കാൽമുട്ടുകളുടെ
തേയ്മാന ചികിത്സ

കാൽമുട്ട് തേയ്മാന ചികിത്സയുടെ പുനരധിവാസത്തിൽ മൂന്ന് പ്രധാന ഭാഗങ്ങളാണുള്ളത്.

1. വ്യായാമങ്ങൾ.
2. വേദന കുറക്കാനുള്ള ചികിത്സകൾ.
3. പുനരുജ്ജീവന ചികിത്സ (regenerative therapy).

ഇവ കൂടാതെ അമിതവണ്ണം, പ്രമേഹം പോലുള്ള മറ്റു ജീവിതശൈലീ രോഗങ്ങൾ എന്നിവയുള്ളവർ, ഇവയെ നിയന്ത്രണത്തിൽ വരുത്താനുള്ള ഭക്ഷണ ക്രമീകരണങ്ങളും വ്യായാമങ്ങളും കൂടി ചികിത്സയിൽ ഉൾപ്പെടുത്തേതാണ്.

കാൽമുട്ടുകളുടെ തേയ്മാന ചികിത്സയിൽ
വ്യായാമങ്ങൾക്കുള്ള പങ്ക്

സന്ധിരോഗ വിദഗ്ധരുടെ സംഘടനകളെല്ലാം മുട്ടു തേയ്മാന ചികിത്സാ മാർഗ്ഗനിർദ്ദേശങ്ങളിൽ വ്യായാമങ്ങൾക്ക് ഏറ്റവും പ്രധാനപ്പെട്ട സ്​ഥാനം നൽകിയിട്ടുണ്ട്. മറ്റു രോഗങ്ങളെ പോലെ കാൽമുട്ട് തേയ്മാനവും ഒരു പരിധിവരെ പ്രതിരോധിക്കാൻ കഴിയും. ഇത് സാധ്യമാകുക pre osteoarthritis എന്ന ഘട്ടത്തിലാണ്. ഈ കാലയളവിൽ മുട്ട് തേയ്മാനത്തിന്റേതായ യാതൊരു ലക്ഷണങ്ങളും ഉണ്ടാകില്ല. മാത്രമല്ല എക്സ്​റേ, സ്​കാനിങ് തുടങ്ങിയവയിലും തേയ്മാനം കാണപ്പെടുകയില്ല. അമിത വണ്ണം ഉള്ളവരിൽ ലെപ്റ്റിൻ, റെസിസ്റ്റിൻ തുടങ്ങിയ രക്തപരിശോധനകൾ സന്ധി തേയ്മാന സാധ്യത മുൻകൂട്ടി അറിയാൻ സഹായിക്കുമെങ്കിലും ഇവ സാധാരണയായി നമ്മുടെ ലാബുകളിൽ ചെയ്യാറില്ല.

COMP, CTX തുടങ്ങിയ നൂതനമായ ടെസ്റ്റുകൾ പരിക്കുകൾ മൂലം കാൽമുട്ടുകളുടെ തരുണാസ്​ഥികൾക്ക് സംഭവിച്ച കേടുപാടുകൾ മുൻകൂട്ടി അറിയാൻ സഹായിക്കുന്നവയാണെന്ന് കത്തെിയിട്ടുണ്ട്. എന്നാൽ ഇവയും നമ്മുടെ ലാബുകളിൽ ചെയ്തു തുടങ്ങിയിട്ടില്ല. ഈ രക്തപരിശോധനകൾ കൂടാതെ തന്നെ, ഒരു വ്യക്തിയുടെ രോഗചരിത്രം കൃത്യമായി പരിശോധിക്കുക വഴി ആരിലൊക്കെ മുട്ട് തേയ്മാന സാധ്യത കൂടുതലാണെന്ന് ഒരു പരിധിവരെ മുൻകൂട്ടി മനസ്സിലാക്കാൻ സാധിക്കും. കാൽമുട്ടുകളുടെ തരുണാസ്​ഥികൾക്ക് അപകടങ്ങൾ മൂലമോ കായികമത്സരങ്ങൾക്കിടയിലോ സംഭവിച്ച പരിക്കുകൾ, അമിത വണ്ണം, നിയന്ത്രണമില്ലാത്ത പ്രമേഹരോഗം, പുകവലി, പേശികൾക്ക് ബലക്ഷയമുണ്ടാക്കുന്ന പോളിയോ പോലുള്ള നാഡി സംബന്ധമായ രോഗങ്ങൾ, പേശികളെ ബാധിക്കുന്ന മസ്​ക്കുലർ ഡിസ്ട്രോഫി തുടങ്ങിയ രോഗങ്ങൾ എന്നിവ ഉള്ളവരിൽ മുട്ട് തേയ്മാനം വരാനുള്ള സാധ്യത വളരെ കൂടുതലാണ്. ഇവരിൽ ശരീരഭാരം നിയന്ത്രിക്കുന്നതുവഴിയും പ്രമേഹ പ്രതിരോധ നിയന്ത്രണമോ മൂലവും, കേട് വന്ന തരുണാസ്​ഥിയെ (cartilage) പുനരുജ്ജീവിപ്പിക്കുന്ന PRP പോലുള്ള നൂതന ചികിത്സകൾ വഴിയും തേയ്മാനത്തെ ഒരു പരിധി വരെ പ്രതിരോധിക്കാൻ സാധിക്കും.

