വിദ്യാർത്ഥികൾക്കായുള്ള പദ്ധതികളും
ഇനിയും പഠിക്കേണ്ട ചില പാഠങ്ങളും

SSLC പരീക്ഷയിലെ ഉയർന്ന വിജയശതമാനവും ഫുൾ എ പ്ലസുകാരുടെ എണ്ണവും യഥാർഥ ഗുണനിലവാരത്തെ സൂചിപ്പിക്കുന്നില്ലെന്ന ചിന്തയിൽ നിന്നാണ് വിദ്യാഭ്യാസ വകുപ്പ് കഴിഞ്ഞവർഷം ഗുണനിലവാര ചർച്ചയ്ക്ക് തുടക്കമിട്ടത്. എഴുത്തുപരീക്ഷയിൽ മിനിമം 30% ശതമാനം മാർക്ക് നേടിയവരെ മാത്രമേ SSLC പരീക്ഷയിൽ ഇനി വിജയിപ്പിക്കൂ എന്ന തീരുമാനമുണ്ടായത് അതിന്റെ ഭാഗമായാണ്. എന്നാൽ പൊടുന്നനെയുണ്ടായ ആ തീരുമാനം വലിയ തോതിലുള്ള ആശങ്കകൾക്ക് ഇട വരുത്തി. പത്താം ക്ലാസിലെ വാർഷികപരീക്ഷയിൽ 30 % മിനിമം മാർക്ക് ഏർപ്പെടുത്തിയാൽ സമൂഹത്തിൽ പല രീതികളിലും പ്രാന്തവത്കരിക്കപ്പെടുന്നവരുടെ കുട്ടികളെയായിരിക്കും അത് ബാധിക്കുക എന്നതായിരുന്നു പ്രധാന ആശങ്ക.

പ്രസ്തുത തീരുമാനത്തിന് പിന്തുണയുറപ്പിക്കാൻ സർക്കാർ കണ്ടെത്തിയ മാർഗമായിരുന്നു സ്കൂൾ വിദ്യാഭ്യാസവുമായി ബന്ധപ്പെട്ട വിഭാഗങ്ങളുടെ തലവൻമാരെയും സംഘടനകളെയും വ്യക്തികളെയും ഉൾപ്പെടുത്തി കോൺക്ലേവ് സംഘടിപ്പിക്കുകയെന്നത്. അവിടെയും ചില ഇടതുപക്ഷ അധ്യാപക സംഘടനകളും ശാസ്ത്രസാഹിത്യ പരിഷത്തും ആശങ്ക പ്രകടിപ്പിച്ചതോടെ സർക്കാർ പ്രതിസന്ധിയിലായി. കടുത്ത എതിർപ്പുമായി സംസ്ഥാനതല സെമിനാറുകളും വിദ്യാഭ്യാസ ജാഥയുമായി പരിഷത്ത് മുന്നോട്ടു പോയതോടെ സർക്കാർ ഒരു ചുവടുകൂടി പിന്നാക്കം വെച്ചു. കുട്ടികളെ തോൽപ്പിക്കൽ ഈ സർക്കാരിന്റെ നയമല്ലെന്നും എട്ടാം ക്ലാസിൽ തുടങ്ങി ഘട്ടം ഘട്ടമായി മാത്രമേ മിനിമം മാർക്ക് പദ്ധതി പത്താം ക്ലാസിലേക്ക് വ്യാപിപ്പിക്കൂ എന്നും നിലപാടെടുത്തു. തുടർന്ന് എട്ടാം ക്ലാസിലെ വാർഷിക പരീക്ഷയിൽ മിനിമം മാർക്ക് നേടാത്തവർക്ക് പത്തു ദിവസത്തെ പിന്തുണാക്ലാസുകൾ നൽകിയ ശേഷം പുനഃപരീക്ഷ നടത്തി. എന്നിട്ടും മിനിമം നേടാത്തവരെ തോൽപ്പിക്കാതെ ഒമ്പതിലേക്ക് പാസാക്കുകയും വരും വർഷം അവരെ തുടർച്ചയായി പിന്തുണച്ചുകൊണ്ട് അടിസ്ഥാന നിലവാരത്തിലെത്തിക്കുമെന്ന് വാഗ്ദാനം നൽകുകയും ചെയ്തു.

