"The real voyage of discovery consists not in seeking new lands, but in seeing with new eyes' Marcel Proust
റാഫേൽ നദാൽ, ഡാനിൽ മെഡ്വഡേവിനെ തോൽപ്പിക്കുന്ന, 21 എന്ന മാജിക്കൽ നമ്പറിലേക്കെത്തുന്ന കളി കാണാൻ ഞാൻ നിന്നില്ല. സത്യത്തിൽ കഴിഞ്ഞ രണ്ടു വർഷങ്ങളായി കോവിഡിനെത്തുടർന്ന് ആൾക്കൂട്ടവും ആരവങ്ങളും കളിക്കളങ്ങൾക്ക് അന്യമായതിനുശേഷം എന്നെത്തന്നെ അത്ഭുതപ്പെടുത്തും വിധം കളികാണൽ എന്റെ ജീവിതത്തിന്റെ ഭാഗമല്ലാതായി മാറിയിരുന്നു. കാരണം ഏതാണ്ട് ഏഴാം ക്ലാസുമുതൽ ഫുട്ബോൾ, ടെന്നീസ് കളിക്കളങ്ങളായിരുന്നു എനിക്ക് യഥാർത്ഥജീവിതത്തേക്കാൾ കണക്ഷൻ തോന്നിയ ഇടങ്ങൾ!
നദാൽ അല്ലെങ്കിൽ ജോകോവിച്ച് ഫെഡററുടെ 20 എന്ന റെക്കോർഡ് ഭേദിക്കുമെന്ന് എല്ലാ ടെന്നീസ് പ്രേമികളെയും പോലെ എനിക്കും അറിയാമായിരുന്നു. അതുകൊണ്ട് റെക്കോർഡ് ഭേദിക്കപ്പെടുക എന്നതായിരുന്നില്ല വിഷമം. ഏറ്റവും ഗ്ലോറിയിൽ അവസാനിക്കേണ്ടിയിരുന്ന, ഫെഡററുടെ കരിയർ, തീർത്തും നിശബ്ദമായി ഒരു പക്ഷെ ഒരു കയ്യടിയുടെ പോലും അകമ്പടി ഇല്ലാതെ അവസാനിച്ചേക്കും എന്നത് വലിയ സങ്കടമാണ്. കരിയർ അവസാനത്തിൽ എത്തിയ മഹാമാരിയാണോ അതോ രണ്ടു വർഷമായി വിടാതെ പിന്തുടരുന്ന കാൽമുട്ടിന്റെ പരിക്കും സർജറികളുമാണോ ആ മാസ്മരികമായ കരിയറിനു അന്ത്യം കുറിക്കുന്നതെന്നു വേർതിരിക്കുക അസാധ്യം.
ആരായിരുന്നു എനിക്ക് ഫെഡറർ? കളി ജയിച്ചപ്പോഴും തോറ്റപ്പോഴും അയാൾ കരഞ്ഞു. പലപ്പോഴും നിയന്ത്രണമില്ലാതെ "it's okay to be openly emotional for a man' എന്ന് ലോകത്തോട് പറയാതെ പറഞ്ഞു. അയാൾ കരഞ്ഞപ്പോഴൊക്കെ ഞാനും കരഞ്ഞു, അയാൾ ചിരിച്ചപ്പോഴൊക്കെ ഞാനും ചിരിച്ചു. എനിക്ക് അടുത്തുപരിചയമുള്ള പലരും തന്നതിനേക്കാൾ സന്തോഷവും സങ്കടവും അയാളെനിക്കുതന്നു!. അസാദ്ധ്യമെന്നുതോന്നിപ്പിക്കുംവിധം അയാൾ ഷോട്ടുകൾ ഉതിർത്തപ്പോഴും പോയന്റുകൾ നേടിയപ്പോഴും ഞാൻ തുള്ളിച്ചാടി! പലപ്പോഴും മറ്റാർക്കും സാധ്യമാകാത്ത, Unearthly എന്ന് തോന്നിപ്പിക്കുന്ന ഷോട്ടുകൾ കൊണ്ട് അയാൾ എന്നെ അക്ഷരാർത്ഥത്തിൽ രോമാഞ്ചം കൊള്ളിച്ചു. അടുത്ത നിമിഷത്തിൽ മറ്റൊരു ഒന്നാം നമ്പർ താരത്തിനും കഴിയാത്ത വിധത്തിൽ പന്ത് അലക്ഷ്യമായി കോർട്ടിനുപുറത്തേക്ക് പായിച്ച് അയാൾ എന്നെ അമ്പരപ്പിച്ചു. 