മുട്ട് തേയ്മാനമുള്ളവർ
ചെയ്യേണ്ട വ്യായാമങ്ങൾ

ശരീരഭാരം നിയന്ത്രിക്കാൻ സഹായിക്കുന്ന എയ്റോബിക് വ്യായാമങ്ങൾ, പേശികളുടെ ബലം കൂട്ടുന്ന റെസിസ്റ്റൻസ്​ വ്യായാമങ്ങൾ, സന്ധികളുടെ വഴക്കം കൂട്ടുന്ന ഫ്ളക്സിബിലിറ്റി വ്യായാമങ്ങൾ, ബാലൻസ്​ വർദ്ധിപ്പിക്കുന്ന വ്യായാമങ്ങൾ തുടങ്ങിയവ യാണ് ആവശ്യം. നിർഭാഗ്യവശാൽ മുട്ട് തേയ്മാനമുള്ളവരിൽ 87 ശതമാനവും ഇത്തരം വ്യായാമങ്ങളിൽ ഏർപ്പെടാറില്ല എന്ന് പഠനങ്ങൾ സൂചിപ്പിക്കുന്നു. ഇത്തരം വ്യായാമങ്ങളുടെ കുറവ്, ഇവരിൽ തേയ്മാനം അധികരിക്കുന്നതിന് വഴിവെക്കുക മാത്രമല്ല ഇത്തരം ഉദാസീനമായ ജീവിതരീതി ഹൃദയത്തെയും രക്തക്കുഴലുകളെയും ബാധിക്കുന്ന രോഗങ്ങളുടെ അധിക സാധ്യതയ്ക്കും കാരണമാകുന്നു.

മുട്ട് തേയ്മാനമുള്ള പലർക്കും വ്യായാമം ചെയ്താൽ മുട്ട് തേയ്മാനം വർധിക്കും എന്നുള്ള ഭയമുണ്ട്. എന്നാൽ കൃത്യമായി ഇത്തരം വ്യായാമ ങ്ങളിൽ ഏർപ്പെടുന്നവരിൽ സന്ധിരോഗം അധികരിക്കും എന്ന് ഒരു പഠനങ്ങളിലും കണ്ടെത്തിയിട്ടുമില്ല. മാത്രമല്ല, തൊട്ടുമുമ്പ് സൂചിപ്പിച്ചതുപോലെ, സന്ധിരോഗ ചികിത്സയിലെ ഏറ്റവും പ്രധാനപ്പെട്ട ഭാഗവുമാണ് വ്യായാമങ്ങൾ.

