നമ്മൾ കാണാതെ പോയ ബാസ്‌ക്കർവിൽസിലെ സുകുമാരക്കുറുപ്പ്

"Books are not made to be believed but to be subjected to inquiry'
- Umberto Eco

ഹോംസിൽ നിന്നും കോനൻ ഡോയൽ ഒളിപ്പിച്ചത്

ആദ്യ വായന എന്നായിരുന്നു. പ്രായം ഓർമ്മയില്ല. പക്ഷെ തീർച്ചയായും എന്റെ പുസ്തകാന്വേഷണങ്ങളുടെ തുടക്ക കാലത്തായിരുന്നു. ബാലഭൂമിയിൽ ഖണ്ഡശ്ശ പ്രസിദ്ധീകരിച്ചിരുന്ന നാളുകൾ. വിവർത്തനം സംക്ഷിപ്ത രൂപത്തിലായിരുന്നോ എന്നൊന്നും അറിയില്ല. ആയിരുന്നിരിക്കാം പക്ഷെ വെട്ടിയൊതുക്കലുകൾക്ക് വഴങ്ങാത്ത അപൂർവം ചില കൃതികളിൽ ഒന്നാണല്ലോ. ആഴ്ചയൊന്നു കൂടുമ്പോൾ കൈയിൽ എത്തുന്ന ലക്കം തുറക്കുന്ന അന്നത്തെ ഏതൊരു വായനക്കാരനും (കുട്ടികൾ എന്ന പ്രയോഗം ഉറപ്പായും തെറ്റായിരിക്കും) ആവേശത്തോടെ പേജുകൾ മറിച്ചത് "ബാസ്‌ക്കർവിൽസിലെ വേട്ടനായ' എന്ന തലക്കെട്ടിലേക്കായിരുന്നിരിക്കണം.

ഓരോ അദ്ധ്യായങ്ങളിലും ലളിതമായ അക്ഷരങ്ങൾ ത്രില്ലർ വേഗത്തിൽ പേജുകൾ നിറഞ്ഞതിനിടയിൽ പേരറിയാത്ത ഏതോ ആർട്ടിസ്റ്റ് മനോഹരമായി വരച്ചു ചേർത്തിരുന്ന ഇല്ലസ്‌ട്രേഷനുകളിലാണ് ഞാൻ ആദ്യമായി ഷെർലക്ക് ഹോംസിനെ കണ്ടുമുട്ടിയത് - മിക്കവാറും ഒറ്റനിറത്തിൽ നേരിയ ചെക്കുകൾ നിറഞ്ഞ നീളൻ കോട്ട്, അതിന്റെ ഷെയ്ഡ്‌നോടിണങ്ങുന്ന ചിലപ്പോൾ അതെ ഡിസൈൻ തന്നെയുള്ള ഡീർ‌സ്റ്റോക്കർ തൊപ്പി, കടും ബ്രൗൺ നിറമുള്ള നീളൻ പൈപ്പിന്റെ ഒറ്റക്കണ്ണിൽ എപ്പോഴും പുകയില എരിഞ്ഞു നിന്നു, മെലിഞ്ഞ ശരീരം, നീളൻ മുഖം. പുകമറ തിങ്ങുന്ന ഭൂതകാലത്തിന്റെ കോണുകളിൽ നിന്നും തപ്പിയെടുക്കുന്ന ഓർമ്മകളാണ് ഇത്.

തറവാട്ടിലെ പഴയ ചാത്തനേറിന്റെ രാത്രികളും, നാലാളു പിടിച്ചാൽ പൊങ്ങുന്ന വാർപ്പും ചെമ്പും പൂട്ട് പൊളിക്കാതെ വെളുപ്പിന് വെള്ളം നിറഞ്ഞ കണ്ടത്തിൽ താഴാതെ ഒഴുകി നടന്നതും, പഴയ ഏതോ പിശാച് പിടുത്തക്കാരൻ അച്ചൻ വക മണിച്ചിത്രത്താഴ് സ്‌റ്റൈൽ എക്‌സോർസിസം എപ്പിസോഡിനൊടുവിൽ വേലക്കാരികളിൽ ഒരുവൾ കൾപ്രിറ്റ് ആയതും, തൊട്ടയല്പക്കത്തെ "ആളു വാഴാത്ത' വീടിനെ ചുറ്റിപറ്റി ജീവിച്ചു പോവുന്ന ആരുടെയൊക്കെയോ പരേതാത്മാക്കളും അവരുടെ വയറ്റിപ്പിഴപ്പായ ശാപങ്ങളും ഉച്ചയുറക്കത്തിൽ ചുമ്മാ തമാശയ്ക്ക് പോലും ശല്യം ചെയ്യാതെ ഞങ്ങളുടെ പുരയിടത്തെ കാത്ത് പിടിക്കുന്ന അതിരുകളിൽ മണ്ണിന്റെ ആഴത്തിൽ ഇന്നും കാവൽ നിൽക്കുന്ന വെഞ്ചരിച്ച ആർട്ടെഫാക്ടുകളും നിറഞ്ഞ കഥകൾ ആവർത്തിച്ചു കേട്ടുകൊണ്ടിരുന്ന എന്റെ ബാല്യത്തിലേക്കാണ് ശാപഗ്രസ്തമായ ബാസ്‌ക്കർവില്ലയും ചുറ്റുമുള്ള തരിശ് നിലങ്ങളിൽ തലമുറകളായി വാഴുന്ന വേട്ടനായയുമായി ആർതർ കോനൻ ഡോയൽ ചുവടുവയ്ക്കുന്നത്. ഉദ്വേഗജനകമായ വായനയിൽ ഉടനീളം ഭയം എനിക്ക് ചുറ്റും നിറഞ്ഞു നിന്നിരുന്നു. പക്ഷെ ഒടുവിൽ അവശേഷിച്ചത് എന്റെ മനസ്സിന്റെ അബോധതലങ്ങളിലെ അറിവിന്റെ കുറിപ്പുകളിൽ ഏതാനും വെട്ടിത്തിരിത്തലുകൾ ആയിരുന്നു എന്ന് പിന്നീടെപ്പൊഴോ തിരിച്ചറിഞ്ഞു. "കാരണമില്ലാതെ ഒന്നും സംഭവിക്കുന്നില്ല' എന്ന ആ പാഠം ഒരു പരിധിവരെ എന്റെ ഉള്ളിലെ ഭയങ്ങളെ മെരുക്കി.

കച്ചിപ്പൊടിയുടേതിനൊപ്പം കൊയ്ത്ത് കഴിഞ്ഞ പാടങ്ങൾ വേനൽ മഴകൊണ്ട് ചേറു വിയർത്തത്തിന്റെയും ഗന്ധങ്ങൾ ഇടകലർന്ന, ടാറിട്ട റോഡുകളിലൂടെ കൊയ്ത്ത് യന്ത്രങ്ങൾ വരുന്നതിനും മുമ്പ്, തോടുകൾ ഇടതടവില്ലാതെ ഒഴുകിയിരുന്നതുമായ നാളുകളിലെ, പഴയൊരു ഏപ്രിൽ മാസത്തിൽ പള്ളിപ്പെരുന്നാളിന്റെ നൊവേന വൈകുന്നേരങ്ങളിൽ ഒന്നിൽ അന്തിവെട്ടത്തിൽ ഒരു പ്രേതം (തുണി ഇല്ലാത്ത പ്രേതമായിരുന്നു കേട്ടോ) ഏതോ ചേട്ടത്തിയ്ക്ക് പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ടത്തിൽ പരിഭവിച്ച് പുള്ളിക്കാരി ബോധം കേട്ട് വീണു ആകെ ബഹളമായി, ഭീതിയുടെ നിഴൽ വീണ് രാത്രികൾക്ക് കറുപ്പ് കൂടി, പഴയതും പുതിയതുമായ ഹൊറർ കഥകൾ ഗ്രാമത്തിന്റെ ഇടവഴികളിലും ചായക്കടകളിലും കൊടുമ്പിരി കൊണ്ട് നിന്നിരുന്ന ഒരു അവധിക്കാലത്ത്, അയല്പക്കത്ത് അന്ന് താമസിച്ചിരുന്ന കസിൻസ് പിള്ളേരുമായി, ഉടലെല്ലാം പൊളിഞ്ഞു വീഴാറായി നിന്ന തെങ്ങുന്തടി പാലം വഴി അപ്പുറത്തെ "വിലക്കപ്പെട്ട പറമ്പിൽ' ഒളിച്ചു കടന്നതും "ആളു വാഴാത്ത വീട്ടിൽ' കയറിയതും, "അവിടെ പ്രേതവുമില്ല ഒരു കോപ്പുമില്ല' എന്ന തീസിസ് ഞങ്ങൾ സ്വകാര്യമായി പാസ്സാക്കിയതുമെല്ലാം ശേഷം നടന്ന ചെറിയ കലാപരിപാടികളാണ് (വർഷങ്ങൾക്ക് ശേഷം മീശയൊക്കെ കട്ടിയ്ക്ക് മുളയ്ച്ചതിനു ശേഷമാണ് ഞങ്ങൾ ഈ കഥകൾ അടങ്ങുന്ന ക്ലാസ്സിഫൈഡ് ഫയലുകൾ നല്ല ഫലിതം തുളുമ്പിയ സദസ്സിൽ വീട്ടുകാരുടെ മുന്നിൽ തുറക്കുന്നത്. ചിരികൾക്കിടയിലും, അതന്നറിഞ്ഞിരുന്നെങ്കിൽ ഉള്ള പുകിലിന്റെ സങ്കൽപ്പ തിരക്കഥ അപ്പോൾ എന്റെ ഉള്ളിൽ നല്ല കൊഡാക്ക് വിഷൻ ത്രീ ഫ്രേമുകളിൽ ഫുൾ കളറിൽ ഓടുന്നുണ്ടായിരുന്നു).

ഞാനും ഹോംസും അത്തരമൊരു ഖണ്ഡശ്ശക്കാലത്ത് കൈകൊടുത്തതാണ്. ആവറേജിനും താഴെ ഒരു വര വരച്ചിട്ട് നീ ഇവിടെ നിൽ എന്ന് മാർക്ക് ഷീറ്റുകൾ പറഞ്ഞതിനാൽ ആരും "ഡോക്ടറോ എഞ്ചിനിയറോ' എന്ന പതിവ് ചോദ്യം അന്ന് ചോദിച്ചിരുന്നില്ല. പക്ഷെ ഓരോ ഡിക്റ്ററ്റീവ് കഥകളും ഷെർലക്ക് ഹോംസ് പരിഭാഷകളും ഏത് പുസ്തക മേളകളിൽ കണ്ടാലും അപ്പൻ വാങ്ങിച്ചു തന്നിരുന്നത് കൊണ്ട്, വലുതാകുമ്പോൾ ഹോംസാവണം എന്ന് തന്നെയായിരുന്നു പലരെയും പോലെ തന്നെ എന്റെയും സ്വകാര്യ ലക്ഷ്യം. പക്ഷെ ബാഡ് ലക്ക്! ഒന്നും സംഭവിച്ചില്ല. ഒരു കള്ളം ആയിരമാവർത്തിച്ചാൽ സത്യമായി മാറുമായിരിക്കാം, പക്ഷെ ചില സ്വപ്നങ്ങൾ എത്ര ആവർത്തിച്ചാലും യാഥാർഥ്യമാവില്ല.

സമ്പൂർണ്ണ കൃതിയായി ഒറിജിനൽ ടെക്സ്റ്റിൽ വെട്ടും തിരുത്തുമില്ലാതെ ഹോംസ് കൈയിൽ വരുന്നത് വർഷങ്ങൾക്ക് ശേഷമാണ് (Bantam Classics, 2003 Edition).

പല ആവർത്തി ഷെർലക്ക് ഹോംസ് കഥകൾ വായിക്കുന്നതിന് ഒരു കാരണമുണ്ട്. എത്ര വായിച്ചാലും ശ്രദ്ധയിൽപ്പെടാതെ ചിലത് ഓരോ കഥയിലും ഉണ്ടാവും. കഥയിലെ പലതും ഓരോ വായനയ്ക്ക് ശേഷവും മറക്കും; ചിലപ്പോൾ പ്ലോട്ടും, മുഴുവൻ കഥയും തന്നെ മറക്കും. മുഷിഞ്ഞു മഞ്ഞച്ചു തുടങ്ങിയ താളുകളിൽ ഏറ്റവും അധികമാവർത്തി ഞാൻ തിരികെ ചെല്ലാറുള്ളതും ബാസ്‌ക്കർവിൽസിലേയ്ക്കാണ്. വാങ്ങിക്കൂട്ടിയ പുസ്തകങ്ങളുടെ ഹിമാലയൻ കണക്കുകൾ ചിലപ്പോഴൊക്കെ ചങ്കിടിപ്പിക്കുമെങ്കിലും ഓരോ പുസ്തക പ്രേമിയ്ക്കും കാണും, ഇടവിടാതെ പലയാവർത്തി തിരികെ വരുന്ന ചില പുസ്തകങ്ങൾ. സങ്കടം വരുമ്പോൾ, സന്തോഷം നിറയുമ്പോൾ, സ്വപ്നങ്ങൾ അത്യാവശ്യമാവുമ്പോൾ, ചില യാത്രകളെ മുഖങ്ങളെ ഓർക്കുവാൻ, മഴ പെയ്യുന്ന രാത്രികൾക്ക് വേണ്ടി എന്നിങ്ങനെയൊക്കെ പേരിട്ട് ഇനങ്ങളായി നമ്മൾ മാറ്റി വയ്ക്കുന്ന ചിലത്. "വർഷത്തിൽ ഒരു തവണയെങ്കിലും വായിക്കുന്നവ' എന്ന എന്റെ സ്വകാര്യ ലിസ്റ്റിൽ ഒന്നാമത്തേതാണ് ബാസ്‌ക്കർവിൽസ്. എത്ര വായിച്ചാലും ബാസ്‌ക്കർവിൽസ് പൂർണ്ണമായും ഓർമ്മയിൽ തങ്ങിയിരുന്നില്ല. ഓരോ തവണയും ലോർഡ് ഹെന്റിയ്ക്കും വാട്‌സണും ഒപ്പം ആകാംക്ഷയോടെ ഡാർഡ്മൂറിലേയ്ക്ക് തീവണ്ടി കയറിയപ്പോഴും അതാദ്യത്തെ തവണയായി തോന്നിച്ചു. എത്രയോ വട്ടം ഡോക്ടർ മോർറ്റ്മറേയും ബാരിമൂർ എന്ന ബട്‌ലറെയും സംശയിച്ചു. വില്ലനായ സ്റ്റേപ്പിൾട്ടൻ എന്ന ഹ്യുഗോ ബാസ്‌ക്കർവിൽ അവർത്തനത്തിന്റെ ഓരോ ഊഴത്തിലും രംഗപ്രേവേശനം ചെയ്തപ്പോഴും ആദ്യമായി വായിക്കുന്നവനെ പോലെ ഞാൻ സംശയത്തിന്റെ നോട്ടം മറ്റ് കഥാപാത്രങ്ങളിലേയ്ക്കും നീട്ടിക്കൊണ്ടിരുന്നു.