2009 ഫ്രഞ്ച് ഓപ്പണിൽ ടോമി ഹാസിനെതിരെ രണ്ടു സെറ്റിനും ബ്രേക്ക് പോയിന്റിനും പിന്നിൽനിന്നശേഷം അയാൾ നടത്തിയ തിരിച്ചുവരവ് ടെന്നീസിലെ തന്നെ മനോഹരനിമിഷങ്ങളിൽ ഒന്നാണെങ്കിൽ, പത്തുവർഷങ്ങൾക്കിപ്പുറം 2019 വിമ്പിൾഡണിൽ ജോകോവിച്ചിനെതിരെ എല്ലാ statistics ലും മുന്നിൽ നിന്ന്, രണ്ടു ചാമ്പ്യൻഷിപ്പ് പോയന്റും കയ്യിലിരിക്കെ, കിരീടത്തിൽ മുത്തമിടുമെന്ന് ലോകവും ജോകൊവിച്ചും ഉറപ്പിച്ച നിമിഷങ്ങളിൽ തികച്ചും നിരുത്തരവാദപരമായി കളിച്ച് കപ്പുകളഞ്ഞു കുളിച്ചത് സ്പോർട്സിലെ തന്നെ അമ്പരപ്പിക്കും നിമിഷങ്ങളിൽ ഒന്ന്!
ഞാൻ ഫെഡററെ ആദ്യമായികാണുന്നത് 2003 വിംബിൾഡൺ സെമിയിൽ റോഡിക്കിനെതിരെ ആണെന്നാണ് ഓർമ്മ. അതിനും മുമ്പ് ആളുപ്രശസ്തനായി കഴിഞ്ഞിരുന്നെങ്കിലും ആദ്യ റൗണ്ടുകളിൽത്തന്നെ കളികളെല്ലാം തോറ്റിരുന്നതുകൊണ്ട് ടിവിയിൽ കാണാൻ കിട്ടാറില്ലായിരുന്നു!. ഫെഡറർ സ്ട്രെയിറ്റ് സെറ്റിൽ ജയിച്ച ആ കളി കഴിഞ്ഞപ്പോഴേക്കും ഞാൻ എന്റെ unconditional love ഫെഡറർക്കു നൽകിക്കഴിഞ്ഞിരുന്നു!. ഈ അലവലാതി ചെറുക്കനുവേണ്ടി വരുംവർഷങ്ങളിൽ കുറേയധികം ഉറക്കമിളക്കേണ്ടിവരുമെന്നും കുറേയധികം കരയേണ്ടിവരുമെന്നും അന്നുഞാൻ മനസ്സിൽപറഞ്ഞു. ജനറലി എനിക്കിഷ്ടപ്പെടാത്ത എന്തോ ഒന്ന് ഫെഡററുടെ മാനറിസത്തിലും ഓൺകോർട്ട് രീതികളിലും ഒക്കെ ഉണ്ടായിരുന്നു!. ഗ്രാസ് കോർട്ടിൽ സാംപ്രസ്, ഹെവിറ്റ്, സാഫിൻ, നദാൽ, ജോക്കോവിച്ച് തുടങ്ങിയവരെല്ലാമായി കളിച്ചിട്ടുണ്ടെങ്കിലും ഫെഡററുടെ ഏറ്റവും മികച്ച ഗ്രാസ്കോർട്ട് മത്സരങ്ങളിലൊന്ന് ഇതാണ്. റോഡിക്ക് തോറ്റത് സ്ട്രെയിറ്റ് സെറ്റുകളിലാണെങ്കിലും ഒട്ടും ഏകപക്ഷീയമായിരുന്നില്ല ആ കളി. ബേസ് ലൈൻ കളിയും സെർവ്വ് ആൻഡ് വോളിയും അസാദ്ധ്യമായി കൂട്ടിയിണക്കി ഇരുവരും കളിച്ചപ്പോൾ മത്സരത്തിന്റെ ഓരോ നിമിഷവും ത്രില്ലിംഗായി മാറി.