ഇപ്പോഴിതാ, വിമർശനങ്ങളുടെ അന്തഃസത്ത കുറേക്കൂടി ഉൾക്കൊണ്ട് ഒരു വർഷം നീണ്ടുനിൽക്കുന്ന സമഗ്ര ഗുണമേന്മാ പദ്ധതിയുമായി സംസ്ഥാന സർക്കാർ മുന്നോട്ടുവന്നിരിക്കുന്നു. പ്രീ പ്രൈമറി തൊട്ട് ഹയർ സെക്കന്ററി ഘട്ടം വരെയുള്ള ഗുണമേന്മ ഉയർത്താനാണ് പദ്ധതി ലക്ഷ്യമിട്ടിരിക്കുന്നത്. പോരായ്മകൾ പലതും ചൂണ്ടിക്കാണിക്കാമെങ്കിലും പത്താം ക്ലാസിലെ മിനിമം മാർക്കിൽ നിന്ന് വിദ്യാഭ്യാസ വകുപ്പ് ഇത്രത്തോളം എത്തിയെന്നത് ശുഭസൂചകമാണ്. അക്കാദമിക പ്രവർത്തനങ്ങൾ മെച്ചപ്പെടുത്തൽ, മൂല്യനിർണയത്തിൽ ഊന്നൽ ഭേദങ്ങൾ വരുത്തൽ, ഉദ്യോഗസ്ഥതലത്തിലുള്ള മോണിറ്ററിങ്ങ് ശക്തമാക്കൽ, പഠനത്തിലും വിലയിരുത്തലിലും പഠനനിലവാരം പങ്കുവെക്കുന്നതിലും വിവരസാങ്കേതികവിദ്യ ഉപയോഗപ്പെടുത്തൽ തുടങ്ങിയ പലതും ഉൾപ്പെടുന്ന പദ്ധതി ലക്ഷ്യം കാണുകയാണെങ്കിൽ അത് പൊതുവിദ്യാലയങ്ങളിലെ പഠനഗുണമേന്മ അല്പം കൂടി മെച്ചപ്പെടുത്തുമെന്ന കാര്യത്തിൽ പക്ഷാന്തരമില്ല.

അങ്ങനെയിരിക്കെയാണ്, മാധ്യമങ്ങൾ ഒരു പുതിയ വാർത്ത പുറത്തുവിടുന്നത്. ഈ അക്കാദമിക വർഷത്തിലെ ആദ്യത്തെ രണ്ടാഴ്ച പാഠപുസ്തക പഠനമേ ഉണ്ടാകില്ലെന്നും മുഴുവൻ സമയവും ചില സന്മാർഗ പാഠങ്ങൾക്കായി വിനിയോഗിക്കുമെന്നും ആയിരുന്നു ആ വാർത്ത. ഇത് വായിച്ച പലരും ആശയക്കുഴപ്പത്തിലായി. ഉപദേശം ഒട്ടുമേ ഇഷ്ടമില്ലാത്തവരാണ് പുതിയ തലമുറയെന്ന് ആർക്കാണറിയാത്തത്? രണ്ടാഴ്ച നീണ്ടുനിൽക്കുന്ന സന്മാർഗ വിദ്യാഭ്യാസ പദ്ധതി കുട്ടികൾ എങ്ങനെയാണ് ഉൾക്കൊള്ളുക എന്നതായിരുന്നു പ്രധാന ആശങ്ക. സ്കൂളുകളിലെ മൂല്യവിദ്യാഭ്യാസം എന്നത് കരിക്കുലത്തിന്റെ ഭാഗമായി നടക്കുന്ന നിരവധി പ്രവർത്തനങ്ങളുടെ പരോക്ഷഫലമെന്നവണ്ണം കുട്ടികളുടെ ബോധതലത്തിലും കാഴ്ചപ്പാടിലും ഉണ്ടാവേണ്ട മാറ്റമാണെന്ന് അറിയാത്തവരാണോ വിദ്യാഭ്യാസ വകുപ്പിനെ നയിക്കുന്നത്? രാജാവിന്റെ മക്കളെ നല്ല പാഠം പഠിപ്പിക്കാൻ ഗുണപാഠകഥകളെ (പഞ്ചതന്ത്രം) പ്രയോജനപ്പെടുത്തിയ വിഷ്ണുശർമൻ എന്ന ഗുരുകുലകാല അധ്യാപകനുണ്ടായിരുന്ന തിരിച്ചറിവുപോലും ജ്ഞാനനിർമിതിയെ ഉയർത്തിപ്പിടിക്കുന്ന വിദ്യാഭ്യാസ വകുപ്പിന് ഇല്ലാതെ പോയോ എന്ന് സംശയമായി. ഇതും മുമ്പത്തെപ്പോലെ ചില ഉദ്യോഗസ്ഥ കേന്ദ്രങ്ങളിൽ നിന്ന് ഉയർന്നുപൊങ്ങിയ വെളിപാടാണോ അതോ, മാധ്യമങ്ങളുടെ പതിവ് വ്യാഖ്യാനമാണോ എന്നത് ഇപ്പോഴും വ്യക്തമല്ല.