ഏയ്റോബിക് വ്യായാമങ്ങൾ

ഇവ അമിതവണ്ണ നിയന്ത്രണത്തിനും പ്രതിരോധത്തിനും അത്യന്താപേക്ഷിതമായവയാണ്. ശരീരത്തിലെ പ്രധാനപ്പെട്ട പേശികളെ എല്ലാം താളാത്മകമായി ചലിപ്പിച്ചുകൊണ്ട് 15 മിനിറ്റോ അതിലധികമോ സമയം, ഹൃദയതാളം മിതമായ രീതിയിൽ നിലനിർത്തിക്കൊണ്ട് ചെയ്യുന്ന വ്യായാമങ്ങളാണിവ. നടക്കുക, ഓടുക, നീന്തുക, സൈക്കിൾ ചവിട്ടുക, ഡാൻസ്​ തുടങ്ങിയവയൊക്കെ ഇതിൽ ഉൾപ്പെടുന്നു. എന്നാൽ കാൽമുട്ട്, കണംകാൽ തുടങ്ങി ശരീരഭാരം താങ്ങുന്ന സന്ധികളുടെ തേയ്മാനമുള്ള ആളുകളിൽ ഓട്ടം പോലെ, സന്ധികളിൽ അമിത സമ്മർദ്ദം ചെലുത്തുന്ന വ്യായാമങ്ങൾ ഒഴിവാക്കുന്നതാണ് നല്ലത്. ഇവരിൽ നടപ്പ്, നീന്തൽ, സ്റ്റാറ്റിക് സൈക്ലിംഗ് തുടങ്ങിയ വയൊക്കെയാണ് അഭികാമ്യം. നീന്തൽ അറിയാവുന്ന ആളുകളിൽ അതാവും ഏറ്റവും ഉത്തമം. കാരണം വെള്ളത്തിന്റെ ബോയൻസി എന്ന പ്രത്യേകത വ്യായാമത്തിനിടയിൽ സന്ധികളിൽ ഉണ്ടാകാൻ സാധ്യതയുള്ള അമിത സമ്മർദ്ദം ലഘൂകരിക്കുന്നു. മറ്റ് ഏറോബിക് വ്യായാമങ്ങൾ എല്ലിന്റെ സാന്ദ്രത കൂട്ടാനും സഹായിക്കുന്നു.

ശരീരഭാരം നിയന്ത്രിക്കാനും കൊളസ്ട്രോൾ, പ്രമേഹം, രക്തസമ്മർദ്ദം തുടങ്ങിയവയൊക്കെ നിയന്ത്രിക്കാനും ഏറോബിക് വ്യായാമങ്ങൾ ഉത്തമമാണ്. അമിതവണ്ണമുള്ളവർ വെറും 5 കിലോ ശരീരഭാരം കുറച്ചാൽ മുട്ട് തേയ്മാനം ഉണ്ടാകാനുള്ള സാധ്യത 50 ശതമാനം കുറയും എന്നാണ് പഠനങ്ങൾ സാക്ഷ്യപ്പെടുത്തുന്നത്. മുട്ട് തേയ്മാനം ഉള്ളവർ, വെറും അഞ്ചു മുതൽ 10 ശതമാനം വരെ ഭാരം കുറച്ചാൽ തന്നെ തേയ്മാനം ഉണ്ടാക്കുന്ന ശാരീരിക പ്രശ്നങ്ങളിൽ ഭൂരിഭാഗവും നിയന്ത്രണ വിധേയമാക്കാമെന്നും പഠനങ്ങൾ തെളിയിക്കുന്നു.

ആവശ്യമെങ്കിൽ, വ്യായാമം ചെയ്യുന്ന അവസരങ്ങളിൽ മുട്ടിൽ ധരിക്കാവുന്ന വിവിധയിനം ബ്രേയ്സുകൾ സന്ധികളെ സംരക്ഷിക്കാൻ വളരെ നല്ലതാണ്. ചിലരിൽ Walking cane തുടങ്ങിയ ഉപകരണങ്ങളും സഹായകരമാണ്.

എത്ര സമയം
വ്യായാമം ചെയ്യണം?

ഇത്തരം വ്യായാമങ്ങൾ ദിവസേന അരമണിക്കൂറെങ്കിലും ആവശ്യമാണ്. ആഴ്ചയിൽ അഞ്ച് ദിവസമെങ്കിലും ഇവ ചെയ്യണം. അരമണിക്കൂർ തുടർച്ചയായി നടക്കാൻ പ്രയാസമാണെങ്കിൽ, പത്തോ പതിനഞ്ചോ മിനിറ്റ് വീതം രണ്ടോ മൂന്നോ നേരങ്ങളിൽ ചെയ്താലും മതിയാകും. നടക്കുമ്പോൾ പരന്ന പ്രതലത്തിലൂടെ തന്നെ നടക്കാൻ ശ്രദ്ധിക്കുകയും വേണം.