എണ്ണമറ്റ പുനർവായനകൾ കഴിഞ്ഞിട്ടും ഏതാനം ചിലതൊഴിച്ചു മറ്റെല്ലാ കഥാപരിസരങ്ങളും, സംഭാഷണങ്ങളും മറന്നുകൊണ്ടേയിരുന്നു. പതിവുകൾ എല്ലാം തെറ്റിച്ച ലോക്ഡൗൺ കാലത്ത് പതിവുപോലെ ഒരിടവേളയ്ക്ക് ശേഷം ഞാൻ ബാസ്‌ക്കർവിൽസ് പുന:സന്ദർശിച്ചു. വായനയുടെ പകുതി പിന്നിട്ടപ്പോൾ വെറുതെ ഫേസ്ബുക്കിൽ ഒരു കുറിപ്പിട്ടു. ചന്ദ്രൻ ഭൂമിയോട് ഏറ്റവും അടുത്തു വന്ന ഒരു രാത്രിയിൽ എടുത്ത ഒരു ഫോട്ടോയും ഒപ്പമിട്ടു. അപൂർവ വലിപ്പം പൂണ്ട ചന്ദ്രബിംബത്തിന് ചുറ്റും അങ്ങിങ്ങായി മൂടൽ മഞ്ഞിന്റെ തൂവലുകൾ പോലെ നരച്ച മേഘത്തുണ്ടുകൾ. പകലിന്റെ ബാക്കി പോലെ നേരിയ നീലയുടെ തിളക്കം പടർന്ന ആകാശത്തിന്റെ ക്യാൻവാസിൽ, കണ്ണിൽ കുത്തുന്ന നിലാവിന്റെ പിൻവെളിച്ചത്തിൽ കവുങ്ങുകളും തെങ്ങിൻത്തലപ്പുകളും മറ്റനേകം ശിഖരങ്ങളും ഇടചേർന്നു തീർത്ത നിഴൽ ചിത്രങ്ങൾ. താഴെ ഭൂമിയിൽ പടർന്ന കനത്ത ഇരുട്ടിന്റെ മറനീക്കി, വീടിനു മുൻപിലെ പാലത്തിനപ്പുറത്തെ ഇലക്ട്രിക്ക് പോസ്റ്റിലെ ബൾബ്; അതന്റെ ഫ്‌ലൂറസെന്റ് മൂർച്ചയിൽ വഴിവക്കിലെ ചെടികളിൽ നിന്നും താലപ്പൊക്കം വളർന്ന കനമില്ലാത്ത ചില്ലകളിലെ പച്ചപ്പ് അൽപ്പം മിന്നിയതിടയിലും ഒരു കണ്ണിനും വിട്ടു കൊടുക്കാതെ "ആളു വാഴാത്ത വീട്' എന്ന ഗ്രാമത്തിലെ മിത്തിനെ ആ രാത്രി മറയ്ച്ചു പിടിച്ചിരുന്നു. ചിത്രത്തിന് ഇങ്ങനെ ഒരു അടിക്കുറിപ്പ് നൽകി; "Last night, I was revisiting Baskervilles; and the sepia tinted papers reeked of certain sentiments ousted by reality, like dead oak leaves in one dampened autumn night'. ഇന്നലെ രാത്രിയിൽ ഞാൻ ബാസ്‌ക്കർവിൽസിലേയ്ക്ക് ഒരിക്കൽക്കൂടി മടങ്ങി; തവിട്ടു നിറം പേറിയ കനം കുറഞ്ഞു തുടങ്ങിയ താളുകൾ, യാഥാർഥ്യങ്ങൾക്ക് മുൻപിൽ വഴി മാറിയ ചില പ്രാചീന വികാരങ്ങളുടെ ഗന്ധമുതിർത്തിരുന്നു; നനഞ്ഞ ശരത്കാല രാത്രികളിൽ മണ്ണിന്റെ മാറിൽ നിന്നുമുതിരുന്ന കൊഴിഞ്ഞ ഓക്ക് ഇലകളുടെ നിശ്വാസങ്ങൾ പോലെ.

സംഭവബഹുലമായ പതിനാലാം അധ്യായത്തിന്റെ അവസാനം ഒരു വെളിപാട് പോലെ ചിലത് വരികൾക്കിടയിൽ നിന്നും എന്റെ ബോധത്തിലേയ്ക്ക് തെളിഞ്ഞു. മുമ്പൊരു തവണ പോലും വായനയിൽ തെളിയാതെ പോയ ഒരു സാധാരണ വരിയിൽ കോനൻ ഡോയൽ ഒരു വലിയ വഴിത്തിരിവ് ഒളിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നതായി തോന്നി. സ്ട്രാൻഡ് മാഗസിനിൽ ആദ്യമായി അച്ചടിച്ച നാൾ മുതൽ, കഴിഞ്ഞ 120 വർഷങ്ങളോളമായി മിക്ക വായനക്കാരുടെയും കണ്ണിൽ പെടാതെ പുതഞ്ഞു കിടന്ന രഹസ്യ കോഡ് പോലൊരു വരി.

പ്രിയപ്പെട്ട ഹോംസ് ഒരു പക്ഷെ നിങ്ങൾക്ക് തെറ്റുപറ്റിയ ഒരു കേസ് ആയിരിക്കാം ദി ഹൗണ്ട് ഓഫ് ബാസ്‌ക്കർവിൽസ്. ഓർമ്മയില്ലേ നിങ്ങൾ പറഞ്ഞത് - "ഞാൻ നാലു തവണ തോറ്റിട്ടുണ്ട് - മൂന്ന് വട്ടം ആണുങ്ങളാൽ, ഒരു തവണ അവൾ.' നിങ്ങൾ പോലും അറിയാതെ അഞ്ചാമതൊരു വട്ടം കൂടി നിങ്ങൾ തോറ്റു എന്നാണ് എനിക്ക് തോന്നുന്നത്. ഷെർലക്ക് ഹോംസിനെക്കാൾ കൂടുതൽ ആർതർ കോനൻ ഡോയലിനറിയാം എന്ന് പറയുന്നത് എത്ര സത്യമാണ്. മൂന്ന് തവണ ആണുങ്ങളാലും ഒരിക്കൽ ഐറിനാലും തോൽപ്പിക്കപ്പെട്ട നിങ്ങൾ അഞ്ചാമത് തോറ്റത് സമർത്ഥനായ ഒരു കുറ്റവാളിയോടാണ്. "I've been checkmated in London' എന്ന് നിങ്ങളെക്കൊണ്ട് പറയിച്ച അതെ കൂർമ്മബുദ്ധിയുടെ ഉടമയാൽ തന്നെ.

തന്റെ കുടിലബുദ്ധിയുടെ സൃഷ്ടിയായ വേട്ടനായ വെടിയേറ്റു വീണത് കണ്ട് പരിഭ്രാന്തനായി രക്ഷപ്പെട്ടോടവേ ഗ്രിംപെൻ ചതുപ്പിലെ ആഴങ്ങളിൽ ഒതുങ്ങി എന്ന് ഹോംസ്, നിങ്ങൾ കരുതിയ സ്റ്റേപ്പിൾട്ടൺ, സമർത്ഥമായി ആ ക്രൈം സീനിൽ നിന്നും രക്ഷപ്പെടുകയാണ് ചെയ്തത്. ഒരു കാൽപ്പാടിന്റെ തരി തെളിവ് പോലും അവശേഷിപ്പിക്കാതെ രക്ഷപ്പെട്ട ക്രിമിനൽ മാസ്റ്റർ മൈൻഡ്; ഞങ്ങൾ മലയാളികളുടെ ഭാഷയിൽ പറഞ്ഞാൽ ഒരു സുകുമാരക്കുറുപ്പേട്ടൻ.

വായനക്കാരന്റെ അകക്കണ്ണിലെ തീയേറ്റർ സ്‌ക്രീനിൽ ഉദ്വേഗജനകമായ മുഹൂർത്തങ്ങളുടെ കൊടുങ്കാറ്റഴിച്ചു വിട്ട പതിനാലാം അധ്യായത്തിലെ ക്ലൈമാക്‌സ് രാവിൽ വേട്ടനായ വെടിയേറ്റ് വീഴുന്നു. സ്റ്റേപ്പിൾട്ടൺ അപ്രത്യക്ഷനാവുന്നു. പിറ്റേന്ന് പ്രഭാതത്തിൽ ഹോംസും സംഘവും ഗ്രിംപെൻ ചതുപ്പ് സന്ദർശിക്കുന്നതാണ് രംഗം; But more than that we were never destined to know, though there was much which we might surmise. There was no chance of finding footsteps in the mire, for the rising mud oozed swiftly in upon them, but as we at last reached firmer ground beyond the morass we all looked eagerly for them. But no slightest sign of them ever met our eyes. If the earth told a true story, then Stapleton never reached that island of refuge towards which he struggled through the fog upon that last night. Somewhere in the heart of the great Grimpen Mire, down in the foul slime of the huge morass which had sucked him in, this cold and cruel-hearted man is forever buried.

വാട്‌സണോ അതോ കോനൻ ഡോയലോ - ഒന്നുറപ്പാണ് രണ്ടിൽ ഒരാൾ ഒരു തിരിമറി നടത്തിയിരിക്കുന്നു; വായനക്കാർക്ക് മാത്രം വഴി അറിയാവുന്ന വാക്കുകളുടെ മൂന്നാം ലോകത്തിലെ ഏറ്റവും വലിയൊരു തിരിമറി. അപസർപ്പക സാഹിത്യത്തിലെ ഒരു ബ്രഹ്മാണ്ഡ കവർ അപ്പ് (cover-up).

വിശദാംശങ്ങൾ ഇല്ലാതെ സിദ്ധാന്തവൽക്കരണത്തിനു മുതിരുന്നത് അപകടകരമായ ഒരു തെറ്റാണ്. കണ്ടെത്തലുകൾക്ക് ഇണങ്ങും വിധം വസ്തുതകളെ ചേർത്തു വയ്ക്കുന്നതിന് പകരം അത് സത്യങ്ങളെ വളച്ചൊടിച്ചു വസ്തുതാവിരുദ്ധമായൊരു സിദ്ധാന്തം സൃഷ്ടിച്ചെടുക്കുക എന്ന വിഡ്ഢിത്തത്തിലേക്ക് മാത്രമേ നയിക്കൂ എന്ന് ഹോംസ് തന്നെയാണ് പറഞ്ഞിരിക്കുന്നത് ("It is a capital mistake to theorize before one has data. Insensibly one begins to twist facts to suit theories, instead of theories to suit facts.' - A Scandal in Bohemia). അതിനാൽ നമുക്ക് വസ്തുതകളിലേയ്ക്ക് പോവാം. വായനക്കാരുടെ കോടതി മുറി തുറക്കട്ടെ.