ഏതായാലും ഇക്കാര്യത്തിലും ചില തിരുത്തലുകൾ ഇപ്പോൾ ഉണ്ടായിരിക്കുന്നു. ജൂൺ 3 മുതൽ 13 വരെ സ്കൂൾ സമയത്തിൽ നിന്ന് ഒരു മണിക്കൂർ മാത്രം എടുത്ത് നിർവഹിക്കേണ്ട ഒന്നായി മൂല്യവിദ്യാഭ്യാസ പാക്കേജിനെ പരിമിതപ്പെടുത്തിയിരിക്കുന്നു. സോഷ്യൽ മീഡിയയിലും മറ്റും വന്ന വിമർശനങ്ങൾ ഉൾക്കൊണ്ടാണോ എന്നറിയില്ല, സാരോപദേശങ്ങൾ നൽകുകയല്ല ഈ പ്രവർത്തനങ്ങളിലൂടെ വിഭാവനം ചെയ്യുന്നതെന്ന് ഇതിന്റെ ഭാഗമായി പുറത്തിറക്കിയ സർക്കുലറിൽ വ്യക്തമാക്കുന്നു (പേജ് - 5). നാടകം, സെമിനാർ, ഡിബേറ്റ്, റോൾപ്ലേ തുടങ്ങിയ തന്ത്രങ്ങളിലൂടെയാണ് ഇവ വിനിമയം ചെയ്യേണ്ടതെന്നും നിർദ്ദേശിച്ചിട്ടുണ്ട്.

ലഹരിക്കെതിരെയുള്ള പ്രതിരോധം, ട്രാഫിക് നിയമങ്ങൾ അനുസരിക്കൽ, ശുചിത്വ - മാലിന്യ സംസ്കരണ - ആരോഗ്യ ശീലങ്ങൾ രൂപപ്പെടൽ, ഡിജിറ്റൽ അച്ചടക്കം പാലിക്കൽ, പൊതുമുതൽ സംരക്ഷിക്കൽ, പരസ്പര സഹകരണം ഉറപ്പാക്കൽ തുടങ്ങിയ മേഖലകളുമായി ബന്ധപ്പെട്ട മൂല്യങ്ങളുടെയും മനോഭാവങ്ങളുടെയും വികാസമാണ് ഈ പാക്കേജിൽ ഉൾക്കൊള്ളിച്ചുകാണുന്നത്. രണ്ടാം ക്ലാസ് മുതൽ പത്താം ക്ലാസ് വരെയുള്ള വിദ്യാർഥികൾക്കാണ് ഈ മാസം പദ്ധതി നിർദേശിച്ചിട്ടുള്ളത്. ഹയർസെക്കണ്ടറി വിഭാഗത്തിന് ഇത് പിന്നീട് നൽകും.

സ്കൂൾ റിസോഴ്സ് ഗ്രൂപ്പ് തന്നെ ഓരോ സ്കൂളിനും ക്ലാസിനും ആവശ്യമായ മോഡ്യൂളുകൾ തയ്യാറാക്കണം എന്നതാണ് മറ്റൊരു നിർദേശം. മൊഡ്യൂൾ വികസിപ്പിക്കാനുള്ള പൊതുമാർഗരേഖയും അതിനാവശ്യമായ അധിക വിഭവങ്ങളുടെ സോഫ്റ്റ് കോപ്പിയും സ്കൂളുകൾക്ക് നൽകുന്നുണ്ട് എന്നാണ് ഒടുവിൽ കേട്ടത്.