റസിസ്റ്റൻസ്​ വ്യായാമങ്ങൾ

ശരീരത്തിലെ പേശികൾ സന്ധികളുടെ ‘ഷോക്ക് അബ്സോർബർ’, അഥവാ ആഘാതം പ്രതിരോധിക്കുന്നവയായി പ്രവർത്തിക്കുന്നു. തന്മൂലം, സന്ധികൾക്ക് ചുറ്റുമുള്ള പേശികൾക്ക് ആവശ്യത്തിന് ബലമില്ലാത്തത് തേയ്മാന സാധ്യതയും വർദ്ധിപ്പിക്കുന്നു. കാൽമുട്ടിന് ചുറ്റുമുള്ള പ്രധാനപ്പെട്ട എല്ലാ പേശികളെയും ബലപ്പെടുത്തുന്നതാണ് നല്ലത്.

ക്വാഡ്രിസെപ്സ്​ പേശികൾക്കുള്ള വ്യായാമങ്ങൾ

കാൽമുട്ടിനെ താങ്ങുന്ന ഏറ്റവും പ്രധാനപ്പെട്ട പേശികളാണ് തുടയുടെ മുൻപിൽ കാണുന്ന ക്വാഡ്രി സെപ്സ്​ പേശി. താഴെ പറഞ്ഞിരിക്കുന്ന രീതിയിൽ ഈ വ്യായാമം ചെയ്യാവുന്നതാണ്.

മുട്ടിന്റെ അടിയിൽ ചെറിയൊരു തുണി മടക്കിവെച്ച് മുട്ട് താഴേക്ക് അമർത്തുക. അഞ്ച് മുതൽ 10 സെക്കൻഡ് അങ്ങനെ നിലനിർത്തുക. അതിനുശേഷം രണ്ടു നിമിഷം വിശ്രമിക്കുക. ഇത് 25 മുതൽ 50 പ്രാവശ്യം ദിവസേന ചെയ്യുക.
മറ്റൊരു രീതി കൂടി: കാൽമുട്ട് മടക്കാതെ ഇടുപ്പ് മുകളിലേക്ക് ഉയർത്തി 5 നിമിഷം വയ്ക്കുക. അതിനുശേഷം കാല് താഴ്ത്തി ഒരു നിമിഷം വിശ്രമിക്കുക. ഇവയും 25 മുതൽ 50 പ്രാവശ്യം വരെ ചെയ്യാവുന്നതാണ്. ആരംഭത്തിൽ ഇവയെല്ലാം അഞ്ചോ പത്തോ പ്രാവശ്യം മാത്രം ചെയ്യുക. ക്രമേണ കൂട്ടി 25 ലോ അമ്പതിലോ എത്തിക്കുക.

അഡക്ടർ സ്​ക്വീസ്​ വ്യായാമം

തുടയുടെ ഉൾഭാഗത്തുള്ള മസിലുകളാണ് അഡക്ടർ പേശികൾ. ചെറിയ ഒരു തലയിണ രണ്ടു തുടകൾക്കിടയ്ക്ക് വെച്ചുകൊണ്ട് തുടകൾ അമർത്തി പിടിക്കുക. 5 നിമിഷം ഇങ്ങനെ വയ്ക്കുക. ഇതും 25 മുതൽ 50 പ്രാവശ്യം വരെ ദിവസേന ചെയ്യുക.

ഗ്യാസ്ട്രോസ് പേശിയെ
ബലപ്പെടുത്തുന്ന വ്യായാമങ്ങൾ

കാലിന്റെ പുറകുഭാഗത്ത് കാണുന്ന പ്രധാനപ്പെട്ട പേശിയാണിത്. ഒരു കസേരയിൽ കൈപിടിച്ച് ബാലൻസ്​ ചെയ്തുകൊണ്ട് വിരൽ തറയിൽ കുത്തി, ഉപ്പൂറ്റി മുകളിലേക്ക് ഉയർത്തുക. അഞ്ചുനിമിഷം ഇങ്ങനെ നിൽക്കുക. പൂർവസ്​ഥിതിയിൽ എത്തി രണ്ടു നിമിഷം വിശ്രമിക്കുക. ഇങ്ങനെ 25 മുതൽ 50 പ്രാവശ്യം ദിവസേന ഒരുമിച്ചോ പല ഘട്ടങ്ങളായോ ചെയ്യുക. മുട്ട് വേദനയുള്ള സമയങ്ങളിൽ ഈ വ്യായാമം ചെയ്യേണ്ടതില്ല.