സ്റ്റേപ്പിൾട്ടൺ എന്ന ചതുരംഗക്കളിക്കാരൻ

ഈ അടുത്തിടയ്ക്ക് ഒരു ട്രോൾ കണ്ടു. വിഷയം, മോറിയർട്ടി എന്ന് കേൾക്കുമ്പോൾ മാത്രം ഹോംസിന് മുട്ടിടിക്കും എന്ന പരിഹാസം. ടെലിവിഷൻ സീരീസുകളിലും സിനിമകളിലും മാത്രം ഹോംസിനെ കണ്ടു ശീലിച്ച ആരോ കാട്ടിയ ഒരു തമാശ. മുഖ്യധാരാ ചരിത്രകാരന്മാർ മൈൻഡ് ചെയ്യാത്ത, ന്യൂ ജനറേഷൻ ബ്ലോഗർമാരും വ്‌ളോഗർമാരും വയറ്റിപ്പിഴപ്പിനു വേണ്ടി അമ്മാനമാടുന്നതിനിടയിൽ സോഷ്യൽ മീഡിയ ത്രില്ലർ സാഹിത്യത്തിന്റെ ആഴമില്ലാത്ത ആവർത്തനങ്ങളിൽ കുരുങ്ങി അന്തവും കുന്തവുമില്ലാത്ത നാടകമായി ഒതുക്കപ്പെടുന്ന, പല പടിഞ്ഞാറൻ സർക്കാരുകളും ഇന്നും പരസ്യമായി സാന്നിധ്യം അംഗീകരിക്കാൻ മടിക്കുന്ന ലോകം മുഴുവൻ വലകൾ തീർത്ത ഉപജാപങ്ങളുടെ ഭൂഗർഭവ്യൂഹത്തിലേയ്ക്ക് ഫിക്ഷന്റെ തട്ടിൽ ആദ്യമായി കാലെടുത്ത് വയ്ച്ച, സംഘടിത ക്രൈം സിണ്ടിക്കേറ്റിന്റെ തിരുനെറ്റിയ്ക്കടിച്ച ഷെർലക്ക് ഹോംസിനെ അറിയാത്ത ആരോ. എന്നാൽ ഹോംസ്, എന്റെ കണ്ടെത്തലുകൾ ശരിയാണെങ്കിൽ, കഴിഞ്ഞ ഒരു നൂറ്റാണ്ടു കാലത്തിലേറെയായി മോറിയർട്ടിയെക്കാൾ മിടുക്കനായ ഒരു കുറ്റവാളി സമർത്ഥമായി നിങ്ങളെ കബളിപ്പിച്ചു കറങ്ങി നടക്കുകയാണ് - റോജർ ബാസ്‌ക്കർവിൽ അഥവാ സ്റ്റേപ്പിൾട്ടൺ എന്ന ഒരു സുകുമാര കുറുപ്പ്. ബാസ്‌ക്കർവിൽസിലെ സംഭവങ്ങളെ അപഗ്രന്ഥിച്ചു തയ്യാറാക്കിയ ഈ അനുമാന സിദ്ധാന്തത്തെ വേണമെകിൽ സ്റ്റേപ്പിൾട്ടൺ തിയറി എന്ന് വിളിക്കാം.

ഏതൊരു കുറ്റാനേഷ്വണ കൃതിയിലെയും പോലെ തന്നെ വില്ലനായ സ്റ്റേപ്പിൾട്ടൺന്റെ പദ്ധതികൾ നോവലിന്റെ ആഖ്യാനവഴിയിലെ അവസാനത്തെ തിരിവിനോടടുക്കുമ്പോഴാണ് ചുരുൾ നിവരുന്നത്. ഹോംസിന്റെയും മില്യൺ വായനക്കാരുടെയും കണ്ണിൽ പെടാതെ കോനൻ ഡോയൽ വരികൾക്കുള്ളിൽ ഒളിപ്പിച്ച കഥ അറിയണമെങ്കിൽ കൃതി ഏതാണ്ട് മുഴുവനായി തന്നെ അപനിർമ്മിച്ച് (Deconstruct) പുതിയൊരു ആഖ്യാനം നിർമ്മിച്ചെടുക്കേണ്ടിയിരിക്കുന്നു, (Reconstruct) ഒരു വാക്ക് പോലും മാറ്റാതെ, ഒരു വരിയെ പോലും അലോരസപ്പെടുത്താതെ.

സൗത്ത് അമേരിക്കയിലേയ്ക്ക് ഒളിച്ചോടിയ സർ ചാൾസ് ബാസ്‌ക്കർവില്ലിന്റെ സഹോദരൻ റോജറിന്റത് അത്ര വെടിപ്പുള്ള ഭൂതകാലം അല്ലായിരുന്നു എന്ന് ഡോയൽ പറയുമ്പോൾ, ഹ്യുഗോ എന്ന കാരണവരുടെ കാലം മുതൽ ബാസ്‌ക്കർവിൽസ് കുടുംബ ചരിത്രത്തിനൊപ്പം കൂടിയായത് "രക്തദാഹിയായ ഒരു വേട്ടനായ' എന്ന ഭയത്തിന്റെ മിത്തിക്കൽ ചിഹ്നം മാത്രമായിരുന്നില്ല എന്ന് തന്നെ വേണം അനുമാനിക്കാൻ. രക്തത്തിൽ അലിഞ്ഞ ആ ഇരുണ്ട ജനിതക ഗുണത്തിന്റെ ഏറ്റവും ഉദാത്തമായ പകർന്നാട്ടമായിരുന്നു റോജർ ബാസ്‌ക്കർവിൽ രണ്ടാമൻ എന്ന സ്റ്റേപ്പിൾട്ടൺ മെറിപ്പിറ്റ്. ബെറിൽ ഗാർസ്യ എന്ന കോസ്റ്ററിക്കൻ സുന്ദരിയെ വിവാഹം ചെയ്യുന്നത് മുതലുള്ള ഹ്യുഗോയുടെ സാഹസങ്ങളെ കോനൻ ഡോയൽ നമുക്ക് മുന്നിൽ തുറക്കുന്നുള്ളു. പക്ഷെ, റോജറിലെ ക്രിമിനൽ ജീനിയസ്സിന്റെ വേരുകൾക്ക് അതിലും എത്രയോ അധികം കാലപ്പഴക്കം ഉണ്ടാവാം എന്ന് തെളിയിക്കുന്നു പിൽക്കാലത്തെ അയാളുടെ സാഹസങ്ങൾ. നമ്മൾ വെറുതെ വായിച്ചു പോയ ആ നറേറ്റീവിലേയ്ക്ക് ഇത്തിരിക്കൂടി തുറന്ന ഷെർലോക്കിയൻ കണ്ണുകളോടെ ഒരിക്കൽക്കൂടി സഞ്ചരിക്കാം.

വിവാഹ ശേഷം റോജർ തന്റെ സ്വതസിദ്ധമായ ചെപ്പടിവിദ്യകൾകൊണ്ട് വലിയൊരു കൊള്ള നടപ്പാക്കുന്നു... ഒരു ഹെയ്‌സ്റ്റ് (heist). കോനൻ ഡോയൽ അതിനെ വിവരിക്കുന്നത് "having purloined a considerable sum of public money' എന്നാണ്. കാലം ഏകദേശം പത്തൊൻപതാം നൂറ്റാണ്ടിന്റെ രണ്ടാം പകുതി; ജിയോഗ്രഫി സൗത്ത് അമേരിക്ക, ബെറിൽ ഗാർഷ്യ എപ്പിസോഡിനോട് ചേർത്തു വായിച്ചാൽ ചിലപ്പോൾ കോസ്റ്റാറിക്ക തന്നെ. സകല പാപ പുണ്യങ്ങളുടെയും മാമ്മോദീസ തൊട്ടിയായ അമേരിക്കൻ ഭൂഖണ്ഡത്തിന്റെ ഒത്ത നടുവിൽ, ഇന്ന് നമ്മൾ നെറ്റ്ഫ്‌ലിക്‌സിലും ഗതകാല ഗ്യാങ്സ്റ്റർ സിനിമകളിലും കണ്ടു കുളിരണിയുന്ന ഒന്നാംതരം കന്നംതിരുവുകളുടെ ഭൂപടത്തിലെ വടക്കും തെക്കും കൂട്ടിമുട്ടിയ തലതെറിച്ച ആ നൂറ്റാണ്ടിൽ, യാങ്കികളെ (Yankees) നൈസ് ആയി പറ്റിച്ച റോജറിന്റെ ആസൂത്രണ പാടവം ഒന്ന് മനസ്സിൽ കുറിച്ചിടുക.

നാട്ടുകാരെ പറ്റിച്ചടിച്ച ഭീമമായ തുകയും കൊണ്ട് റോജർ ബാസ്‌ക്കർവിൽ രണ്ടാമൻ ഇംഗ്ലണ്ടിലേക്ക് കടക്കുന്നു. യോർക്ഷയറിൽ ഒരു സ്‌കൂൾ സ്ഥാപിച്ചുകൊണ്ട് അയാൾ അവതരിച്ചത് വാണ്ഡലിയർ എന്ന സ്‌കൂൾ മാസ്റ്ററായിട്ടാണ്. യോർക്ഷയർ കാലത്തെപ്പറ്റി വാട്‌സണോട് സ്റ്റേപ്പിൾട്ടൺ പറയുന്നത് ശ്രദ്ധിക്കുക;

(Exhibit.No.1) "I had a school,' said Stapleton. 'It was in the north country. The work to a man of my temperament was mechanical and uninteresting, but the privilege of living with youth, of helping to mould those young minds, and of impressing them with one's own character and ideals was very dear to me. However, the fates were against us. A serious epidemic broke out in the school and three of the boys died. It never recovered from the blow, and much of my capital was irretrievably swallowed up.'

ഒറ്റ നോട്ടത്തിൽ - യുവമനസുകളെ സ്‌നേഹിച്ച, അവരോടൊപ്പം ആയിരിക്കാൻ ഇഷ്ടപ്പെട്ട സ്‌കൂൾമാസ്റ്റർ; എന്തോ ഭയങ്കരമായ പകർച്ചവ്യാധി പൊട്ടിപ്പുറപ്പെടുന്നു; മൂന്നു കുട്ടികൾ മരിക്കുന്നു (ഒരിക്കൽ കൂടി വേണമെങ്കിൽ ഈ വരി വായിച്ചു നോക്കാം). ഇനി സ്‌കൂൾ എപ്പിസോഡിനെപ്പറ്റി ഹോംസ് കണ്ടെത്തിയത് നോക്കുക;

(Exhibit.No.2) "His reason for attempting this special line of business was that he had struck up an acquaintance with a consumptive tutor upon the voyage home, and that he had used this man's ability to make the undertaking a success. Fraser, the tutor, died however, and the school which had begun well sank from disrepute into infamy.'

എന്തായിരിക്കാം ഫ്രേസർ എന്ന അധ്യാപകനെ റോജർ എന്ന കുറ്റവാളിയോട് അടുപ്പിച്ചത്? നമ്മുടെ നയാകന്റെ പേര് "നന്മനിറഞ്ഞവൻ ശ്രീനിവാസൻ' എന്നല്ലാത്തതിനാൽ തീർച്ചയായും, വിദ്യ പകർന്നു കൊടുക്കാനുള്ള ത്വര, അതിലൂടെ ഉന്നംവയ്ക്കുന്ന സാമൂഹ്യ സേവനം മുതലായ സ്ഥിരം ക്ലീഷേ സെന്റിമെൻസ് ആവാൻ ഒരു സാധ്യതയുമില്ല.

"മരണാസന്നനായിരുന്ന ഫ്രേസർ എന്ന അധ്യാപകൻ' എന്ന കോനൻ ഡോയൽ സൂചനയിൽ നിന്നും ഞാൻ വായിച്ചെടുക്കുന്നത്, ഏതോ വിഷയത്തിലുള്ള ഫ്രേസറിന്റെ പാണ്ഡിത്യമാണ്. ആ അറിവിൽ റോജർ തന്റെ പുതിയ എന്തോ പദ്ധതിയുടെ ബ്ലൂപ്രിന്റ് കണ്ടിരിക്കാം. പെട്ടെന്ന് പൊട്ടിപ്പുറപ്പെട്ട പകർച്ചവ്യാധിയും, കുട്ടികളുടെ മരണവും ഇതിനോട് ചേർത്ത് വായിച്ചാൽ അതിസങ്കീർണ്ണമായ എന്തോ പരീക്ഷണങ്ങൾ യോർക്ഷയറിൽ ആ സ്‌കൂളിന്റെ മറവിൽ റോജർ നടപ്പിലാക്കിക്കൊണ്ടിരിക്കുകയായിരുന്നു എന്ന് തന്നെ അനുമാനിക്കാം. അത് പാളി പോയിട്ടുണ്ടാവാം; ഉറപ്പില്ല കാരണം റോജറിനെ സംബന്ധിച്ച് എല്ലാം പ്ലാനുകൾ മാത്രമാണ്.

ഡെവൺഷൈറിയിൽ എത്തിയ വാട്‌സണെ ആദ്യ കൂടിക്കാഴ്ച മുതൽ സ്റ്റേപ്പിൾട്ടൺ അമ്പരിപ്പിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്നുണ്ട് - പരിചയപ്പെടുന്നതിനു മുമ്പ് തന്നെ വാട്‌സണെ പേരെടുത്ത വിളിക്കുന്ന സ്റ്റേപ്പിൾട്ടൺ, "ഹോംസ് എത്തിയില്ലേ' അല്ലെങ്കിൽ "എന്ന് എത്തും' എന്ന് പല അവസരങ്ങളിൽ ചോദിക്കുന്നുണ്ട്. തന്റെ ഗതകാലത്തെ കുറിച്ച് തുറന്നു പറയുന്ന സ്റ്റേപ്പിൾട്ടൺ (ഏതാനം നിമിഷങ്ങളുടെ മാത്രം പരിചയമുള്ള ഒരാളോടാണ് ഈ വാചാലത എന്നത് പ്രത്യേകം ശ്രദ്ധിക്കുക) സ്‌കൂളിന്റെ തകർച്ചയെക്കുറിച്ചു പറഞ്ഞവസാനിപ്പിക്കുന്നത് "It never recovered from the blow, and much of my capital was irretrievably swallowed up' എന്നാണ്. പെട്ടെന്ന് വിഷാദമൂകനായ സ്റ്റേപ്പിൾട്ടനെ അല്ല മറിച്ചു റോജർ എന്ന ചെസ്സുകളിക്കാരന്റെ മനസ്സുള്ള കുറ്റവാളിയെയാണ് ഇവിടെ വായിക്കേണ്ടത്.