എന്നാൽ സമഗ്ര ഗുണമേന്മാ പദ്ധതിയും മൂല്യവിദ്യാഭ്യാസ പാക്കേജും രൂപപ്പെട്ടുവന്ന രീതിയിലെ ഒരു സാമ്യത ചൂണ്ടിക്കാട്ടാതെ വയ്യ. അധികാര സ്ഥാനങ്ങളിലുള്ള ഒന്നോ രണ്ടോ വ്യക്തികളുടെ തലയിൽ നിന്നാണ് അവ ആദ്യം രൂപപ്പെട്ടതെന്ന് തോന്നുന്നു. കൂട്ടായ ആലോചനകൾ വേണ്ടത്ര നടക്കാതെയാണ് പാതിവെന്ത രൂപത്തിൽ അവ പിന്നീട് പുറത്തേക്കുവന്നത്. വിദ്യാഭ്യാസ പ്രവർത്തകരും മറ്റും തീരുമാനങ്ങളിലെ പോരായ്മകൾ ചൂണ്ടിക്കാട്ടിയപ്പോഴാണ് തിരുത്തലുണ്ടായത്. അപ്പോഴും ആദ്യ നിലപാടിലെ ചില പ്രശ്നങ്ങൾ നിലനിർത്തിക്കൊണ്ടാണ് അന്തിമതീരുമാനങ്ങൾ ഉണ്ടാകുന്നത് എന്നതിനാൽ പാകപ്പിഴകളോടെയാണ് പദ്ധതി നടപ്പിലാക്കപ്പെടുന്നത്. കരിക്കുലം കമ്മിറ്റിയെ പോലുള്ള സംവിധാനങ്ങളും SCERT പോലുള്ള അക്കാദമിക സ്ഥാപനങ്ങളും ഉണ്ടായിരിക്കെയാണ് പ്രത്യക്ഷത്തിൽ തന്നെ തിരിച്ചറിയപ്പെടുന്ന വൈകല്യങ്ങളോടെ വിദ്യാഭ്യാസ നവീകരണ പദ്ധതികൾ പുറത്തിറങ്ങുന്നത്. ഇത് കേരളത്തെപ്പോലെ വിദ്യാഭ്യാസ നിലപാടുകളിലും അവയുടെ നടത്തിപ്പിലും ഏറെ മുന്നോട്ടുപോയ ഒരു സംസ്ഥാനത്ത് ആവർത്തിക്കപ്പെടുന്നത് അഭികാമ്യമല്ല.

നിർവഹണത്തിലെ ആശങ്കകൾ

സമഗ്ര ഗുണമേന്മാ പദ്ധതിയും അതിന്റെ ഭാഗമായിത്തന്നെ പരിഗണിക്കാവുന്ന മൂല്യ / മനോഭാവ വികാസ പാക്കേജും സ്കൂൾ തുറക്കുന്നതോടെ നിർവഹണഘട്ടത്തിലേക്ക് കടക്കുകയാണ്. അധ്യാപകർക്കുള്ള അവധിക്കാല പരിശീലനത്തിൽ അവ ഉൾപ്പടുത്തി എന്നതാണ് ഇതിനകം നടന്ന പ്രധാന മുന്നൊരുക്കം. പദ്ധതിയെ സമഗ്രമായി പരിചയപ്പെടുത്തുകയെന്ന പ്രാഥമിക കർമമാണ് പരിശീലന ക്യാമ്പുകളിൽ നടന്നിട്ടുള്ളത്. ഡയറ്റുകളിലും ബി ആർ സി കളിലും ആവശ്യത്തിന് ഫാക്കൽട്ടികളും ട്രെയിനർമാരും ഇല്ലാത്തത് പരിശീലനങ്ങളുടെ ഗുണനിലവാരത്തെ ബാധിക്കുന്നുണ്ട്. പ്രഥമാധ്യാപകർ പരിശീലനങ്ങളിൽ പൂർണസമയം ഉണ്ടാവാറില്ല എന്നതാണ് യാഥാർഥ്യം. സ്കൂളുകളിൽ ഇനിയങ്ങോട്ട് നടക്കേണ്ട പ്രവർത്തനങ്ങൾ സംബന്ധിച്ച് പ്രധാനാധ്യാപകനും സഹാധ്യാപകർക്കും വേണ്ടത്ര ധാരണ കിട്ടിയിട്ടുണ്ടോയെന്ന കാര്യത്തിൽ സംശയമുണ്ട്.