നദാലും ജോകോവിച്ചും ഗ്രാൻഡ്സ്ലാം റെക്കോർഡുകൾ ഭേദിച്ചാലും Greatest Of All Time- GOAT -ഫെഡറർ തന്നെ എന്ന് വിശ്വസിക്കുന്ന ഒത്തിരിപ്പേരുണ്ട് ടെന്നീസ് ലോകത്തിൽ. ടെന്നീസ് കളിക്ക് ഫെഡറർ നൽകിയ അവിശ്വസനീയമാംവിധമുള്ള കാവ്യാത്മക ഭംഗിയാണ് ആ വിശ്വാസത്തിനുപിറകിൽ.
ഫെഡററുടെ കളിയുടെ ഏറ്റവും വലിയ ആകർഷണം എന്താണെന്നു ചോദിച്ചാൽ, മറ്റാരും കളിക്കാത്ത രീതിയിൽ കളിക്കാൻ അയാൾ തയ്യാറാവുന്നു എന്നതുതന്നെയാണ്. ഏറ്റവും അസാദ്ധ്യമായ ആംഗിളുകളിൽനിന്നുള്ള ഷോട്ട് മേക്കിംഗും ഏറ്റവും അസാദ്ധ്യമായ സ്പോട്ടുകളിലുള്ള ഷോട്ട് പ്ലെയിസിംഗും ഫെഡററുടെ കളിയെ പ്രവചനാതീതമാക്കി. അതുകൊണ്ടുതന്നെ അവ പലപ്പോഴും ടെന്നീസിന്റെ ചരിത്രത്തിലെ ഏറ്റവും അവിശ്വസനീയ ഷോട്ടുകൾ ആയി മാറുന്നതിനൊപ്പം മറ്റുചിലപ്പോൾ ഏറ്റവും മണ്ടൻ ഷോട്ടുകളുമായി മാറാറുണ്ട്. ഈ അൺപ്രെഡിക്റ്റബിളിറ്റി ആണ് ഫെഡററെ മറ്റെല്ലാ കളിക്കാരിൽനിന്നും വ്യത്യസ്തനാക്കുന്നത്. മറ്റാരും അറ്റംപ്റ്റ് ചെയ്യാത്ത റിസ്ക്കി ഷോട്ടുകൾ എടുക്കുന്നതുകൊണ്ടുതന്നെ ഫെഡററുടെ മിക്ക കളികളിലേയും സ്റ്റാറ്റിസ്റ്റിക്സ് നോക്കിയാൽ അൺഫോഴ്സ്ഡ് എറേഴ്സ് വളരെയധികം കൂടിയിരിക്കും. But at the end, ഫെഡറർ പറയുമ്പോലെ, "I don't believe in statistics.'
ഓരോ പോയന്റിന്റേയും കളിദൈർഘ്യം കൂടുന്തോറും, അതായത് റാലി എണ്ണം കൂടുന്തോറും ആ പോയന്റ് ഫെഡറർക്ക് നഷ്ടമാകുമെന്ന് ഏതാണ്ട് ഉറപ്പാണ്. (നദാൽ-ഫെഡറർ കളിയിൽ ഇത് വ്യക്തമായി കാണാം.) കാരണം എതിരാളി ക്ഷമയോടെ കളിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുമ്പോൾ ഫെഡറർ തന്റെ അഗ്രസീവ് രീതിവച്ച് പരീക്ഷണാർത്ഥം വല്ലാത്തൊരു റിസ്ക്കി ഷോട്ട് കളിക്കുകയും പലപ്പോഴും പോയൻറ് നഷ്ടപ്പെടുത്തുകയും ചെയ്യും. ഒരിക്കലും ഒരു പവർഫുൾ സർവ്വർ ആയി ഫെഡററെ പരിഗണിക്കാനാവില്ല. എന്നാൽ അവിശ്വസനീയമാംവിധമുള്ള കൃത്യതയും എതിരാളികളെ അക്ഷരാർത്ഥത്തിൽ കബളിപ്പിക്കുന്ന, അമ്പരപ്പിക്കുന്ന വൈവിദ്ധ്യതയും കാരണം ലോകത്തിലെ എക്കാലത്തേയും മികച്ച സെർവ്വർമാരിലൊരാളായി ഫെഡറർ കണക്കാക്കപ്പെടുന്നു.