ആശാൻ പറഞ്ഞ ദുരന്ത കഥ നുണയാണ് എന്നതിന് തെളിവാണ്, ബാസ്‌ക്കർവിൽസ് സംഭവങ്ങൾക്ക് മുൻപുമുള്ള മൂന്നു വർഷങ്ങളിൽ പടിഞ്ഞാറൻ ഇംഗ്ലണ്ടിൽ റോജർ നടത്തിയ നാല് വമ്പൻ കൊള്ളകൾ. സ്‌കോട്‌ലൻഡ് യാർഡിനെ കുഴപ്പിച്ച ഫോക്ഷൈറിലെ കൊള്ളയ്ക്കിടയിൽ നടന്ന അരുംകൊല ഉൾപ്പെടെയുള്ള ഈ മോഷണ പരമ്പരയുടെ പിന്നിലെ കുറ്റവാളി സ്റ്റേപ്പിൾട്ടൺ ആണെന്ന് കണ്ടുപിടിക്കുന്നതും ഹോംസ് തന്നെയാണ്, ബാസ്‌ക്കർവിൽസ് നാടകത്തിനൊടുവിൽ. വണ്ഡേലിയറിൽ നിന്നും സ്റ്റേപ്പിൾട്ടണിലേക്കുള്ള അവതാര പരിണാമത്തിനിടയിൽ ആശാൻ അത്ര ദരിദ്രനൊന്നും ആയിരുന്നില്ല; ഒപ്പം റോജറിന്റെ നേതൃത്വത്തിൽ ഒരു ക്രൈം സിൻഡിക്കറ്റ് തന്നെ രൂപംകൊണ്ടിരിന്നു എന്ന് തന്നെ ഈ മോഷണങ്ങളിൽ നിന്നും വ്യക്തമാണ്. (ഹോംസിന്റെ വാക്കുകൾ; [Exhibit.No.3] I am inclined to think that Stapleton's career of crime has been by no means limited to this single Baskerville affair. It is suggestive that during the last three years there have been four considerable burglaries in the west country, for none of which was any criminal ever arrested. The last of these, at Folkestone Court, in May, was remarkable for the cold-blooded pistolling of the page, who surprised the masked and solitary burglar. I cannot doubt that Stapleton recruited his waning resources in this fashion, and that for years he has been a desperate and dangerous man.)

ഡോക്ടർ മോർട്ടിമറും ഹെൻറിയും ചാൾസ് ബാസ്‌ക്കർവില്ലിന്റെ മരണത്തിലെ ദുരൂഹതയ്ക്ക് അറുതി വരുത്താൻ ഹോംസിനെ കാണാൻ ബേക്കർ സ്ട്രീറ്റിൽ ചെല്ലുന്ന നിമിഷം മുതൽ ഷെർലക്കിന്റെ പിന്നാലെ കൂടിയ, ഷെർലക്ക് ഹോംസ് ആരാണെന്നു വ്യക്തമായി അറിയാവുന്ന, ഹോംസിന്റെ മൂക്കിന്തുമ്പത്ത് നിന്നും ലണ്ടനിൽ എത്തിയ ഹെൻറിയുടെ ബൂട്ടുകളിൽ ഒന്ന് തട്ടിയെടുത്ത, തെരുവുകളിൽ ഷെർലക്കിന്റെ വേഗതയെ തോൽപ്പിച്ചുകൊണ്ട് കുതിരവണ്ടിയിൽ പാഞ്ഞു മറഞ്ഞ, "ലണ്ടനിൽ ഞാൻ തോൽപ്പിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു' എന്ന് സാക്ഷാൽ ഷെർലക്ക് ഹോംസിനെക്കൊണ്ട് അഞ്ചാം അധ്യായത്തിന്റെ അവസാനം പറയിച്ച ചതുരംഗക്കളിക്കാരന്റെ മാനസിക വ്യാപാരങ്ങളോടെ തന്റെ ക്രിമിനൽ ലക്ഷ്യങ്ങളെ സമീപിക്കുന്ന റോജർ ബാസ്‌ക്കർവിൽ ഓരോ വാക്കും നിഗൂഢമായ അർഥങ്ങൾ ഒളിപ്പിച്ച കവിതയിലെ വരികൾ പോലെ മുൻകൂട്ടി തന്നെയാവണം ഉച്ചരിച്ചിട്ടുണ്ടാവുക. താഴെ ചേർത്തിയിരിക്കുന്ന ഭാഗങ്ങൾ തെളിവുകളായി വായനക്കാരുടെ കോടതി മുൻപാകെ സമർപ്പിക്കുന്നു;

Exhibit.No.4:
ചാൾസിന്റെ മരണകാരണത്തെ കുറിച്ച് തന്റെ നിഗമനങ്ങൾ പറയുന്നതിനിടയിൽ അപ്രതീക്ഷിതമായി ഹോംസിനെപ്പറ്റി സ്റ്റേപ്പിൾട്ടൺ വാട്‌സണോട് ചോദിക്കുന്നതും, തുടർന്ന് ഹോംസ് എന്ന് ബാസ്‌ക്കർവിൽസിലേയ്ക്ക് എത്തും എന്നും തിരക്കുന്ന ഭാഗം ;
""You think, then, that some dog pursued Sir Charles, and that he died of fright in consequence?'
"Have you any better explanation?'
"I have not come to any conclusion.'
"Has Mr. Sherlock Holmes?'
The words took away my breath for an instant but a glance at the placid face and steadfast eyes of my companion showed that no surprise was intended.
"It is useless for us to pretend that we do not know you, Dr. Watosn,' said he. "The records of your detective have reached us here, and you could not celebrate him without being known yourself. When Mortimer told me your name he could not deny your identity. If you are here, then it follows that Mr. Sherlock Holmes is interesting himself in the matter, and I am naturally curious to know what view he may take.'
"I am afraid that I cannot answer that question.'
"May I ask if he is going to honour us with a visit himself?'
"He cannot leave town at present. He has other cases which engage his attention.'
"What a pity! He might throw some light on that which is so dark to us. But as to your own researches, if there is any possible way in which I can be of service to you I trust that you will command me. If I had any indication of the nature of your suspicions or how you propose to investigate the case, I might perhaps even now give you some aid or advice.'

തന്റെ നിഗമനങ്ങളിൽ യുക്തിനിറയ്ച്ചുകൊണ്ട് സമർത്ഥമായി സ്റ്റേപ്പിൾട്ടൺ സംസാരം തിരിക്കുന്നത് ഹോംസ് ""എന്ത് ചിന്തിക്കുന്നു?'' എന്ന ചോദ്യത്തിലേക്കാണ് - പരിഹാസം കലർന്ന ചോദ്യം. ഹോംസ് എന്ന് വരും എന്ന അടുത്ത ചോദ്യത്തിന്റെ മറുവശത്ത്, ഷെർലക്കിയൻ രീതികളെക്കുറിച്ച് ഹോംവർക്ക് (തീർച്ചയായും) ചെയ്തിട്ടുണ്ടായിരിക്കാവുന്ന സ്റ്റേപ്പിൾട്ടൺ, ന്റെ വില പിടിച്ച കരുവായ വാട്‌സണേ മുന്നിൽ ഇറക്കിയ ഹോംസ്, ഒളിവിൽ ഡെവൺഷൈറിൽ എത്തിയിട്ടുണ്ടാകാം എന്ന തന്റെ സംശയം നിറയ്ക്കുന്നു.

Exhibit.No.5:
ബാസ്‌ക്കർവിൽസ് പരിസരങ്ങളെ പരിചയപ്പെടുത്തുന്നതിനിടയിൽ, തരിശുനിലങ്ങളുടെ വിരിപ്പിൽ അകലെ പുരാതന മനുഷ്യർ വസിച്ചിരുന്ന കുന്നിൻ ചെരിവുകളിലെ കൽക്കുടിലുകൾ ചൂണ്ടികാണിച്ചുകൊണ്ട് സ്റ്റേപ്പിൾട്ടൺ പറയുന്നത് ശ്രദ്ധിച്ചു വായിക്കുക;
"Look at the hillside yonder. What do you make of those?'
The whole steep slope was covered with grey circular rings of stone, a score of them at least.
"What are they? Sheep-pens?'
"No, they are the homes of our worthy ancestors. Prehistoric man lived thickly on the moor, and as no one in particular has lived there since, we find all his little arrangements exactly as he left them. These are his wigwams with the roofs off. You can even see his hearth and his couch if you have the curiosity to go inside.
"But it is quite a town. When was it inhabited?'
"Neolithic man-no date.'
"What did he do?'
"He grazed his cattle on these slopes, and he learned to dig for tin when the bronze sword began to supersede the stone axe. Look at the great trench in the opposite hill. That is his mark. Yes, you will find some very singular points about the moor, Dr. Watson. Oh, excuse me an instant! It is surely Cyclopides.'
സ്റ്റേപ്പിൾട്ടൺ എന്ന പ്രകൃതിശാസ്ത്രപണ്ഡിതന്റെ വേഷം ധരിച്ച റോജറിന് ബാസ്‌ക്കർവിൽസ് പരിസരങ്ങൾ മനഃപാഠമായിരുന്നു എന്നത് മേൽ പ്രതിപാദിച്ചിരിക്കുന്ന ഭാഗത്തിൽ നിന്നും ഗ്രിംപെൻ ചതുപ്പ് നിലങ്ങളെക്കുറിച്ചുള്ള പരിചയപ്പെടുത്തലുകളിൽ നിന്നും വ്യക്തമാണ്. ഇതേ കൽക്കുടിലുകളിലാണ് ഹോംസ് വാട്‌സൺ പോലും അറിയാതെ ഒളിച്ചു താമസിക്കുന്നത്. സ്റ്റേപ്പിൾട്ടൺ-വാട്‌സൺ കൂടിക്കാഴ്ച നടക്കുന്ന നേരത്തും ഹോംസ് അവിടെ താമസിക്കുന്നു എന്നത് ശ്രദ്ധിക്കുക. സാധാരണ ഗതിയിൽ ഒരു തരത്തിലും പ്രസക്തിയില്ലാത്ത ഭൂപ്രകൃതി വിവരണങ്ങളാണ് സ്റ്റേപ്പിൾട്ടൺ നടത്തുന്നത്. ആദ്യമായി സന്ദർശനം നടത്തുന്ന ഒരാളോട് ഒരു പരിസരവാസി നടത്തുന്ന വിവരണങ്ങൾ എന്ന ന്യായവാദം ഉന്നയിച്ചാലും സ്റ്റേപ്പിൾട്ടൺന്റെ വാക്കുകൾ സൂചിപ്പിക്കുന്നത് തന്റെ ശ്രദ്ധയിൽ ആ കൽക്കുടിലുകൾ ഉണ്ട് എന്നു തന്നെയാണ്; അതായത് "പ്രിയപ്പെട്ട വാട്‌സൺ, ഷെർലക്ക് അവിടെ ഉണ്ട് എന്ന് ഞാൻ മനസിലാക്കിയിരിക്കുന്നു' എന്ന്, അഥവാ എതിരാളിയുടെ മറ്റൊരു നീക്കം കൂടി അറിഞ്ഞാണ് താൻ കളിക്കുന്നത് എന്ന് സാരം. ഇനി നമുക്ക് സ്റ്റേപ്പിൾട്ടൺ ഗ്രിംപെൻ ചതുപ്പിനെക്കുറിച്ചു പറയുന്നത് പറയുന്നത് വായിക്കാം ;
Exhibit.No.6:
Stapleton laughed. "That is the great Grimpen Mire,' said he. "A false step yonder means death to man or beast. Only yesterday I saw one of the moor ponies wander into it. He never came out. I saw his head for quite a long time craning out of the bog-hole, but it sucked him down at last. Even in dry seasons it is a danger to cross it, but after these autumn rains it is an awful place. And yet I can find my way to the very heart of it and return alive. By George, there is another of those miserable ponies!'
Something brown was rolling and tossing among the green sedges. Then a long, agonized, writhing neck shot upward and a dreadful cry echoed over the moor. It turned me cold with horror, but my companion's nerves seemed to be stronger than mine.
"It's gone!' said he. "The mire has him. Two in two days, and many more, perhaps, for they get in the way of going there in the dry weather and never know the difference until the mire has them in its clutches. It's a bad place, the great Grimpen Mire.'
"And you say you can penetrate it?'
"Yes, there are one or two paths which a very active man can take. I have found them out.'
"But why should you wish to go into so horrible a place?'
"Well, you see the hills beyond? They are really islands cut off on all sides by the impassable mire, which has crawled round them in the course of years. That is where the rare plants and the butterflies are, if you have the wit to reach them.'
"I shall try my luck some day.'
He looked at me with a surprised face. "For God's sake put such an idea out of your mind,' said he. "Your blood would be upon my head. I assure you that there would not be the least chance of your coming back alive. It is only by remembering certain complex landmarks that I am able to do it.'
എത്ര നിസ്സാരമായാണ് സ്റ്റേപ്പിൾട്ടൺ പറഞ്ഞു വയ്ക്കുന്നത്, ആഴമുള്ള എണ്ണമറ്റ ചുഴികൾ നിറഞ്ഞ ആ ചതുപ്പ് പ്രദേശം തനിക്ക് വെറും കുട്ടിക്കളി മാത്രമാണ്. "And yet I can find my way to the very heart of it and return alive' - കോനൻ ഡോയൽ മരണ മാസ്സ് ആണെന്ന് പറയാതെ വയ്യ അല്ലേ!? ചുമ്മാ ഒരു വരിയിൽ ഒളിപ്പിച്ചു വച്ചത് നോക്ക്.