ഇനി നടക്കേണ്ടത് തദ്ദേശസ്ഥാപന തലത്തിലും സ്കൂൾ തലത്തിലുമുള്ള തയ്യാറെടുപ്പുകളാണ്. തദ്ദേശസ്ഥാപന തലത്തിൽ ഗുണമേന്മാ പരിപാടിയുടെ മോണിറ്ററിങ്ങിനായി വിദഗ്ധരെ കൂടി ഉൾപ്പെടുത്തി പുതിയ സമിതി ഉണ്ടാക്കിയിട്ടുണ്ട്. സ്കൂൾതലത്തിലും ഇത്തരമൊരു സമിതിക്ക് രൂപം നൽകിയിട്ടുണ്ട്. പഞ്ചായത്ത് തലത്തിൽ പഞ്ചായത്ത് വിദ്യാഭ്യാസ സമിതിയും (PEC) സ്കൂൾ തലത്തിൽ പി ടി എയും എസ് എസ് ജി യുമൊക്കെ ഉണ്ടെന്നിരിക്കെ പുതിയ സമിതികൾ ഉണ്ടാക്കേണ്ടതിന്റെ അനിവാര്യത വ്യക്തമല്ല. പുതുതായി വരുന്ന ഓരോ പരിപാടിക്കും പുതിയ ഒരു കമ്മിറ്റിയുണ്ടാക്കുകയെന്നത് വളരെക്കാലമായി കണ്ടുവരുന്ന രീതിയാണ്. നിലവിലുള്ള സമിതികൾക്ക് തന്നെ നിർവഹണച്ചുമതല നൽകുന്നതിൽ എന്താണ് കുഴപ്പമെന്ന് മനസ്സിലാകുന്നില്ല. എങ്കിലല്ലേ സ്കൂൾ പ്രവർത്തനങ്ങൾക്ക് നേതൃത്വം നൽകേണ്ടവർക്ക് നേരിട്ടുള്ള ഉത്തരവാദിത്തബോധം ഉണ്ടാവൂ. ഈ സമിതികളുടെ നേതൃത്വത്തിൽ നടക്കുന്ന പരിപാടിക്ക് അവശ്യഘട്ടങ്ങളിൽ പ്രാദേശിക വിദഗ്ധരുടെയും മറ്റും സഹായം തേടിയാൽ മതിയല്ലോ. ഏതായാലും ശീലിച്ചത് പാലിക്കാതെ തരമില്ല.

സ്കൂളുകളിലാണ് രണ്ട് പരിപാടികളും ആത്യന്തികമായി നടക്കേണ്ടത്. അധ്യാപകർ പരിശീലനമൊക്കെ കഴിഞ്ഞുവന്നതേയുള്ളൂ. മഴക്കാലത്തിന് മുന്നോടിയായി സ്കൂളിൽ നടക്കേണ്ട പല മുന്നൊരുക്കങ്ങളും നടന്നിട്ടില്ല. സ്കൂൾ പരിസരം വൃത്തിയാക്കണം. പ്രവേശനോത്സവത്തെ കുറിച്ച് ആലോചിക്കണം. പുതിയ കുട്ടികൾക്കുള്ള സമ്മാനങ്ങൾ ശേഖരിക്കണം. ഓട്ടോറിക്ഷക്കാരെ ഉറപ്പാക്കണം. ഫിറ്റ്‍നസ് വാങ്ങണം. കിണർവെള്ളത്തിൽ ക്ലോറിനേഷൻ നടത്തണം. ഇതിനൊക്കെയിടയിൽ സ്കൂളുകളിൽ നടന്ന ഗുണമേന്മാ സമിതി രൂപീകരണത്തിൽ പലയിടത്തും ചുരുക്കം രക്ഷിതാക്കളേ വന്നുള്ളൂ എന്നാണ് അന്വേഷണത്തിൽ അറിയുന്നത്.