അതുപോലെ ഫുട്ട് വർക്കിന്റേയും കളിക്കളത്തിലെ മൂവ്മെന്റിന്റേയും കാര്യമെടുത്താൽ ഫെഡററുടെ കളി പലപ്പോഴും ഒരു ബാലേനൃത്തത്തെ ഓർമിപ്പിക്കും. കായികഭംഗിയേക്കാൾ കലാചാരുത നിറഞ്ഞുനിൽക്കുന്ന ഒരൊഴുക്കാണത്! അതിന്റെ ഭംഗി നിങ്ങളെ ഒരിക്കൽ കീഴ്പ്പെടുത്തിയാൽ പിന്നെ നിങ്ങൾക്കൊരു GOAT മാത്രമേ ഉള്ളൂ, റോജർ ഫെഡറർ. അമേരിക്കൻ എഴുത്തുകാരൻ റോജർ ഫോസ്റ്റർ വാലസ് പറഞ്ഞതുപോലെ "ഫെഡററുടെ കളി...അതൊരു ആത്മീയ അനുഭവമാണ്.' ഫെഡററുടെ കളി രീതി ഏതാണെന്നുചോദിച്ചാൽ ആർക്കും കൃത്യമായി ഒരുത്തരം പറയാനാവില്ല. ജോക്കോവിച്ചിന്റേത് ബേസ് ലൈൻ അഗ്രസീവ് എന്നും നദാലിന്റേത് ബിഹൈൻഡ് ബേസ് ലൈൻ അഗ്രസീവ് എന്നുമൊക്കെ പെട്ടെന്നുപറയാനാകുമെങ്കിലും ഫെഡററെക്കുറിച്ചുപറയുമ്പോൾ വെർസറ്റൈൽ എന്നേ പറയാനാകൂ. സ്വന്തം പേരിൽ ഒരു ഷോട്ടുള്ള ഒരേയൊരു കളിക്കാരനാണ് ഫെഡറർ! "SABR', അതായത് Sneak attack by Roger! എതിരാളിയുടെ സെർവ്വിനെ മുന്നോട്ടുകയറിച്ചെന്ന് അറ്റാക്ക് ചെയ്ത് സെർവ്വീസ് ലൈനിൽനിന്നുതന്നെ തിരിച്ചടിക്കുന്ന ഷോട്ട്!