തന്നിലേയ്ക്കുള്ള എല്ലാ വാതിലുകളും തുറന്നിട്ടുകൊണ്ട്, തന്റെ വിലപിടിച്ച കരുക്കളെ ഹോംസിന്റെ തുറുപ്പ് ചീട്ടിന് മുമ്പിൽ ബലികൊടുത്തുകൊണ്ട് അതിമനോഹരമായൊരു ഗാമ്പിറ്റ് (Gambit) പയറ്റുന്ന സ്റ്റേപ്പിൾട്ടൺ എന്ന സൈക്കോപ്പാത്ത് (psychopath). കളിയുടെ ക്ഷേത്രഗണിതമറിഞ്ഞു കളിച്ച ആ ക്രിമിനൽ ജീനിയസ് നിസ്സാരമായി നമ്മളെ വിശ്വസിപ്പിച്ചു, വേട്ടനായയുടെ മരണത്തിൽ പരിഭ്രാന്തനായി രക്ഷപ്പെടുന്നതിനിടയിൽ ഗ്രിംപെൻ ചതുപ്പിന്റെ ആഴങ്ങളിൽ താൻ ഒടുങ്ങി എന്ന്. എന്നെ അത്ഭുതപ്പെടുത്തുന്നത് അങ്ങനെ ഒരു നിഗമനത്തിലേയ്ക്ക് ഷെർലക്ക് എത്തിച്ചേർന്നുവെന്ന് വാട്‌സൺ തന്റെ കുറിപ്പുകളിൽ വിവരിച്ച ഭാഗത്തിന്റെ യുക്തി ഭദ്രതയാണ്.

സ്റ്റേപ്പിൾട്ടണിനായി വല വിരിച്ച ശേഷം ഹോംസും വാട്‌സണും "ഡെവൺഷൈർ വിടുന്നു' എന്നൊരു നറേറ്റീവ് ഉണ്ടാക്കി ബാസ്‌ക്കർവിൽസിന്റെ പരിസരങ്ങളിൽ തന്നെ ഒളിച്ചിരിക്കുന്നു. ഇൻസ്‌പെക്ടർ ലെസ്ട്രാഡ് ലണ്ടനിൽ നിന്നുമെത്തി അവർക്കൊപ്പം ചേരുന്നു. ഇതൊന്നും അറിയാതെ ഹെൻറി, മെറിപ്പീറ്റ് ഭവനത്തിലേക്ക് സ്റ്റേപ്പിൾട്ടൺന്റെ ക്ഷണം സ്വീകരിച്ചു അത്താഴവിരുന്നിനു പോവുന്നു. വിരുന്നിനു ശേഷം മടങ്ങുന്ന വഴി ഗ്രിംപെൻ ചതുപ്പിൽ നിന്നും സ്റ്റേപ്പിൾട്ടൺ തുറന്നു വിട്ട വേട്ടനായ, ലണ്ടനിൽ മോഷ്ടിക്കപ്പെട്ട ബൂട്ട്‌സിലെ ഉടമസ്ഥന്റെ ഗന്ധത്തിലേക്കുള്ള വഴി തേടി ഹെൻറിയ്ക്ക് നേരെ പാഞ്ഞടുക്കുന്ന ഹോംസിന്റെ വെടിയേറ്റ് ഫോസ്ഫറസിന്റെ രാസരഹസ്യങ്ങളിൽ തിളങ്ങി തീ തുപ്പി സർ ചാൾസിന്റെ നാഡി ഞരമ്പുകളെ മരണത്തിലേയ്ക്ക് തള്ളിയ ബാസ്‌ക്കർവിൽസിലെ വേട്ടനായ എന്ന മിത്തിക്കൽ ജീവി മഞ്ഞിന്റെ നനവുള്ള തരിശ് മണ്ണിൽ ചത്ത് വീഴുന്നു.

പദ്ധതി പാളിയത് അറിഞ്ഞ സ്റ്റേപ്പിൾട്ടൺ തന്റെ ഭാര്യയെ വീടിനുള്ളിൽ കെട്ടിയിട്ട് ഗ്രിംപെൻ ചതുപ്പിലേയ്ക് ഓടി മറയുന്നു. പിറ്റേന്ന് കാലത്ത് സ്റ്റേപ്പിൾട്ടൺന്റെ ഭാര്യയോടൊപ്പം ചതുപ്പ് സന്ദർശിക്കുന്ന ഹോംസിനും കൂട്ടർക്കും ചെളിയിൽ പുതഞ്ഞു കിടന്നിരുന്ന ഹെൻറിയുടെ മോഷ്ടിക്കപ്പെട്ട ബൂട്ട് കിട്ടുന്നു. ഓടി രക്ഷപ്പെടുന്നതിനിടയിൽ സ്റ്റേപ്പിൾട്ടൺ വലിച്ചെറിഞ്ഞതാവാം എന്ന് നിഗമനത്തിൽ ഒരു കാൽപ്പാടിന്റെ പോലും പിൻബലം ഇല്ലാതെ സ്റ്റേപ്പിൾട്ടൺ ആ ചതുപ്പിൽ മുങ്ങി താണിട്ടുണ്ടാവാം എന്ന് ഹോംസ് വിധിയെഴുതിയതായി വാട്‌സൺ നമ്മളോട് പറയുന്നു.

ഇതിനെല്ലാമിടയിൽ നമ്മൾ വിട്ടുപോവുന്ന ഒരാളുടെ സാന്നിധ്യമുണ്ട് - ആന്തണി. റോജറിന്റെ പാർട്ണർ ഇൻ ക്രൈം. അഥവാ, ഈ കളിയിൽ ഹോംസ് വാട്‌സൺ എന്ന തന്റെ ബിഷപ്പിനെ (Bishop) മുന്നിലിറക്കി കളിച്ചപ്പോൾ ആരുമറിയാതെ സ്റ്റേപ്പിൾട്ടൺ, ബാസ്‌ക്കർവിൽസ് തരിശുനിലങ്ങളിൽ ഇടതിങ്ങിയ പച്ചപ്പിലും ഗ്രിംപെൻ ചതുപ്പിലെ ഇരുട്ടിന്റെയും മറവിൽ നീക്കിയ തന്റെ കരു - ശത്രുവിന്റെ കരുക്കളുടെ കാഴ്ചവട്ടത്തിൽ നേരിട്ട് പ്രത്യക്ഷപ്പെടാതെ ഒരേ സമയം എട്ടു ദിക്കുകളിൽ എട്ടു കളങ്ങളിൽ അക്രമം അഴിച്ചുവിടാനും അതേപോലെ പ്രതിരോധിക്കാനും കഴിവുള്ള ചതുരംഗത്തിലെ ഏറ്റവും അപകടകാരിയായ കരു, നൈറ്റ് (Knight). ആന്തണിയെക്കുറിച്ചു ഹോംസ് കണ്ടെത്തുന്നത് ഇതിനെല്ലാം ശേഷമാണ് എന്നത് പ്രസക്തമാണ്. എന്റെ നിഗമനങ്ങളിൽ, ഗ്രിംപെൻ ചതുപ്പിൽ ആന്തണി ഉണ്ടായിരുന്നു. അത്താഴ വിരുന്നിനു ശേഷം മടങ്ങിയ ഹെന്റിയുടെ നേർക്ക് വേട്ടനായയെ തുറന്നു വിടാൻ ഇരുട്ടിന്റെ മറവിൽ ഒരു സഹായിയുടെ സാന്നിധ്യം ഇല്ലാതെ സാധിക്കില്ല. ഫിസിക്‌സ് ഭാഷയിൽ പറഞ്ഞാൽ, ഹെൻറിയെ യാത്രയയച്ച്, നിമിഷ നേരങ്ങൾക്കുള്ളിൽ ഗ്രിംപെൻ ചതുപ്പിൽ എത്തി, വേട്ടനായയെ തുറന്നു വിടുക എന്ന മൾട്ടി ടാസ്‌ക്കിങ് (multi-tasking) ന്യൂട്ടൺന്റെ ടൈം - സ്‌പേസ് സിദ്ധാന്തത്തിനു വിരുദ്ധം. അല്ലാത്ത പക്ഷം സ്റ്റേപ്പിൾട്ടൺ ഒരു ഭാരതീയ ആൾദൈവം ആയിരിന്നിരിക്കണം.

ഹോംസിന്റെ ഇടപെടൽ അറിഞ്ഞ, കന്നന്തിരുവുകളിൽ പി.എച്ച്.ഡി എടുത്ത സ്റ്റേപ്പിൾട്ടൺ തീർച്ചയായും ക്ലൈമാക്‌സിൽ ഒരു എമെർജെൻസി എക്‌സിറ്റ് പ്ലാൻ തയ്യാറാക്കിയിട്ടുണ്ടാവണം. ലണ്ടനിലെ റോസ് ആൻഡ് മാങ്ൽസിൽ (Ross and Mangles) നിന്നും തന്റെ പദ്ധതിയ്ക്ക് ഇണങ്ങിയ ഭീമൻ നായയെ വാങ്ങി, ഡെവൺഷൈറിയിൽ എത്തിച്ച്, ഡെവൺഷൈർ വാസികൾക്ക് പോലും അധികം അറിയാത്ത പിൻവഴിയിലൂടെ മൈലുകൾ താണ്ടി ചതുപ്പിനുള്ളിൽ പ്രവേശിച്ച് പഴയ ടിൻ ഖനിയിലെ ഉപേക്ഷിക്കപ്പെട്ട ഷെഡ്ഡുകളിൽ കൂടൊരുക്കി, നായയെ മെരുക്കി, മാസങ്ങൾ കാത്തിരുന്ന്, ചാൾസുമായി സൗഹൃദം ഉണ്ടാക്കി, അയാളുടെ ചാരിറ്റി പ്രവർത്തനങ്ങൾക്ക് ചുക്കാൻ പിടിക്കുന്ന വിശ്വസ്തന്റെ പട്ടം തട്ടിയെടുത്ത് ("I knew already that Sir Charles Baskerville had made Stapleton his almoner upon several occasions, so the lady's statement bore the impress of truth upon it.' [Chapter 11: The Man on the Tor]. സുകുമാർ അഴീക്കോട് അവതാരിക എഴുതിയ ഷെർലക്ക് ഹോംസ്: സമ്പൂർണ്ണ കൃതികൾ എന്ന സമാഹാരത്തിൽ ഈ വരി പരിഭാഷ ചെയ്യപ്പെടാതെ വിട്ടു കളഞ്ഞിരിക്കുന്നു. കാരണം അജ്ഞാതം, പ്രത്യാഘാതം ഗുരുതരം! വായനക്കാരുടെ കോടതി സ്വമേധയാൽ കേസെടുക്കണം എന്ന് താഴ്മയായി അപേക്ഷിക്കുന്നു), മിസിസ്സ് ലിയോൺസിനെ ചൂണ്ടക്കൊളുത്താക്കി ചാൾസിന്റെ ജീവനെടുത്ത പദ്ധതിയുടെ സങ്കീർണ്ണതയും അതിലടങ്ങിയ ക്ഷമയും തയ്യാറെടുപ്പും സുക്ഷ്മമായ വായനയിൽ നമുക്ക് മുന്നിൽ അനാവരണം ചെയ്യുന്നത് ഹോംസ് വിരിച്ച വലയിലേക്ക് നിസ്സാരമായി നടന്നടുത്ത ഒരു സാധാരണ പോക്കറ്റടിക്കാരനല്ല റോജർ ബാസ്‌ക്കർവിൽസ് എന്ന് തന്നെയാണ്. ഇതിലെല്ലാം ആന്തണി എന്ന വിശ്വസ്തന്റെ നിഴൽ സാന്നിധ്യം പ്രകൃതി നിശ്ചലമായ മധ്യവേനൽ പാതിരാവിൽ ഒരു പനിനീർ പൂവിന്റെ ഗന്ധം പോലെ വ്യക്തം.

ഞാൻ പറഞ്ഞത് തെറ്റാണ് എന്ന് ഇനിയും ഏതെങ്കിലും വായനക്കാരന് തോന്നുന്നുവെങ്കിൽ, വരികളിലെ ഏതെങ്കിലും വഴിത്തിരിവുകൾ വായിച്ച്, ഗ്രിംപെൻ ചതുപ്പിൽ ആരോ മുങ്ങി താണിരുന്നതായി വാട്‌സൺന്റെ കുറിപ്പിലെ സൂചനകൾ നൽകുന്നു എന്ന് വാദിച്ചാൽ, ഒരു ചെറിയ തിരുത്തൽ കൂടി. അങ്ങനെ ഒരു മരണത്തിന്റെ ചുഴിപ്പാടുകൾ ഉണ്ടെങ്കിൽ, തീർച്ചയായും ഒരാൾ മരിച്ചിട്ടുണ്ടാവാം. പക്ഷെ, അത് ആന്തണി ആവാം. ചതുരംഗ ഭാഷയിൽ പറഞ്ഞാൽ 'ഫിഷിങ് പോൾ ട്രാപ്പ്' - രാജാവിനെ ക്യാസൽ ചെയ്ത് സുരക്ഷിതമാക്കി, ബോർഡിന്റെ നടുക്കളം അധീനതയിലാക്കി കറുപ്പ് കരുക്കളുടെ മേൽ ആക്രമണം അഴിച്ചു വിടാൻ തയ്യാറെടുക്കുന്ന, ആത്മവിശ്വാസം നിറഞ്ഞ വെള്ളക്കരുക്കളുടെ മേൽ കിംഗ് സൈഡിലെ തന്റെ കറുത്ത കുതിരയെ (Knight) ബലികൊടുത്തുകൊണ്ട് എതിരാളിയുടെ സുരക്ഷിതത്വ ബോധത്തെ സ്വയം കുഴിച്ച കുഴിയാക്കി മാറ്റി കളിയുടെ ഗതി കൈപ്പിടിയിലാക്കുന്ന ബെർലിൻ ഡിഫെൻസിലെ (Berlin Defense) മാരകമായ ഒരു വകഭേദം.