മുകളിലിരിക്കുന്ന പലർക്കും ഇപ്പോഴും സ്കൂളുകളുടെ പ്രശ്നങ്ങളും ബി ആർ സി കളുടെയും ഡയറ്റുകളുടെയും പരിമിതികളും ബോധ്യപ്പെടുന്നില്ല എന്നത് ഖേദകരമാണ്. മാർഗരേഖ ഉണ്ടായതുകൊണ്ടോ സമിതികൾ രൂപീകരിക്കപ്പെട്ടതുകൊണ്ടോ മാത്രം ഒരു പദ്ധതിയും വിജയിക്കാൻ പോകുന്നില്ല. സ്കൂൾ തുറന്ന ഉടനെ നടക്കേണ്ട ഒരു പദ്ധതിയായി ഇത് അവതരിപ്പിച്ചതിൽ തന്നെ യാന്ത്രികത ദൃശ്യമാണ്. സ്കൂൾ തുറക്കും മുമ്പ് കൃത്യമായ രൂപരേഖ താഴെത്തട്ടിൽ രൂപപ്പെടുമെന്ന് ഉറപ്പാക്കി വേണമായിരുന്നു പദ്ധതിയുടെ കാലയളവ് നിശ്ചയിക്കാൻ.

ഈ പാക്കേജിൽ പറയുന്ന പല കാര്യങ്ങളും സ്കൂളുകളിൽ ഉചിതമായ സന്ദർഭങ്ങളിൽ പലപ്പോഴായി സംഘടിപ്പിക്കാവുന്നവയാണ്. ഉദാഹരണമായി, ജൂൺ 5 ന് ലോകമാകെ പരിസ്ഥിതി ദിനം ആചരിക്കുകയാണ്. പ്ലാസ്റ്റിക് മലിനീകരണം അവസാനിപ്പിക്കുക എന്നതാണ് ഈ വർഷത്തെ മുദ്രാവാക്യം. കേരളത്തിലാകട്ടെ മാലിന്യ നിർമാർജനത്തിനുള്ള വലിയ കാമ്പയിനും പ്രവർത്തനങ്ങളും സംസ്ഥാന സർക്കാരിന്റെ നേതൃത്വത്തിൽ നടന്നുവരികയുമാണ്. ആ നിലയ്ക്ക് മൂല്യവിദ്യാഭ്യാസ പാക്കേജിലെ ഒരിനമായ പരിസരശുചിത്വം പാലിക്കാനുള്ള സ്കൂൾതല പ്രവർത്തനങ്ങൾ സംഘടിപ്പിക്കാൻ ഈ ദിനാചരണത്തെ തന്നെ ഉചിതമായി പ്രയോജനപ്പെടുത്താമായിരുന്നു. കുട്ടികളുടെ ആഹാരശീലവും ആരോഗ്യപരിപാലനവും ഉച്ചഭക്ഷണവുമായി ബന്ധപ്പെടുത്തി സ്കൂൾ തുടങ്ങുമ്പോൾ തന്നെ അവതരിപ്പിക്കാവുന്നതാണ്. ഒരുമാസം നീണ്ടുനിൽക്കുന്ന കാമ്പയിൻ പ്രവർത്തനമായി ഇതിനെ പിന്നീട് വിപുലപ്പെടുത്തുകയുമാവാം. ഇതുമായി ബന്ധപ്പെട്ട പാഠഭാഗങ്ങൾ കൈകാര്യം ചെയ്യാനും ഇതിലും ഉചിതമായ മറ്റൊരു സന്ദർഭമില്ല. ഈ മാസം തന്നെ സ്കൂൾ വാഹനവുമായി ബന്ധപ്പെടുത്തി വാഹനനിയമങ്ങളും സുരക്ഷാ കാര്യങ്ങളും അവതരിപ്പിക്കുന്നതിലും അനൗചിത്യമില്ല. ഗതാഗത നിയമങ്ങൾ പാലിക്കണമെന്നത് കളികളോ കെയിസ് അവതരണമോ ചർച്ചയോ റോൾപ്ലേയോ വീഡിയോ പ്രദർശനമോ ഉപയോഗപ്പെടുത്തി ഫലപ്രദമായി കുട്ടികളിലെത്തിക്കാം. മറ്റിനങ്ങൾ വരാനിരിക്കുന്ന പല മാസങ്ങളിലായി ഉചിത സന്ദർഭങ്ങൾ കണ്ടെത്തി അവതരിപ്പിക്കാൻ നിർദേശിക്കാമായിരുന്നു. അധ്യാപകർക്ക് പ്ലാൻ ചെയ്യാൻ ഇഷ്ടം പോലെ സമയം അതിലൂടെ ലഭിക്കും.