പ്രൊഫഷണൽ ടെന്നീസിലെ വിജയങ്ങളുടെ ചരിത്രം വച്ചുനോക്കുകയാണെങ്കിൽ ഫെഡറർ, ഫെഡററുടെ തന്നെ കഴിവുമായി താരതമ്യപ്പെടുത്തുമ്പോൾ ഒരു late bloomer ആണെന്നുപറയാം. ജൂനിയർ ലെവലിൽ ഒട്ടെറെ വിജയങ്ങൾ നേടിയെങ്കിലും 1998 ൽ പതിനേഴാം വയസ്സിൽ പ്രൊഫഷണൽ ടെന്നീസ് കളിക്കാരനായപ്പോൾ "ഇതിനോടകംതന്നെ നേടിയ ഖ്യാതി' എന്ന മുൾക്കിരീടം താങ്ങാനായില്ല ഫെഡറർക്ക്. അഗാസിയുടെ ആത്മകഥയിൽ തനിക്കിനി നേരിടേണ്ടത് സ്വിറ്റ്സർലണ്ടിൽനിന്നുള്ള ഒരു wonder kidനെയാണെന്നുപറയുന്നുണ്ട്. അവൻ വരുംവർഷങ്ങളിൽ ടെന്നീസ് ലോകം കീഴടക്കുമെന്ന് എല്ലാവരും പറയുന്നുണ്ടത്രേ!. പ്രൊഫഷണലായപ്പോൾ മുതൽ ഇപ്പോൾ ഗ്രാൻഡ് സ്ലാം നേടുമെന്ന് ലോകം മുഴുവൻ പറഞ്ഞുകൊണ്ടിരുന്നെങ്കിലും നാലുവർഷം എടുത്തു അതിന്!. സമ്മർദ്ദം താങ്ങാനാകാതെ റാക്കറ്റ് തച്ചുടക്കലും കോർട്ടിലെ ബഹളങ്ങളും പതിവാക്കിയ കൗമാരക്കാരൻ മിക്ക മത്സരങ്ങളും സ്വയം തോറ്റുകൊണ്ടിരുന്നു. ഇപ്പോഴത്തെ ഫെഡററെ വച്ച് വിശ്വസിക്കാനാകില്ലെങ്കിലും ഒരു പക്കാ ടീനേജ് ബ്രാട്ട് ആയിരുന്നു അക്കാലത്തെ ഫെഡറർ!. കരിയറിന്റെ തുടക്കത്തിൽ ബ്രിട്ടീഷ് താരം ടിം ഹെൻമാന് ഹാൻഡ്ഷേക്ക് പോലും കൊടുക്കാതെ കളം വിടുന്നുണ്ട് ഫെഡറർ. പക്ഷേ പെട്ടെന്നുതന്നെ, ഫെഡററുടെതന്നെ വാക്കുകളിൽ "റാക്കറ്റ് ഉടക്കൽ യഥാർത്ഥത്തിൽ തന്റെ തലയിലാണുനടക്കുന്നത്' എന്ന് തിരിച്ചറിഞ്ഞ ഫെഡറർ കളിക്കളത്തിലെ എക്കാലത്തേയും വലിയ ജെന്റിൽമാൻമാരിൽ ഒരാളായി മാറി.
കളിക്കൊപ്പം തന്നെ ഫെഡററെ മറ്റുകളിക്കാരിൽനിന്നും വ്യത്യസ്തനാക്കുന്നത് കളിക്കളത്തിലേക്ക് ഫെഡറർ കൊണ്ടുവന്ന ഊഷ്മളതയും മാനുഷികതയുമാണ്. Before Federer, after Federer എന്നുപറയാവുന്ന വിധത്തിൽ ടെന്നീസ് ലോകവും കളിക്കാരും മാറി. അഗാസിയുടെ ആത്മകഥ "ഓപ്പൺ' വായിക്കുമ്പോൾ നമുക്ക് ഏറ്റവും കൂടുതൽ സ്ട്രൈക്കുചെയ്യുന്നത് കളിക്കത്തിലെ ശത്രുതയാണ്. മറ്റേകളിക്കാരൻ എവിടേയും എപ്പോഴും റൈവൽ മാത്രമാണ്. Respect your opponent എന്നത് ടെന്നീസ്കോർട്ടിലെ ഒരു മന്ത്രമാക്കി മാറ്റുന്നത് ഫെഡററാണ്. ആഫ്രിക്കയിലെ under privileged കുട്ടികളെ ഉദ്ദേശിച്ച് ഫെഡറർ നടത്തുന്ന റോജർ ഫെഡറർ ഫൗണ്ടേഷനുവേണ്ടി നദാൽ കുട്ടികൾക്കൊപ്പം കളിക്കാൻ വരുന്നത്, ടെന്നീസ്കോർട്ട് മത്സരങ്ങൾക്കപ്പുറം സൗഹൃദത്തിന്റെകൂടി വേദിയായിമാറിയതുകൊണ്ടാണ്. ഇരുപത്തൊന്നാം കിരീടം നേടിയ നദാലിന് ഫെഡറർ അയച്ച അഭിനന്ദനകുറിപ്പുതന്നെ ഉദാഹരണം.