സംഭവബഹുലമായ ആ ക്ലൈമാക്‌സ് രാത്രിയിൽ 'അപ്രതീക്ഷിതമായി' ഗ്രിംപെൻ ചതുപ്പിൽ നിന്നും ഊർന്നിറങ്ങിയ പുകമഞ്ഞിന്റെ (ഹോംസിന്റെ കാഴ്ചയെ മറയ്ച്ച പുകമഞ്ഞിന്റെ പെട്ടെന്നുള്ള രംഗ പ്രവേശനത്തിന് പിന്നിലും എന്തെങ്കിലും ഫിസിക്‌സ് / കെമിസ്ട്രി തന്ത്രങ്ങൾ ഉണ്ടാവുമോ?!) മറവിൽ സ്റ്റേപ്പിൾട്ടൺ ഒരു വിഡ്ഢിയെപ്പോലെ വിറളിപിടിച്ചു ചതുപ്പിലേക്കല്ല ഓടിയത്. വേട്ടനായ എന്ന പ്രധാന കരുവിനെ വെട്ടിയെടുത്തപ്പോൾ ഉണ്ടായ ജയത്തിന്റെ നേരിയ ആശ്വാസ നിമിഷങ്ങളിൽ മയങ്ങി നിന്ന ഷെർലക്കിനെയും വാട്‌സണേയും ലെസ്‌ട്രേഡിനെയും കബളിപ്പിച്ചുകൊണ്ട് സ്റ്റേപ്പിൾട്ടൺ രക്ഷപ്പെട്ടു. ഒറ്റ വരിയിൽ പറഞ്ഞാൽ, ബാസ്‌ക്കർവിൽസിൽ ഷെർലക്കിയൻ തിയറി തോറ്റു, സ്റ്റേപ്പിൾട്ടൺ തിയറി ജയിച്ചു.

മഞ്ഞുമൂടിയ ആ രാത്രിയുടെ മറവിൽ ബാസ്‌ക്കറിവിൽസ് പരിസരത്ത് പറഞ്ഞുറപ്പിച്ചതിൻ പ്രകാരം ഒരു കുതിരവണ്ടി കാത്ത് നിന്നിട്ടുണ്ടാവാം. ആരും കാണാതെ, ഒട്ടും ധൃതി കാട്ടാതെ അതിന്റെ ചക്രങ്ങൾ ഹ്യുഗോയെയും കൊണ്ട് ആ പാതിരാവിന്റെ ഇരുട്ടിൽ അലിഞ്ഞുചേർന്നിട്ടുണ്ടാവാം. അപ്പോഴും താൻ ബാക്കി നിർത്തിയ ചിലതിനെ ഓർത്തുകൊണ്ട് ഹ്യുഗോ ഉള്ളിൽ ചിരിച്ചു കാണും.

3. ബാസ്‌ക്കർവിൽസിലെ പെൺകുട്ടിയും പാലേരി മാണിക്യവും

കഥ തിരുത്താനല്ല, മറിച്ചു വായനയുടെ വ്യത്യസ്തമായ തലം കണ്ടെത്തുക, അവതരിപ്പിക്കുക എന്നത് മാത്രമാണ് ഈ ലേഖനത്തിന്റെ ഉദ്ദേശം. വെറുതെ വായിച്ചു മടക്കിവയ്ക്കുന്ന പുസ്തകങ്ങളിൽ ഇങ്ങനെ എത്രയോ വഴിത്തിരിവുകൾ ഉണ്ടാവാം എന്നൊരു ചിന്ത. പ്രത്യേകിച്ചും "ദി ഹൗണ്ട് ഓഫ് ബാസ്‌ക്കർവിൽസ്'പോലുള്ള കൃതികൾ സ്‌കോട്‌ലൻഡ് യാർഡിന്റെ ഉൾപ്പെടെയുള്ള അക്കാദമിക്ക് ഇടങ്ങളിൽ പാഠ പുസ്തകമായി ഇന്നും ഉപയോഗിക്കപ്പെടുന്നു എന്ന അറിവ് ഇത്തരം വായനകളെ, ആൾട്ടർനേറ്റ് എൻഡിങ് സിദ്ധാന്തങ്ങളെ പ്രസക്തമാക്കുന്നില്ലേ എന്ന ചോദ്യമാണ് ഇങ്ങനെ ഒരു കുറിപ്പ് എഴുതാൻ പ്രേരിപ്പിച്ചത്. നമ്മുടെ സ്‌കൂൾ-കോളേജ് കരിക്കുലത്തിൽ പോലും ബാസ്‌ക്കർവിൽസ് ഉണ്ടായിരുന്നതായി കേട്ടിട്ടുണ്ട്. ഇപ്പോഴും അത് തുടരുന്നുണ്ടോ എന്നറിയില്ല. കഥയുടെ അവസാനത്തെക്കുറിച്ചും നിഗമനങ്ങളെക്കുറിച്ചും നാല് പുറത്തിൽ കവിയാത്ത എഴുതുക എന്ന ഒരു പരീക്ഷ ചോദ്യത്തിന് ക്ലാസ്സ് മുറിയിലെ നോട്ടുകളിൽമുമ്പ് പറഞ്ഞുറപ്പിച്ചതല്ലാതെ "ഹ്യുഗോ രക്ഷപെട്ടു, ഹോംസിന് തെറ്റി' എന്ന് സമർത്ഥിച്ചുകൊണ്ട് ഉത്തരമെഴുതുന്ന ഒരു വിദ്യാർത്ഥിയെ ഇതെഴുതിയ ശേഷം വെറുതെ സങ്കൽപ്പിച്ചു നോക്കി. അവന്റെ അദ്ധ്യാപകൻ ആ ഉത്തരത്തിന് എത്ര മാർക്ക് നൽകിയിരിക്കാം? വലിയ ചോദ്യമാണിത്.

കഥയിൽ ചോദ്യമില്ല എന്നൊരു എളുപ്പ പ്രയോഗമുണ്ട്. കഥയിൽ ചോദ്യമുണ്ടാവണം, കഥയും കഥാപാത്രങ്ങളും ചോദ്യം ചെയ്യപ്പെടുക തന്നെ വേണം. പക്ഷെ അത്തരം ചോദ്യങ്ങൾ ചെന്നവസാനിക്കുന്നത് ഗ്രന്ഥാലയങ്ങൾക്ക് തീ കൊളുത്തപ്പെടുന്നതിലും, പുസ്തകങ്ങൾ വിലക്കപ്പെടുന്നതിലും എഴുത്തുകാരന്റെ മീശ മുറിക്കാനും ഒഴിഞ്ഞ താളുകളിൽ അവന്റെ തൂലിക ഇഴയുമ്പോൾ പിറക്കുന്ന സ്വതന്ത്ര ഭൂപ്രദേശങ്ങളിൽ നിന്നും അവനെ പുറത്താക്കാനുള്ള ഫത്വ പ്രഖ്യാപനങ്ങളിലും ആവരുത്. അത്തരം ഫാസിസ്റ്റു ആഭാസങ്ങളിൽ കുരുങ്ങുമ്പോഴാണ് 'കഥയിൽ ചോദ്യമില്ല' എന്ന പ്രയോഗത്തിന് ഒരു അരാഷ്ട്രീയ മുദ്രാവാക്യത്തിന്റെ കാപട്യവും അജ്ഞതയുടെ വൈകൃത ഭാവവും കൈവരുന്നത്.

ഓരോ പുസ്തകവും തുറക്കുന്നത് ഒരു മൂന്നാമിടത്തിലേക്കാണ്. ഒരു ലോകസഞ്ചാരിയുടെയും വടക്കുനോക്കിയന്ത്രത്തിനും കണ്ടെത്താൻ പറ്റാത്ത ഭാവനയുടെയും ചിന്തകളുടെയും അദൃശ്യ കോർഡിനേറ്റുകൾ സന്ധിക്കുന്ന ആ മാനത്തിൽ അക്ഷരങ്ങൾ ഉള്ളിടത്തോളം കാലം ഒരു വായനക്കാരൻ കഥാപാത്രങ്ങളുമായി, തന്റെ സാഹിത്യകാരനുമായി കലഹിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കും, എഴുതപ്പെട്ട വരികളെ, ഓരോ വാക്കെടുത്ത് പലയാർത്ഥത്തിൽ വായിക്കും, പാരഗ്രാഫുകളുടെ ക്രമം മാറ്റും, കഥ തന്നെ കീഴ്‌മേൽ മറിക്കും. അത്തരം സർഗാത്മക സാഹസങ്ങളിലൂടെ മാത്രമേ വായന ഒരു ജനാധിപത്യ കലയായും സാഹിത്യം സ്വാതന്ത്ര്യ സമരമായും പുരോഗമിക്കൂ.

ബാസ്‌ക്കർവിൽസ് പോലുള്ള കൃതി എത്രയോവട്ടം പുനർജനിച്ചിരിക്കുന്നു. നൂറോ അതിലധികമോ തവണ വിവിധ ഭാഷകളിൽ സിനിമാ രൂപം ഉണ്ടായിരിക്കുന്നു. നാടക അരങ്ങുകളിൽ, ടെലിഫിലുമുകളിൽ തുടങ്ങി ഇപ്പോൾ ഓ.ടി.ടി പ്ലാറ്റ്‌ഫോമിൽ വെബ് സീരിസ് രൂപത്തിൽ പുതിയ കഥയുമായി പുനർജനിച്ചുകൊണ്ട് ജൈത്രയാത്ര തുടരുന്നു. ഒന്നാലോചിച്ചാൽ നമ്മുടെ മണിച്ചിത്രത്താഴ് പോലും വേട്ടനായയുടെ കഥയുടെ മറ്റൊരു ഭാവമാണ്. അന്ധവിശ്വാസങ്ങളുടെ സാർവ്വലൗകികമായ വിപണിയുള്ളിടത്തോളം, "ആളുവാഴാത്ത വീടുകൾ' നാട്ടിൻപുറങ്ങളിലും നഗരവാരിധികളിലെ നടുച്ചുഴികളിലും പോലും ഭീതിയുടെ നിഴൽഛായ ചിത്രങ്ങളായി കാലവും കോലവും മാറിയ ഡിജിറ്റലൈസ്ഡ് മനുഷ്യ മനസിടങ്ങളിൽ ഇരുപത്തൊന്നാം നൂറ്റാണ്ടിലും എഴുന്ന് നിൽക്കുന്നിടത്തോളം കാലം ബാസ്‌ക്കർവിൽസിന്റെ പുനർവായനകൾ, പഠനങ്ങൾ പ്രസക്തമാണ്.

ലേഖനത്തിന്റെ തുടക്കത്തിൽ എന്റെ ബാല്യകാല ബാസ്‌ക്കർവിൽസ് വായനയെപ്പറ്റി പറഞ്ഞല്ലോ. ശേഷം പല പുനർവായനകളിലും കഥയും കഥാപാത്രങ്ങളും മറന്നു പോവുന്ന അപൂർവതയും. പക്ഷെ, ഇന്നും ഓർമ്മയുള്ള ഒരു കാര്യമുണ്ട്. The Light upon the Moor എന്ന അദ്ധ്യായത്തിൽ ബാരിമൂറിന്റെ ഭാര്യാസഹോദരനായ തടവുചാടിയ സെൽഡൺന്റെ പിന്നാലെ വാട്‌സണും ഹെൻറിയും പോവുന്ന ഒരു ഭാഗമുണ്ട്. എന്നാൽ സെൽഡൺ രക്ഷപ്പെടുന്നു. നിരാശരായി തിരികെ നടക്കുന്നതിനിടയിൽ ദൂരെ ഗ്രാനൈറ്റ് പാറകളുടെ മുകളിൽ വാട്‌സൺ ഒരാളെ കാണുന്നുണ്ട്. ചാന്ദ്ര മുഖത്തിന്റെ വലിയ വൃത്തത്തിൽ, മലമുകളിൽ മെലിഞ്ഞ നീളം കൂടിയ ഒരു മനുഷ്യന്റെ നിഴൽരൂപം. എന്റെ ഓർമ്മയിൽ ആ രംഗം - അതായത് ഞെട്ടി നിൽക്കുന്ന വാട്‌സണും ഹെൻറിയും, ദൂരെ കുന്നിന്റെ മുകളിൽ അവ്യക്തമായ ഒരു നിഴൽ രൂപവും - ബാലഭൂമിയുടെ താളിൽ ഇല്ലസ്‌ട്രേറ്റഡ് ചെയ്യപ്പെട്ടിരുന്നു (ഇതുപോലെ ഒരു രംഗം കല്യാണസൗഗന്ധികം എന്ന വിനയൻ സിനിമയിൽ ഉണ്ട്. വീടിന്റെ മതിലിൽ കയറി നിൽക്കുന്ന ഒരു നിഴൽ രൂപം. ഞാൻ എന്ന കൊച്ചു ചെറുക്കന്റെ രാത്രികളെ ആ ഫ്രയിം ചില്ലറയല്ല അലട്ടിയിരിക്കുന്നത്. രാത്രിയിൽ പുറത്തിറങ്ങിയാൽ ജനലിൽക്കൂടി നോക്കിയാൽ എവിടെയോ എളിക്ക് കൈകൊടുത്ത് ശക്തിമാൻ നിൽക്കുന്നത് പോലെ ഒരു രൂപം എന്നെ വർഷങ്ങൾ പിന്തുടർന്നു). ഏകദേശം ആ ഭാഗത്തോടെ ആ ലക്കം അവസാനിച്ചു. പക്ഷെ, തെളിച്ചമുള്ള എന്റെ ഓർമ്മയിൽ ഇന്നും തങ്ങി നിൽക്കുന്നത്, അതെ ഭാഗം വല്യമ്മച്ചിയും വായിച്ചതിനു ശേഷം ഞാൻ ചോദിച്ച ഒരു ചോദ്യമാണ് "അതാരാരിക്കും അമ്മച്ചി?'വീൽചെയറിൽ ഇരുന്ന്, വലിയ സോഡാക്കുപ്പി കണ്ണടയ്ക്കുളിൽ നിന്നും എന്റെ "ഒരിടത്തൊരിടത്തൊരിടത്തെ' കഥക്കൂട്ടുകാരിയുടെ വെള്ളെഴുത്ത് പാടമൂടിയ കണ്ണുകൾ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു "ആ? കള്ളനാരിക്കും'. അകാരണമായ എന്തോ പ്രേരണയാൽ ഞാൻ പറഞ്ഞു "അല്ല. അത് ഹോംസാണ്. അമ്മച്ചി കണ്ടോ!' മുൻപൊരിക്കലും വായിക്കാത്ത നോവലിലെ ആ രഹസ്യം ഏതാനും ഇല്ലുസ്‌ട്രേഷനുകളിലൂടെ മാത്രം ഹോംസിനെ പരിചയം ഉണ്ടായിരുന്ന ആ നാലാംക്ലാസുകാരൻ എങ്ങനെ പറഞ്ഞു? അറിയില്ല. പ്രായത്തിനും ബുദ്ധി ശക്തിയ്ക്കും ഭാഷ പാടവത്തിനും അപ്പുറം എന്തോ ഒന്ന് വായന എന്ന പ്രോസസ്സിൽ ഉൾച്ചേർന്നിട്ടുണ്ട് എന്നതിന്റെ സൂചനയായി ഇന്ന് ഞാൻ അത് തിരിച്ചറിയുന്നു. ഒരു പുസ്തകം വായിക്കുമ്പോൾ നമ്മളറിയാതെ നമ്മളിൽ എന്തെല്ലാമോ സംഭവിക്കുന്നു.