സ്കൂളിലെ ദൈനംദിന പ്രവർത്തനങ്ങളെയും പാഠപുസ്തകത്തെ അടിസ്ഥാനമാക്കിയുള്ള പഠനത്തെയും മൂല്യവികാസത്തെയുമൊക്കെ പരസ്പരബന്ധിതമായി സമീപിക്കുവാൻ സഹായിക്കുന്ന ഒരു പാഠ്യപദ്ധതിയാണ് നിലവിലുള്ളത്. ഇത് കാണാതെ സ്കൂൾ തുറന്ന ഉടൻ ഒരു ദിവസം ഒന്നെന്ന തോതിൽ എല്ലാം അവതരിപ്പിക്കുന്നതിലെ പോരായ്മകൾ വിദ്യാഭ്യാസ വകുപ്പിലെ ആശയദാതാക്കൾക്ക് മാത്രം മനസ്സിലാവാത്തത് എന്തുകൊണ്ടാണ്? അതോ ആദ്യത്തെ നിർദ്ദേശങ്ങളിൽ തന്നെ ചുറ്റിത്തിരിയാൻ ആർക്കെങ്കിലും നിർബന്ധം ഉണ്ടോ?

നിർദ്ദിഷ്ട പദ്ധതി തുടക്കത്തിൽ തന്നെ വേണ്ടും വിധം റെയിലിൽ കയറേണ്ടതുണ്ട്. ഇക്കാര്യം പരിഗണിച്ച് ചില നിർദേശങ്ങൾ മുന്നോട്ടുവെക്കുന്നു:

ചുരുക്കത്തിൽ, പദ്ധതികൾ അവതരിപ്പിച്ചതു കൊണ്ടോ, ഗംഭീരമായ മാർഗ്ഗരേഖകൾ ഉണ്ടാക്കിയതുകൊണ്ടോ കുറെ കമ്മിറ്റികൾ രൂപീകരിച്ചതുകൊണ്ടോ മാത്രം വിദ്യാഭ്യാസരംഗത്ത് കാര്യമായ മാറ്റങ്ങൾ ഉണ്ടാവില്ല. മാർഗരേഖ പ്രാധാന്യത്തോടെ മുന്നോട്ടുവെച്ചിട്ടുള്ള ഗവേഷണാത്മകത സ്കൂൾ വിദ്യാഭ്യാസത്തിന്റെ എല്ലാ തലങ്ങളിലും വ്യാപിപ്പിക്കുന്നതിനുള്ള പ്രവർത്തനത്തിന് ഈ വർഷം തുടക്കമിടണം. ആത്മാർഥവും ചടുലവും പ്രായോഗികവുമായ തുടർപ്രവർത്തനങ്ങളിലൂടെ വിദ്യാഭ്യാസ വകുപ്പും തദ്ദേശ സ്ഥാപനങ്ങളും മറ്റും തങ്ങൾക്കൊപ്പം ഉണ്ടെന്ന് സ്കൂൾ അധികൃതർക്കും അധ്യാപകർക്കും രക്ഷിതാക്കൾക്കും നിരന്തരം ബോധ്യപ്പെടണം. അധ്യാപകരെയും സ്കൂളുകളെയും കുട്ടികളെയും വിശ്വാസത്തിലെടുത്തു നീങ്ങിയാൽ വിദ്യാഭ്യാസ വകുപ്പ് ഇപ്പോൾ അവതരിപ്പിച്ച പരിപാടികൾ തന്നെ നല്ല ഗുണം ചെയ്യുമെന്ന കാര്യത്തിൽ സംശയമില്ല.