"എന്റെ പ്രിയസുഹൃത്തും എതിരാളിയുമായ റാഫേൽ നദാലിന്, 21 ഗ്രാൻഡ് സ്ലാം കിരീടങ്ങൾ നേടിയ ആദ്യ പുരുഷതാരമായതിൽ അഭിനന്ദനങ്ങൾ! കുറച്ചുമാസങ്ങൾക്കുമുമ്പ് നമ്മളിരുവരും ക്രച്ചസിലാകുന്നതിനെക്കുറിച്ച് തമാശ പറഞ്ഞിരുന്നു! (ഇരുവരുടേയും കാൽമുട്ടുപരിക്കിനെ പരാമർശിച്ച്) Amazing! ഒരിക്കലും ഒരു ചാംപ്യനെ underestimate ചെയ്യരുത്! ഈ കാലഘട്ടത്തിൽ നിന്നോടൊപ്പം കളിക്കാനായതിൽ എനിക്ക് അഭിമാനമുണ്ട്!'
ഇനി ഫെഡറർ കളിക്കളത്തിലേക്ക് എന്നുതിരിച്ചുവരുമെന്നോ വന്നാൽത്തന്നെ എത്രകാലം കളിക്കുമെന്നോ, എത്രനന്നായി കളിക്കാൻ കഴിയുമെന്നോ അറിയില്ല. നാൽപ്പതുകഴിഞ്ഞ ഒരു കായികതാരത്തിന്റെ ഏറ്റവും വലിയ പരിമിതി ശരീരം തന്നെയാണ്. അതിലും ഉപരിയായി ഒരുകൂട്ടം ശസ്ത്രക്രിയകളും അതിന്റെ ബാക്കിയായ വിട്ടുനിൽക്കലും ഒക്കെക്കഴിഞ്ഞ് ഇനിയൊരു തിരിച്ചുവരവ് ഫെഡറർ തന്നെ സംശയിക്കുന്നുണ്ട്. ഫെഡററുടെ തന്നെ വാക്കുകളിൽ "അവസാനം അടുത്തെത്തി എന്നെനിക്കറിയാമെങ്കിലും കുറച്ചുകൂടി വമ്പൻ മാച്ചുകൾ കളിക്കണമെന്നുണ്ടെനിക്ക്. അതെളുപ്പമല്ലെന്നറിയാം. എങ്കിലും ഞാനതിനായി ശ്രമിക്കും. നോക്കൂ, മറ്റൊരു ഗ്രാൻഡ്സ്ലാം ഫൈനൽ കളിച്ചില്ലെന്നുവച്ച് എന്റെ ജീവിതം തകർന്നുപോവുകയൊന്നുമില്ല, പക്ഷേ അവിടേക്ക് തിരിച്ചെത്തുക എന്നത് ultimate dream തന്നെയാണ്. ഒരു പ്രൊഫഷണൽ ടെന്നീസ് പ്ലേയർ എന്ന നിലയിൽ എനിക്കെന്തൊക്കെ ചെയ്യാൻ കഴിയുമെന്ന് അവസാനമായി ഒന്നുകൂടി നോക്കണമെന്നുണ്ടെനിക്ക്.'
കളിക്ക് കലയുടെ ചാരുത പകർന്നുനൽകിയ ഫെഡറർ കളം ഒഴിയുമ്പോൾ ബാക്കിയാവുക വലിയൊരു ശൂന്യതയാണ്.
(ലവ് ഓൾ ടെന്നീസിലെ സ്കോറിംഗിന്റെ തുടക്കമാണ്. ലവ് എന്നാൽ സീറോ. ലവ് ഓൾ എന്നാൽ രണ്ടുപേരും സീറോ. പിന്നീട് ഒരാൾ ആദ്യത്തെ പോയന്റ് സ്കോർ ചെയ്യുമ്പോൾ സെർവ്വിനനുസരിച്ച് സ്കോർ ലവ്-ഫിഫ്റ്റീനോ, ഫിഫ്റ്റീൻ-ലവ്വോ ആയി മാറുന്നു.)