സ്റ്റേപ്പിൾട്ടൺ - സുകുമാര കുറുപ്പ് താരതമ്യവും ഒരു കൗതുകത്തോടെ ചെയ്തതാണ്. കുറുപ്പ് ഒരു സ്റ്റേപ്പിൾട്ടൺ ആയിരുന്നു. സമർത്ഥമായ ഒരു പദ്ധതിയിട്ട്, ഒരു കുറ്റം നടത്തി കേരള പൊലീസിനെ വെട്ടിച്ചു വർഷങ്ങൾ ഇന്ത്യയൊട്ടാകെ കറങ്ങി നടന്ന്, ഒടുവിൽ ആരോഗ്യം ക്ഷയിച്ചു റെയിൽവേ സ്റ്റേഷനുകൾ അടുത്തുള്ള ആശുപത്രികളിൽ നിന്നും ആശുപത്രികളിലേയ്ക്ക് തന്റെ ചികിത്സാ രേഖകളും മോഷ്ടിച്ചുകൊണ്ടു പലായനം ചെയ്ത് എവിടെയോ വീണ് ഒരനാഥ ശവമായി ഒടുങ്ങിയ കുറുപ്പ് ഇന്നും മലയാളികളുടെ ഉള്ളിൽ ഒരു മോൺസ്റ്റർ ഗാംഗ്സ്റ്റർ ആയി ജീവിക്കുന്നു. മേൽപ്പറഞ്ഞ വസ്തുത ഈ അടുത്ത കാലത്ത് ഒരു ടി.വി പരിപാടിയിൽ തന്റെ ആത്മഭാഷണത്തിനിടയിൽ പങ്കുവെച്ച കുറുപ്പ് കേസിൽ അന്വേഷണ ഉദ്യോഗസ്ഥനായിരുന്ന ജോർജ് ജോസഫ് (റിട്ട.എസ്.പി )പറയുന്ന ഒരു കാര്യമുണ്ട് - "മലയാളി ഉള്ളിടത്തോളം സുകുമാര കുറുപ്പും ഉണ്ടാവും'.

സ്റ്റേപ്പിൾട്ടൺ എങ്ങോട്ടായിരിക്കാം രക്ഷപ്പെട്ടത്? അയാൾ മറ്റെന്തൊക്കെ ചെയ്തു കാണും? ഏതൊക്കെ പേരുകളിൽ അയാൾ ആരെയൊക്കെ പറ്റിച്ചിട്ടുണ്ടാവാം?

എന്നെ അത്ഭുതപ്പെടുത്തിയ മറ്റൊരു കൃതിയാണ് ടി.പി രാജീവന്റെ "പാലേരി മാണിക്യം : ഒരു പാതിരാക്കൊലപാതകത്തിന്റെ കഥ'. ചടുലമായി ചുരുൾ നിവർന്ന ആഖ്യാനം വല്ലാതെ ഞെട്ടിച്ച ഒരു വായനാനുഭവ ഓർമ്മയായ പാലേരിമാണിക്യവും ബാസ്‌ക്കർവിൽസും തമ്മിലും ഒരു ബന്ധമുണ്ട്.

വെള്ളിത്തിരയിലേക്ക് ആ കഥ പകർത്തിയപ്പോൾ രഞ്ജിത്ത് എന്ന സംവിധായകൻ അതിലേറെ ഞെട്ടിച്ചു. ആ ക്ലൈമാക്‌സ്. ഹരിദാസ് അഹമ്മദ് - ഖാലിദ് അഹമ്മദ് കൂടിക്കാഴ്ച. നോവലിൽ അങ്ങനെ ഒരു ഭാഗമേ ഇല്ല. നോവലിൽ ആ കുറ്റാന്വേഷകൻ അഹമ്മദ് ഹാജിയുടെ മകനുമല്ല. മറിച്ചു അയാൾ മാണിക്യത്തിന്റെ കാമുകനായിരുന്ന കുഞ്ഞാർ നായരുടെ മകനാണ്. അവസാന വരിയിൽ അത് പറയുമ്പോൾ വായനക്കാരന്റെ മനസ്സിൽ വലിയൊരു ശൂന്യത നിറയുന്നു. പക്ഷെ സിനിമയിൽ ഹരിദാസ് അന്വേഷിച്ചിറങ്ങി ചെല്ലുന്നത് തന്റെ രക്തത്തിൽ അലിഞ്ഞു ചേർന്ന, തന്നെ എന്നും അലട്ടുന്ന ചിലതിന്റെയൊക്കെ ആഴങ്ങളിലേക്കാണ്. യഥാർത്ഥ കുറ്റവാളി തന്റെ അർദ്ധ സഹോദരനായ ഖാലിദ് ആണെന്ന് തിരിച്ചറിയുന്ന ആ ഭാഗം മനോഹരമായി സംവിധായകനിലെ വായനക്കാരൻ തിരക്കഥയിൽ പൊളിച്ചെഴുതിയിരിക്കുന്നു. അവസാന രംഗത്തിലെ ഗസലിന്റെ വരികളിൽ പോലും നിറഞ്ഞു നിൽക്കുന്നത് പിടിക്കപ്പെടാതെ മറഞ്ഞു നിൽക്കുന്ന കുറ്റവാളിയുടെ നിലവിളികളാണ്. ആത്മസാഗരത്തിൽ ഉപ്പ് പോൽ ഉൾച്ചേർന്നത് ആരാണ്; തനിക്ക് പകരം കുറ്റം തലയിലെടുത്ത പിതാവായ ഹാജിയോ, അതോ ആത്മസാഗരത്തിന്റെ അന്ധമായ ആഴങ്ങളിൽ ഒളിക്കാൻ വിഫലമായി ശ്രമിക്കുന്ന അയാളിലെ കുറ്റവാളിയോ? പാപബോധത്തിന്റെ അധമവികാരങ്ങളുടെ ഉമിത്തീയിൽ വെന്തു നീറുന്ന മറ്റൊരു റാസ്‌കോൾനിക്കോവ്. അയാൾ കാത്തിരിക്കുകയായിരുന്നു ഒരു ഹരിദാസിനായി.

നിങ്ങളാണ് കുറ്റവാളി എന്ന് തിരിച്ചറിയാൻ വെറും നാടൻ നായയുടെ ഘ്രാണശേഷി മാത്രമേ തനിക്ക് ആവശ്യമുള്ളൂവെന്ന് ഹരിദാസ് പറയുന്നിടത്താണ് അഹമ്മദ് ഹാജിയിൽ തുടങ്ങി (ചിലപ്പോൾ അയാൾക്ക് മുൻപേ തന്നെ) ഖാലിദിലും ഹരിദാസിലും (ഹരിദാസ് തന്റെ ഭാര്യയായ വനജയോട് കള്ളങ്ങൾ പറഞ്ഞാണ് സരയുവിനൊപ്പം യാത്ര തുടങ്ങിയത്) തുടരുന്ന മൃഗീയതയുടെയും അവരുടെ ഉപബോധത്തിൽ ഉൾച്ചേർന്ന പശ്ചാത്താപത്തിന്റെയും കലർപ്പ് കലങ്ങിത്തെളിയുന്നത്. ഹരിദാസ് സത്യത്തിന്റെ വെളിച്ചം ഖാലിദിന്റെ മുഖത്തേയ്ക്ക് തുറന്നു വിടുകയാണ്.

ഹരിദാസിന്റെ കണ്ടെത്തലുകളിൽ ആദ്യമൽപ്പം പകയ്ച്ചുവെങ്കിലും, ഖാലിദ് വലിയ ആശ്വാസത്തോടെയാണ് തന്റെ റിവോൾവറിലെ ഒരു തിരയാൽ സ്വയം ഹനിക്കുന്നത്. വിഭവ സമൃദ്ധമായ ഊണ് മുറിയിൽ നിറഞ്ഞു മുഴങ്ങുന്ന വെടിശബ്ദം. അതിഥികളെല്ലാം ആ ശബ്ദത്തെ പിന്തുടർന്ന് മുകളിലേയ്ക്കു പാഞ്ഞപ്പോൾ ആളൊഴിഞ്ഞ വിരുന്ന് മുറിയിൽ നിന്നും ഹരിദാസ് മെല്ലെ ഇറങ്ങുന്നു. കഥയിൽ നിന്നും പിൻവാങ്ങി, മരങ്ങൾ തിങ്ങിയത്തിന്റെ നിഴൽപ്പാടുകൾ വീണ റോഡിലേയ്ക്ക് ഓടിമറയുന്ന ഹരിദാസിന്റെ കാർ. അവസാന ഫ്രേമുകളിൽ ഹരിദാസിന്റെ ശബ്ദം ഇങ്ങനെ പൂരിപ്പിക്കുന്നു 'ഖാലിദ് അഹമ്മദ്, ആരെയും ശിക്ഷിക്കാനായിരുന്നില്ല ഈ അന്വേഷണം.

അൻപത്തിരണ്ടുവർഷമായി ഇരുട്ടിൽ കഴിയുന്ന നിങ്ങളുടെ മുഖത്തേയ്ക്ക് ഞാൻ വെളിച്ചം തുറന്നുവിട്ടു. അത്രയേ ഞാൻ കരുതിയിരുന്നുള്ളൂ. എനിക്കെല്ലാം അറിയാമെന്നു നിങ്ങളോട് പറയുക; അത്രമാത്രം. പക്ഷെ നിങ്ങൾ സ്വയം ശിക്ഷ വിധിച്ചു നടപ്പാക്കിക്കഴിഞ്ഞു. അനിവാര്യമായ വിധിയിലേക്ക്, കാലമെത്ര കഴിഞ്ഞാലും നടന്നുപോവുക തന്നെ വേണം ഏത് കുറ്റവാളിയുമെന്നത് നിയതിയുടെ നിശ്ചയമാണ്. അറിയില്ല. മഹാ മൗനത്തിന്റെ ശൂന്യതയിൽ തനിച്ചായിരിക്കുന്നു ഞാൻ, എനിക്ക് നാഴികകൾ പോവാനുണ്ട്, പക്ഷെ ഉറക്കമെന്റെ കണ്ണുകളുടെ തിരശീല താഴ്ത്തുന്നു. I have miles to go ahead, but sleep is slipping down the curtains on my eyes'

ഒരു പക്ഷെ റോജർ ബാസ്‌ക്കർവിൽസ് എന്ന സ്റ്റേപ്പിൾട്ടണും കഥകൾക്കും യഥാർത്ഥ ലോകത്തിനും ഇടയിലെ മൂന്നാമിടത്തിലെ ഏതെങ്കിലും കോണിൽ ഇത്രയും നാൾ ഖാലിദിനെപ്പോലെ അലയുകയായിരുന്നിരിക്കാം. ഹാജിയ്ക്ക് മാണിക്യത്തിനോട് തോന്നിയത് പോലെ ഹ്യൂഗോ ബാസ്‌ക്കർവില്ലിനും തോന്നി തന്റെ കുടിയാന്റെ മകളോട് മോഹം. തന്റെ തൃഷ്ണയ്ക്ക് വഴങ്ങാതെ കുതറിയ ആ നിസ്സഹായയായ പെൺകുട്ടിയും വേട്ടയാടപ്പെട്ടു, മാണിക്യത്തെപോലെ തന്നെ. എന്നാൽ പാവം മാണിക്യത്തെ ഖാലിദിൽ നിന്നും രക്ഷിക്കാൻ ഒരു വേട്ടനായയും പാലേരിയിൽ അവതരിച്ചില്ല. ബാസ്‌ക്കർവിൽസിലെ അധികമാരും ശ്രദ്ധിക്കാതെ പോയ (അധികാരമാരും എന്നല്ല, നമ്മൾ എല്ലാവരും തന്നെ ഗൗനിക്കാതെ പോയ ഒരു കീഴാള വേട്ടയുടെ ഫ്രോയിഡിയൻ മനഃശാസ്ത്ര - രാഷ്ട്രീയ വശം ബാസ്‌ക്കർവിൽസിൽ ഉണ്ട്) കഥാപാത്രമായ പെൺകുട്ടി ഒരു കഥയും, തിരഞ്ഞു ചെല്ലാൻ ഒരു രേഖപോലും അവശേഷിപ്പിക്കാതെ ഗൂഗിളിൽ നിന്നു പോലും മറഞ്ഞിരിക്കുന്ന മാണിക്യം ഒരു സത്യവുമാണ്; നിദ്രയുടെ താഴ്‌വരയിലെ ഏതോ കോണിൽ നിന്നും, ഇടയ്ക്കിടെ പൊന്തി വരാറുള്ള ഞെരിഞ്ഞു പൊട്ടുന്ന കരിവളകളുടെ ഭയപ്പെടുത്തുന്ന ശബ്ദം. ഉടലായി മാത്രം ഒടുങ്ങിയ നമുക്കാർക്കും ആരുമല്ലത്ത കഥാശിലയായി മറവിക്ക് പിന്നിലേയ്ക്ക് മാഞ്ഞ മാണിക്യം. എന്നാൽ അക്ഷരങ്ങളിൽ അവർ ഓരോ വായനക്കാരനും രണ്ടു മുഖങ്ങളുള്ള ഒരേ സത്യത്തിന്റെ ഇരട്ടപ്രതിബിംബങ്ങളാണ്.

ഹരിദാസ് ഒടുവിൽ പറഞ്ഞത് മാത്രമേ പ്രിയപ്പെട്ട ഹ്യുഗോ എന്ന സ്റ്റേപ്പിൾട്ടൺ എനിക്കും പറയാനുള്ളൂ. എത്ര ഒളിച്ചാലും ഒരു വായനക്കാരാനെങ്കിലും നിങ്ങളെ തിരഞ്ഞു പിടിക്കും. ഷെർലക്കിനെക്കുറിച്ചു അറിയാവുന്ന താങ്കൾ, അദ്ദേഹം പറഞ്ഞ വാക്കുകൾ കേട്ടിരിക്കുമല്ലോ "You know my methods, Watson'. അത് ഞങ്ങളോടും കൂടിയാണ് ഷെർലക്ക് ഹോംസ് പറഞ്ഞത് - ദശലക്ഷക്കണക്കിന് വരുന്ന ഷെർലക്ക് ഹോംസ് ആരാധകരോട്.

കോനൻ ഡോയൽ നൽകിയ സൂചനകളെ തിരിച്ചറിയാൻ, അസ്വാഭാവികതകൾ ഏറെ നിറഞ്ഞ ഒരു കേസിന്റെ ചുറ്റുവഴികളിൽ പെട്ടുഴറിയ ഹോംസിന് സാധിച്ചില്ല. ഒരു പക്ഷെ അങ്ങനെ ആയിരുന്നില്ല എന്നുമാകാം. കാരണം അവസാന അധ്യായത്തിൽ ഹോംസിന്റെ സംസാരത്തിൽ ഒരു പാളിച്ച മണക്കുന്നുണ്ട്. വാട്‌സൺന്റെ ചൂഴ്ന്നുള്ള ചോദ്യങ്ങളിൽ നിന്നും ക്ഷീണിത മുഖത്തോട് ഹോംസ് ഒഴിഞ്ഞു മാറുന്നുമുണ്ട്. അങ്ങനെയെങ്കിൽ തെറ്റിയത് വാട്‌സണാവാം. (പ്രിയപ്പെട്ട ഹോംസ് നിങ്ങൾ തോറ്റു എന്ന പറയാൻ എനിക്കെന്തോ പറ്റുന്നില്ല എന്നതാണ് വാസ്തവം). വാട്‌സണിൽ നിന്ന് കോനൻ ഡോയൽ ഒരു കുസൃതിയോടെ ഇതൊക്കെ ഒളിപ്പിച്ചതുമാകാം എന്നതാണ് മറ്റൊരു മനോഹരമായ സാധ്യത.

നടന്നിരിക്കാൻ സാധ്യതയുള്ള ഒരു വഴിത്തിരിവുകൂടിയുണ്ട്. അത് ഞാൻ ഈ കുറിപ്പ് വായിക്കുന്ന നിങ്ങൾക്ക് കണ്ടെത്താൻ ബാക്കി വയ്ക്കുന്നു. ഒന്ന് രണ്ട് സൂചനകൾ തരാം.

Clue.1: ബാസ്‌ക്കർവിൽസ് ബംഗ്ലാവിന്റെ ചുവരിൽ സ്റ്റേപ്പിൾട്ടൺന്റെ മുഖഛായ ഉള്ള ഒരു കാരണവരുടെ ഛായാചിത്രം ഉണ്ടായിരുന്നു. അതൊരു വ്യാജ ഛായാചിത്രം ആയിരുന്നെങ്കിലോ? ഹോംസിന്റെ കണ്ണുകളെ അറിയാവുന്ന ഒരാൾ മനപ്പൂർവം തൂക്കിയ ഒന്ന്? ചുമ്മാ ചൂഴ്ന്ന് നോക്ക്! കഥയേ മാറിയില്ലേ? ഇപ്പോൾ ഞാൻ പറഞ്ഞതിലും വലിയൊരു പ്ലാനും പുതിയൊരു വില്ലനും (ചിലപ്പോൾ വില്ലന്മാർ തന്നെ ) തെളിഞ്ഞില്ലേ?

Clue.2: കുറ്റവാളി ഹ്യുഗോയുടെ പിന്മുറക്കാരാൻ തന്നെ (അതിൽ മാറ്റമില്ല).

അവസാനിപ്പിക്കും മുമ്പ്, ചതുരംഗ സിദ്ധാന്തത്തിലേയ്ക്ക് ഒരിക്കൽ കൂടി പോവാം. ചെസ്സ് കളികൾ തീരുന്നത് ഒരു ചെക്ക് മേയ്റ്റിലാണ്. രാജാവിന്റെ തലയെടുക്കുന്ന സമ്പ്രദായം ക്ഷേത്രഗണിതത്തിന്റെയും കണക്കിന്റെയും ആ യുദ്ധവേദിയിൽ ഇല്ല. ഫിഷിങ് പോൾ ട്രാപ് പ്രയോഗിക്കുന്നത് പൊതുവെ വെള്ളക്കരുക്കൾക്ക് എതിരെയാണ്. ഇവിടെ വെള്ളക്കരുക്കളുടെ രാജാവ് ഹെൻറിയാണ്. ഹെൻറിയെ സ്റ്റേപ്പിൾട്ടൺന്റെ കറുത്ത പടയാളികളിൽ നിന്നും സംരക്ഷിക്കാനാണ് ഹോംസും വാട്‌സണും ലെസ്‌ട്രേഡും ഉൾപ്പെടുന്ന കരുക്കൾ പരിശ്രമിക്കുന്നത്. പക്ഷെ, സ്റ്റേപ്പിൾട്ടൺ വെളുത്ത റാണിയും, ബിഷപ്പും, റൂക്കുമൊക്കെ നോക്കി നിൽക്കെ (ഫിഷിങ് പോൾ ട്രാപ് എന്ന തന്ത്രത്തിന്റെ പ്രത്യേകതയും ഈ നിസ്സഹായത സൃഷ്ട്ടിക്കലാണ്) ബോർഡിന്റെ ഒരു മൂലയിൽ ഒതുക്കി ചെക്ക് മേയ്റ്റിൽ കളിയവസാനിപ്പിക്കുന്നു. പക്ഷെ ഹെൻറി എന്ന കിംഗ് പീസ് മരിക്കുന്നില്ല. സ്റ്റേപ്പിൾട്ടൺന്റെ വിജയം പൂർത്തിയാവുന്നത്, കളി കഴിഞ്ഞ ബാസ്‌ക്കർവിൽസിലെ അറുപത്തിനാലു കളങ്ങളിൽ ഒന്നിൽ താൻ ബാക്കി നിർത്തിയ ഒരു കരുവിൽ കൂടി ആവാം - മിസ്സ് സ്റ്റേപ്പിൾട്ടൺ. അതെ, അവർ ബാക്കിയാണ്. തന്റെ സഹോദരി എന്ന് സ്റ്റേപ്പിൾട്ടൺ ലോകരെ തെറ്റിദ്ധരിപ്പിച്ച, ഹെൻറിയുടെ പ്രണയഭാജനമായി തീർന്ന മിസ്സ് സ്റ്റേപ്പിൾട്ടൺ. കഥയിൽ ഉടനീളം അവർക്ക് സ്റ്റേപ്പിൾട്ടൺന്റെ ഗൂഢ പദ്ധതികൾക്ക് ഇഷ്ടമില്ലാതിരിന്നിട്ടും കൂട്ട് നിൽക്കേണ്ടി വരുന്ന നിസ്സഹായയായ ഒരു അടിമയുടെ മുഖമാണ്. കലങ്ങിയ കണ്ണുകൾ, സത്യം വിളിച്ചു പറയാൻ വെമ്പുന്ന ചുണ്ടുകൾ. അൽപ്പം ഭരത മുനി ടച്ച് നൽകി ഒരു മാർട്ടിൻ സ്‌കോർസസി ഫ്രേമിലൂടെ നോക്കിയാൽ നല്ല ലക്ഷണമൊത്ത ഒരു നാട്യക്കാരിയെ കാണാൻ സാധിക്കുന്നുണ്ടോ? കഥയിൽ എപ്പോഴും ഒരു അവസാന നിമിഷ ട്വിസ്റ്റ് വേണമല്ലോ! കഥയിൽ ചോദ്യങ്ങൾ ഇനിയും ബാക്കിയാണ്. ബാക്കി നിൽക്കുന്ന ചോദ്യങ്ങളിലൂടെയാണ് ഓരോ അപസർപ്പക കഥയും മനോഹരമാകുന്നത്.

അടിയാളനെ ഉടൽ മാത്രമായി കാണുന്ന ദുഷ്പ്രഭുക്കന്മാർ ഇന്നും വേട്ടതുടരുന്നു. പുതിയ കാലത്തിലെ തരിശു നിലങ്ങളിൽ, ഇരുളിൽ പുകമഞ്ഞു കലരുന്ന ചില രാത്രികളിൽ, കാണാമറയത്ത് നിന്നും, കാലമെത്ര കഴിഞ്ഞിട്ടും ആ അധമബോധത്തിന്റെ രാക്ഷസരൂപങ്ങൾക്ക് മേൽ ഒരു വേട്ടനായയുടെ ഭീതി കലർന്ന നിഴൽ വീഴാറുണ്ട്. ജ്വലിക്കുന്ന കണ്ണുകളിൽ പക പേറുന്ന ഒരഗ്‌നി മൃഗം. അതിന്റെ ഓരിയിടൽ ശബ്ദങ്ങളിലെ ഭയം വിറ്റ് ചിലർ ജീവിക്കുന്നു. അപ്പോഴും ചില മരണങ്ങളിൽ മനുഷ്യചരിത്രത്തോളം പഴക്കമുള്ള കായേന്റെ കൈപ്പത്തി പതിഞ്ഞു നിൽക്കുന്നു, വിരലടയാളങ്ങൾ പലതെന്ന് മാത്രം.

കോനൻ ഡോയലിനും, ഷെർലക്ക് ഹോംസിനും ഒരു ഫാൻഫിക്ക് സല്യൂട്ട്
നോവൽ അവസാനിക്കുന്നത് ഇങ്ങനെയാണ്;
""It is a formidable difficulty, and I fear that you ask too much when you expect me to solve it. The past and the present are within the field of my inquiry, but what a man may do in the future is a hard question to answer. Mrs. Stapleton has heard her husband discuss the problem on several occasions. There were three possible courses. He might claim the property from South America, establish his identity before the British authorities there and so obtain the fortune without ever coming to England at all, or he might adopt an elaborate disguise during the short time that he need be in London; or, again, he might furnish an accomplice with the proofs and papers, putting him in as heir, and retaining a claim upon some proportion of his income. We cannot doubt from what we know of him that he would have found some way out of the difficulty. And now, my dear Watson, we have had some weeks of severe work, and for one evening, I think, we may turn our thoughts into more pleasant channels. I have a box for *Les Huguenots. Have you heard the De Reszkes? Might I trouble you then to be ready in half an hour, and we can stop at Marcini's for a little dinner on the way?''
*Les Huguenots - അരങ്ങുകളിൽ നിന്നും അപ്രത്യക്ഷമായ, ജാകോമോ മയബിയർ രൂപം കൊടുത്ത, ഫ്രഞ്ച് മത സംഘർഷങ്ങൾക്കിടയിൽ 1572 ലെ വിശുദ്ധ ബർത്തലോമ്യോ ദിനത്തിൽ അരങ്ങേറിയ ഫ്രഞ്ച് കാൽവനിസ്റ്റ് പ്രൊട്ടസ്റ്റന്റുകളുടെ കൂട്ടക്കുരുതിയുടെ പശ്ചാത്തലത്തിൽ ഒരു പ്രണയ കഥ പറഞ്ഞ, പ്രസിദ്ധമായ ഒപ്പേറ.

ഹോംസ് അസ്വസ്ഥനാണ്.

P.S.. കാരണമില്ലാതെ ഒന്നും സംഭവിക്കുന്നില്ല.