പൂണുനൂൽ വെളിക്കു കാട്ടി
ജാതിവാൽ നിവർത്തി
‘കൊല്ലവരെ' യെന്നു ചൂണ്ടി
ജാതിയിന്ത്യ നിൽപൂ.
ജാതി തന്നെ നീതി, ജാതി
മാത്രമേ നിയമം
ജാതി തന്നെ മനുഷ്യനെ -
ക്കാട്ടുമടയാളം
പിന്നിൽ ഞാൻ കുടഞ്ഞെറിഞ്ഞു
പോന്ന ജാതിജീവിതം
എൻ മുതുകത്താഞ്ഞു ചവി-
ട്ടാതൊഴിഞ്ഞു മാറി,
അന്യജാതിക്കാരിയെന്നു
മറ്റുള്ളോർ പറയും
എന്റെ പെണ്ണിനൊപ്പമൊലി-
ച്ചിത്ര ദൂരം പോന്ന്
ആ നനവിൽ, ജാതിമത -
ത്തീ കരിച്ചിടാതെ
മക്കളെ വളർത്തി വി -
ട്ടയച്ചു ലോകത്തേക്ക്.
വീട്ടുകിണർ തൊട്ടിടല്ലേ
ചെ,ന്നയിത്തക്കാരി,
അമ്മയന്നു ചൊന്നതിന്നു -
മോർമ്മയിൽ മുഴങ്ങും.
പൊള്ളിയിട്ടും തീയു തന്നെ
താണ്ടി വന്നതാണ്
ചൂടു തണുക്കാൻ കവിത
വീശിപ്പോന്നതാണ്.
ഇത്തിരിപ്പൊടിപ്പുമാത്ര -
മെൻ കവിത,യെന്നാൽ
ജാത്യധികാരം നുരയും
വാക്കതിലേതുണ്ട്?
എന്നൊടൊപ്പം കൺ തുറന്ന
ജൈവലോകം കാണാ-
മെന്റെ വാക്കിൽ, നിന്നുലകം
നിന്റെ വാക്കിൽ പോലെ.
ജാതിയെത്തുരത്തുമെന്റെ
ചെയ്തികളാൽ തന്നെ
ഞാനുയിർത്തെടുത്തതാണെൻ
പ്രാണനും മനസ്സും.
എൻ ഉറച്ച ബോധ്യമാണെൻ
ജീവിതം സുഹൃത്തേ,
വാട്ടുകില്ലതിനെ താങ്ക-
ളിട്ടു തരും പൂണൂൽ.
എങ്കിലുമിടയ്ക്കു ചില -
രെന്നരികിൽ വന്ന്
കൈ പിടിച്ചു തൂക്കുകയ-
റെൻ കഴുത്തിൽ ചാർത്തും.
നാടു കട്ടു തിന്നവന്റെ
മേൽ ചെരിപ്പുമാല
പോലെയെൻ കഴുത്തിലൂടെ
പൂണുനൂലിറക്കും.
ആരിവർ? ഇവർക്കിടയിൽ
താങ്കളെയും കാണ്മൂ,
പൂണുനൂൽ ചൂണ്ടിച്ചിരിച്ചു
കയ്യടിച്ചാർക്കുന്നു.
താങ്കളുമാ ജാതിരാജ്യ-
ച്ചൂടറിഞ്ഞതല്ലേ
നമ്മൾ രണ്ടുമതിൻ തീയിൽ -
ച്ചാര, മറിയില്ലേ?
എന്നെയിങ്ങനെപ്പിടിച്ചു
പൂണുനൂലിടീച്ചാൽ
തന്നെയേ തെളികയുള്ളൂ
താങ്കൾ തൻ കവിത്വം?
താങ്കളുടെ കവിത തൻ
ശാദ്വലപ്പരപ്പി -
ന്നെന്റെ കണ്ണീർച്ചോര വേണ്ടാ
പൊന്തുവാൻ, തഴയ്ക്കാൻ.
ചുട്ടുനീറുമെന്റെ പുണ്ണ്
വീശിത്തണുപ്പിക്കാൻ
മാത്രമെൻ കവിത, യതും
പറ്റുകില്ലെന്നാണോ?
തറ്റുടുത്തു പൂണൂലിട്ടു
നിൽക്കുമൊരാൾ വേണം
എപ്പൊഴുമെതിരിൽ താങ്കൾ-
ക്കെന്നു ഞാനറിവൂ.
ഞാനതിന്നു പറ്റിയൊരു
വിഗ്രഹമല്ലെന്റെ
ജീവിതവഴികൾ താങ്കൾ
കണ്ടറിഞ്ഞതല്ലേ?
നാലുപുറത്തേക്കുമൊന്നു
കണ്ണയച്ചു നോക്കൂ
ജാതിഭാരതം മുഴുവ-
നങ്ങനെ നിൽക്കുന്നു.
പൂണുനൂൽ വെളിക്കു കാട്ടി
ജാതിവാളുയർത്തി
"കൊല്ലവരെ' യെന്നു ചൂണ്ടി-
യട്ടഹസിച്ചാർക്കേ,
ജീവിതത്തിൽ നിന്നു ഞാൻ
കുടഞ്ഞെറിഞ്ഞതെല്ലാം
വീണ്ടുമെന്റെ തോളിലിട്ടു
വീഴ്ത്തുവാൻ നോക്കാതെ,
നിന്റെ നേരെ,യെന്റെ നേരെ
നമ്മളുടെ നേരെ
പാഞ്ഞടുക്കും തിന്മയെ നാ-
മൊത്തു നേരിടേണ്ടേ?
▮