സന്ധികളുടെ വഴക്കം കൂട്ടുന്ന വ്യായാമങ്ങൾ (flexibiltiy exercise)

മുട്ട് തേയ്മാനമുള്ളവരിൽ ക്രമേണ മുട്ടിന്റെ വഴക്കം കുറഞ്ഞുവരുന്നു. ഇത് നടക്കാനുള്ള ബുദ്ധിമുട്ടിനും വീഴ്ചകൾക്കും കാരണമാകുന്നു. മലർന്നു കിടന്നോ കമിഴ്ന്നു കിടന്നോ മുട്ട് സാവധാനത്തിൽ മടക്കുക. 5 നിമിഷം ആ സ്​ഥിതിയിൽ നിർത്തിയശേഷം പതിയെ നിവർത്തുക. അഞ്ചോ പത്തോ പ്രാവശ്യത്തിൽ തുടങ്ങി കുറച്ച് ആഴ്ചകൾ കൊണ്ട് 25 മുതൽ 50 പ്രാവശ്യത്തിൽ എത്തിക്കുക.

മുട്ട് വേദന കുറയ്ക്കാനുള്ള അനുബന്ധ ചികിത്സകൾ

വ്യായാമങ്ങൾ, ശരീരഭാര നിയന്ത്രണം, വേദനയും വീക്കവും കുറക്കാനുള്ള മരുന്നുകളും ലേപനങ്ങളും, കഠിനമായ മുട്ട് വേദനയും വീക്കവും കുറച്ചുകാലമെങ്കിലും നിയന്ത്രിക്കാൻ സഹായിക്കുന്ന സ്റ്റിറോയ്ഡ് ഇഞ്ചക്ഷനുകൾ, സന്ധികളുടെ വഴക്കം കൂട്ടുന്നതും വേദന കുറയ്ക്കാൻ സഹായിക്കുന്നതുമായ hyaluronic acid ഇൻജെക്ഷൻ, മുട്ട് തേയ്മാനത്തിന്റെ അവസാന ഘട്ടങ്ങളിൽ ചെയ്യുന്ന മുട്ട് മാറ്റൽ ശസ്​ത്രക്രിയകൾ തുടങ്ങിയവയാണ് ശാസ്​ത്ര സംഘടനകൾ അംഗീകരിച്ചിട്ടു ള്ള ചികിത്സാരീതികൾ. വേദന കുറയ്ക്കാനും തരുണാസ്​തികളെ പുനരുജീവിപ്പിക്കാനുമുള്ള PRP പോലുള്ള കുത്തിവെപ്പുകൾ മുട്ടു തേയ്മാനത്തിന്റെ തുടക്കഘട്ടങ്ങളിൽ വളരെ ഫലപ്രദമാണ്.

ഇവയ്ക്കുപുറമേ വേദന കുറയ്ക്കാനുള്ള പല അനുബന്ധ ചികിത്സകളും (complimentary / adjunct therapies) ലഭ്യമാണ്.

സന്ധികളിൽ ചൂടോ തണുപ്പോ ഉപയോഗിച്ച് ചെയ്യുന്നവ (thermal therapies), അൾട്രാ സൗണ്ട് തെറാപ്പി, ലേസർ തെറാപ്പി, വൈദ്യുതി (eletcrical stimulation), അക്യൂപഞ്ക്ചർ തുടങ്ങിയവയൊക്കെയാണ് സാധാരണ ഉപയോഗിക്കുന്നത്.

താപ ഉപാധികൾ കൊണ്ടുള്ള
ചികിത്സ (ചൂടും തണുപ്പും)

ചൂടും തണുപ്പും വേദന താത്ക്കാലികമായി കുറയ്ക്കാൻ ഉപയോഗപ്പെടുത്താം. അമേരിക്കൻ കോളേജ് ഓഫ് റുമറ്റൊളജി (ACR), ഓസ്റ്റീയോ ആർൈത്രറ്റിസ്​ റിസർച്ച് സൊസൈറ്റി (OARSI) തുടങ്ങിയ പ്രധാനപ്പെട്ട ശാസ്​ത്രസംഘടനകൾ ഇവകൊണ്ടുള്ള ചികിത്സകൾക്ക് മുട്ട് തേയ്മാന ചികിത്സയിൽ വളരെ ചെറിയ പ്രയോജനം (very low evidence) മാത്രം കൽപ്പിക്കുന്നു.

അൾട്രാ സൗണ്ട് ചികിത്സ

മുട്ട് വേദന കുറക്കാനായി സാധാരണയായി ഫിസിയോ തെറാപ്പിയിൽ ഉപയോഗിക്കുന്ന ഒരു ഉപാധിയാണ് അൾട്രാ സൗണ്ട്. പലരിലും വേദനക്ക് താൽക്കാലിക ആശ്വാസം ഇതുമൂലം ലഭിക്കാറുണ്ട്. ACR സംഘടന ഇതിന് മുട്ട് തേയ്മാന ചികിത്സയിൽ വളരെ ചെറിയ പ്രയോജനം ആണ് നൽകുന്നത്. മാത്രമല്ല ചികിത്സക്കുമുമ്പ് ഇതിന്റെ പ്രയോജനത്തെയും ദൂഷ്യവശങ്ങളെയും കുറിച്ച് ഫിസിയോ തെറാപ്പിസ്റ്റ് രോഗിയെ ബോധവൽക്കരിക്കണം എന്നൊരു നിർദ്ദേശം കൂടി സംഘടന നൽകുന്നു (conditioned recommendation).

ലേസർ ഉപയോഗിച്ചുള്ള ചികിത്സ

Low level laser (LLL) തെറാപ്പിയാണ് സാധാരണ ഉപയോഗിക്കാറുള്ളത്. പഠനങ്ങൾ ഒന്നും തന്നെ ഇവയ്ക്ക് മുട്ട് തേയ്മാന ചികിത്സയിൽ വലിയൊരു സ്​ഥാനം കൽപ്പിക്കുന്നില്ല. OARSI സംഘടന, കാൽമുട്ട് തേയ്മാന ചികിത്സയിൽ ലേസർ ഉപയോഗിക്കരുത് എന്നൊരു നിർദ്ദേശം കൂടി നൽകിയിരിക്കുന്നു.

വൈദ്യുതി ഉപയോഗിച്ചുള്ള
വേദന നിയന്ത്രണ ചികിത്സകൾ

Transcutaneous Electrical Stimulation ആണ് സാധാരണയായി ഉപയോഗിക്കാറുള്ളത്. നാഡികളുമായി ബന്ധപ്പെട്ട ചികിത്സയിൽ വേദന കുറയ്ക്കാൻ ഇവ വളരെ ഉപയോഗപ്രദമാണെങ്കിലും കാൽമുട്ട് തേയ്മാന ചികിത്സയിൽ ഇവ വലിയ പ്രയോജനം ചെയ്യില്ല. മാത്രമല്ല ACR, OARSI തുടങ്ങിയ സംഘടനകളും ഇവയ്ക്ക് വലിയ പ്രാധാന്യം നൽകുന്നുമില്ല.

അക്യുപങ്ചർ

കാൽമുട്ട് തേയ്മാന ചികിത്സയിൽ അക്യുപങ്ചറിനുള്ള ശാസ്​ത്രീയ തെളിവുകളുടെ അഭാവം മൂലം ACR ഈ ചികിത്സയ്ക്ക് conditioned recommendation (ചികിത്സയ്ക്കു മുമ്പ് ഇതിന്റെ പ്രയോജനങ്ങളെയും ദൂഷ്യഫലങ്ങളെയും കുറിച്ചുള്ള ബോധവൽക്കരണം നൽകൽ) കൽപ്പിക്കുന്നു. ഇത് മുട്ട് തേയ്മാന ചികിത്സയിൽ പ്രയോജനപ്രദമല്ല എന്ന് OARSI-യും നിർദ്ദേശിക്കുന്നു.

▮

‘ IMA നമ്മുടെ ആരോഗ്യം’ മാസികയുടെ വരിക്കാരാകാം: