ഓരോ വർഷവും ജൂലൈ മാസം ലോകമെമ്പാടുമുള്ള ഡിസെബിലിറ്റി വ്യക്തികൾക്ക് അഭിമാനത്തിന്റെയും അവകാശങ്ങളുടെയും ആഘോഷമായാണ് കടന്നുവരുന്നത്; 'ഡിസെബിലിറ്റി പ്രൈഡ് മാസം'.
1990-ൽ അമേരിക്കൻ പ്രസിഡന്റ് ജോർജ്ജ് ബുഷ് സീനിയർ ഭിന്നശേഷിക്കാർക്കായുള്ള അമേരിക്കൻസ് വിത്ത് ഡിസെബിലിറ്റീസ് ആക്ട് (ADA) എന്ന നിയമത്തിൽ ഒപ്പുവെച്ചത് ജൂലൈ 26-നായിരുന്നു. ഈ സുപ്രധാന നിയമത്തിന്റെ ഓർമ്മയ്ക്കായാണ് ജൂലൈ മാസം ഭിന്നശേഷി പ്രൈഡ് മാസമായി ആചരിക്കുന്നത്. ഡിസെബിലിറ്റിയുള്ളവരുടെ വ്യക്തിത്വത്തെയും വൈവിധ്യമാർന്ന കഴിവുകളെയും ആഘോഷിക്കുന്നതിനും അവരുടെ അവകാശങ്ങൾ ഉയർത്തിപ്പിടിക്കുന്നതിനും സമൂഹത്തിൽ അവർ നേരിടുന്ന വെല്ലുവിളികളെക്കുറിച്ച് അവബോധം വളർത്തുന്നതിനും വേണ്ടിയുള്ള പ്രത്യേക മാസമാണിത്. ഡിസെബിലിറ്റി എന്നത് ഒരു കുറവല്ലെന്നും, മറിച്ച് മനുഷ്യന്റെ വൈവിധ്യത്തിന്റെ ഭാഗമാണെന്നും ഈ മാസം ഓർമ്മിപ്പിക്കുന്നു. ഇത് കേവലം ഒരു ആചരണം മാത്രമല്ല, ഡിസെബിലിറ്റിയുള്ള വ്യക്തികൾ സമൂഹം, വിദ്യാഭ്യാസം, തൊഴിൽ മേഖലകളിൽ നേരിടുന്ന വെല്ലുവിളികളെക്കുറിച്ചുള്ള അവബോധം ഉത്ബോധിപ്പിക്കാനുള്ള അവസരം കൂടിയാണ്.
ഡിസെബിലിറ്റിയുള്ള വ്യക്തികളെ സഹാനുഭൂതിയോടെ കാണുന്നതിനുപകരം, തുല്യ പൗരരായി അംഗീകരിക്കാനും അവരുടെ ശബ്ദം കേൾക്കാനും സമൂഹം തയ്യാറാകണം.
സാമൂഹിക ഒറ്റപ്പെടുത്തലുകൾ, അടിസ്ഥാന സൗകര്യങ്ങളുടെ അഭാവം, തൊഴിലില്ലായ്മ, വിദ്യാഭ്യാസത്തിനുള്ള തടസ്സങ്ങൾ എന്നിങ്ങനെ അനവധി പ്രതിബന്ധങ്ങളിലൂടെയാണ് ഡിസെബിലിറ്റി സമൂഹം കടന്നുപോകുന്നത്. 'ഉൾക്കൊള്ളൽ' (Inclusion) എന്ന മനോഭാവം സമൂഹത്തിൽ പ്രധാനമാകുമ്പോൾ മാത്രമേ ഒരു വ്യക്തിയുടെ കഴിവുകൾക്ക് പരിമിതികളില്ലാതെ സഞ്ചരിക്കാൻ കഴിയൂ.
ഡിസെബിലിറ്റിയുള്ളവർ അഭിമുഖീകരിക്കുന്ന പ്രശ്നങ്ങൾക്ക് ചരിത്രപരമായ വേരുകളുണ്ട്. പലപ്പോഴും ദയയും സഹതാപവും അർഹിക്കുന്നവരായി മാത്രം അവരെ കണ്ടിരുന്ന ഒരു സാമൂഹിക കാഴ്ചപ്പാട് നിലനിന്നിരുന്നു. ഇത് അവകാശങ്ങൾ നിഷേധിക്കുന്നതിനും, പൊതു ഇടങ്ങളിൽ നിന്നും മാറ്റിനിർത്തുന്നതിനും വഴിയൊരുക്കി. വിദ്യാഭ്യാസ സ്ഥാപനങ്ങളിലും, തൊഴിൽ മേഖലകളിലും, പൊതുഗതാഗത സംവിധാനങ്ങളിലും, എന്തിന് സ്വന്തം വീടുകളിൽ പോലും പലർക്കും അടിസ്ഥാന സൗകര്യങ്ങൾ അപ്രാപ്യമായിരുന്നു. വിവരസാങ്കേതികവിദ്യയുടെ കുതിച്ചുചാട്ടത്തിലും, ഡിജിറ്റൽ ലോകം പോലും ഡിസെബിലിറ്റി സൗഹൃദമല്ലാത്ത അവസ്ഥ പലരുടെയും സാമൂഹിക- സാമ്പത്തിക മുന്നേറ്റങ്ങൾക്ക് തടസ്സമായി. മാനസികാരോഗ്യ വെല്ലുവിളികളുള്ള വ്യക്തികൾക്ക് സമൂഹം കൽപ്പിക്കുന്ന തെറ്റിദ്ധാരണകളും കളങ്കങ്ങളും അവരെ കൂടുതൽ ഒറ്റപ്പെടുത്താൻ കാരണമായി.
ഈ വെല്ലുവിളികളെ നേരിടുന്നതിനും ഡിസെബിലിറ്റിയുള്ളവരുടെ അവകാശങ്ങൾ ഉറപ്പാക്കുന്നതിനുമായി ഇന്ത്യയിൽ നിരവധി നിയമനിർമ്മാണങ്ങളും നയപരമായ മാറ്റങ്ങളും വന്നിട്ടുണ്ട്. ഇതിൽ ഏറ്റവും നിർണ്ണായകമായ ഒന്നാണ് 2016-ലെ ഡിസെബിലിറ്റി അവകാശ നിയമം (Rights of Persons with Disabilities Act - RPWD Act). ഇത് വെറുമൊരു നിയമം എന്നതിലുപരി, ഡിസെബിലിറ്റിയുള്ള വ്യക്തികളെ സജീവ പൗരരായി അംഗീകരിക്കുന്ന അവകാശ രേഖയാണ്. മുൻപ് നിലവിലുണ്ടായിരുന്ന ഏഴ് തരം ഡിസെബിലിറ്റികൾക്ക് പകരം, 21 വിഭാഗത്തിലുള്ള ഡിസെബിലിറ്റികളെ ഈ നിയമം അംഗീകരിക്കുന്നു. ഇത് കൂടുതൽ ആളുകൾക്ക് നിയമപരമായ പരിരക്ഷയും ആനുകൂല്യങ്ങളും ഉറപ്പാക്കുന്നു.
RPWD നിയമവും ഡിസെബിലിറ്റി കോർപ്പറേഷൻ പോലുള്ള സ്ഥാപനങ്ങളും വലിയ മുന്നേറ്റമാണെങ്കിലും, അതിന്റെ പൂർണ്ണമായ നടപ്പാക്കൽ ഇപ്പോഴും ഒരു തുടർപ്രക്രിയയാണ്.
ഡിസെബിലിറ്റിയുടെ പേരിൽ ഒരു വ്യക്തിയോടും യാതൊരുവിധ വിവേചനവും പാടില്ലെന്ന് RPWD നിയമം അർത്ഥശങ്കയില്ലാതെ വ്യക്തമാക്കുന്നു. വിദ്യാഭ്യാസം, തൊഴിൽ, സാമൂഹിക ജീവിതം എന്നിവയിൽ തുല്യ അവസരങ്ങൾ ഉറപ്പാക്കാനും, പൊതു കെട്ടിടങ്ങൾ, ഗതാഗത സംവിധാനങ്ങൾ, വിവരസാങ്കേതികവിദ്യ, ആശയവിനിമയ മാർഗ്ഗങ്ങൾ, സേവനങ്ങൾ എന്നിവയെല്ലാം ഡിസെബിലിറ്റി സൗഹൃദമാക്കാനും സർക്കാർ സ്ഥാപനങ്ങൾക്കും സ്വകാര്യ സ്ഥാപനങ്ങൾക്കും ഈ നിയമം ബാധ്യത കൽപ്പിക്കുന്നു. റാമ്പുകൾ, ലിഫ്റ്റുകൾ, ബ്രെയിൽ ലിപിയിലുള്ള അടയാളങ്ങൾ, ആംഗ്യഭാഷാ വ്യാഖ്യാതാക്കൾ എന്നിവയെല്ലാം ഇതിൽ ഉൾപ്പെടുന്നു. കൂടാതെ, സർക്കാർ സ്ഥാപനങ്ങളിലെ തൊഴിലവസരങ്ങളിലും ഉന്നത വിദ്യാഭ്യാസ സ്ഥാപനങ്ങളിലും ഡിസെബിലിറ്റിയുള്ളവർക്ക് സംവരണം ഉറപ്പാക്കുകയും, നിയമലംഘനങ്ങൾക്കെതിരെ കർശനമായ ശിക്ഷാനടപടികൾ വ്യവസ്ഥ ചെയ്യുകയും, കേസുകൾ വേഗത്തിൽ തീർപ്പാക്കാൻ പ്രത്യേക കോടതികൾ സ്ഥാപിക്കാൻ അനുശാസിക്കുകയും ചെയ്യുന്നതിലൂടെ RPWD നിയമം ഡിസെബിലിറ്റിയുള്ളവരുടെ ജീവിതത്തിൽ വലിയ മാറ്റങ്ങൾക്ക് വഴിയൊരുക്കുന്നു.
ഡിസെബിലിറ്റിയുള്ളവരുടെ ജീവിതം മെച്ചപ്പെടുത്തുന്നതിൽ ആധുനിക സാങ്കേതികവിദ്യ ഒരു പ്രധാന പങ്ക് വഹിക്കുന്നുണ്ട്. സ്ക്രീൻ റീഡറുകൾ കാഴ്ചയില്ലാത്തവർക്ക് കമ്പ്യൂട്ടറുകളും സ്മാർട്ട്ഫോണുകളും ഉപയോഗിക്കാൻ സഹായിക്കുമ്പോൾ, സംസാരസഹായികൾ ആശയവിനിമയം എളുപ്പമാക്കുന്നു. ചലന പരിമിതികളുള്ളവർക്ക് സ്മാർട്ട് ഹോം സാങ്കേതികവിദ്യകൾ വീടുകൾ കൂടുതൽ എളുപ്പത്തിൽ കൈകാര്യം ചെയ്യാൻ സഹായിക്കുന്നു. അതുപോലെ, ആധുനിക കൃത്രിമ അവയവങ്ങൾ (Prosthetics) ഭിന്നശേഷിക്കാർക്ക് സാധാരണ ജീവിതത്തിലേക്ക് മടങ്ങിവരാൻ വലിയ സഹായം നൽകുന്നു. എങ്കിലും, ഈ സാങ്കേതികവിദ്യകൾ എല്ലാവർക്കും പ്രാപ്യമാക്കുകയും, അവയുടെ ഉപയോഗം സംബന്ധിച്ച പരിശീലനങ്ങൾ ലഭ്യമാക്കുകയും ചെയ്യേണ്ടത് അത്യാവശ്യമാണ്. വിവരസാങ്കേതികവിദ്യയുടെ വളർച്ചയ്ക്കൊപ്പം, ഡിജിറ്റൽ ഇടങ്ങൾ കൂടുതൽ ഭിന്നശേഷി സൗഹൃദമാക്കേണ്ടതുണ്ട്.
ഭിന്നശേഷിയുള്ളവർക്ക് സമൂഹത്തിന് വലിയ സംഭാവന നൽകാൻ കഴിയും. പാരാലിമ്പിക്സ് പോലുള്ള വേദികളിൽ മികച്ച പ്രകടനം നടത്തുന്ന കായികതാരങ്ങൾ, കലാരംഗത്തും സാഹിത്യത്തിലും മികവ് തെളിയിക്കുന്നവർ, ശാസ്ത്ര സാങ്കേതിക മേഖലകളിൽ മുന്നേറുന്നവർ - ഇവരൊക്കെ ഇതിന് ഉദാഹരണങ്ങളാണ്
RPWD നിയമം എല്ലാ സംസ്ഥാനങ്ങൾക്കും ബാധകമാണ്. ഈ നിയമത്തിന്റെ ആശയവും ലക്ഷ്യവും ഉൾക്കൊണ്ട് കേരള സർക്കാരും ഡിസെബിലിറ്റി സമൂഹത്തെ മുഖ്യധാരയിലേക്ക് കൊണ്ടുവരാനുള്ള പ്രതിബദ്ധത പ്രകടിപ്പിക്കുന്നുണ്ട്. അതിൻ്റെ ഭാഗമാണ് സംസ്ഥാന ഭിന്നശേഷി കോർപ്പറേഷൻ. കേരളത്തിലെ ഡിസെബിലിറ്റിയുള്ളവരുടെ സമഗ്ര പുരോഗതിയും ക്ഷേമവും ലക്ഷ്യമിട്ടാണ് ഈ സ്ഥാപനം പ്രവർത്തിക്കുന്നത്. RPWD ആക്ടിന്റെ അടിസ്ഥാന തത്വങ്ങൾ പ്രാവർത്തികമാക്കുന്നതിൽ കോർപ്പറേഷൻ ഒരു പ്രധാന കണ്ണിയാകുന്നു. ഡിസെബിലിറ്റിയുള്ളവർക്ക് സ്വയംതൊഴിൽ കണ്ടെത്താനും ചെറുകിട സംരംഭങ്ങൾ ആരംഭിക്കാനും കുറഞ്ഞ പലിശ നിരക്കിൽ വായ്പകൾ ലഭ്യമാക്കുക, വീൽച്ചെയറുകൾ, ശ്രവണസഹായികൾ, ക്രച്ചസ്, കൃത്രിമ കൈകാലുകൾ തുടങ്ങിയ ആധുനിക ഉപകരണങ്ങൾ സബ്സിഡി നിരക്കിലോ സൗജന്യമായോ നൽകുക, ഡിസെബിലിറ്റിയുള്ള വിദ്യാർത്ഥികൾക്ക് സ്കോളർഷിപ്പുകൾ, പഠനോപകരണങ്ങൾ, ട്യൂഷൻ സഹായം എന്നിവ നൽകുക, തൊഴിലധിഷ്ഠിത പരിശീലന പരിപാടികൾ സംഘടിപ്പിക്കുക, ഡിസെബിലിറ്റി അവകാശങ്ങളെക്കുറിച്ചും സമൂഹത്തിൽ അവരെ ഉൾക്കൊള്ളുന്നതിന്റെ പ്രാധാന്യത്തെക്കുറിച്ചും പൊതുജനങ്ങളിൽ അവബോധം സൃഷ്ടിക്കുക, പുനരധിവാസ പ്രവർത്തനങ്ങൾക്ക് നേതൃത്വം നൽകുക എന്നിവയെല്ലാം കോർപ്പറേഷന്റെ പ്രധാന പ്രവർത്തനങ്ങളാണ്. ഈ പദ്ധതികളിലൂടെയും പ്രവർത്തനങ്ങളിലൂടെയും, സർക്കാർ കെട്ടിടങ്ങൾ, പൊതുഗതാഗതം, വിവരസാങ്കേതികവിദ്യ എന്നിവയെല്ലാം ഡിസെബിലിറ്റി സൗഹൃദമാക്കാൻ കോർപ്പറേഷൻ അതിന്റെ പങ്കാളിത്തം ഉറപ്പാക്കുന്നു. ഈ ഉൾക്കൊള്ളൽ സമീപനങ്ങളിലൂടെ, ഡിസെബിലിറ്റിയുള്ളവർക്ക് അവരുടെ അവകാശങ്ങൾ പൂർണ്ണമായി ആസ്വദിക്കാനും സമൂഹത്തിന് വിലപ്പെട്ട സംഭാവനകൾ നൽകാനും സാധിക്കും.
RPWD നിയമവും ഡിസെബിലിറ്റി കോർപ്പറേഷൻ പോലുള്ള സ്ഥാപനങ്ങളും വലിയ മുന്നേറ്റമാണെങ്കിലും, അതിന്റെ പൂർണ്ണമായ നടപ്പാക്കൽ ഇപ്പോഴും ഒരു തുടർപ്രക്രിയയാണ്. നിയമങ്ങളെക്കുറിച്ച് പൊതുജനങ്ങളെ ബോധവൽക്കരിക്കുകയും, കാലങ്ങളായി സമൂഹത്തിൽ വേരൂന്നിയ തെറ്റിദ്ധാരണകളെയും മനോഭാവങ്ങളെയും മാറ്റിയെടുക്കുകയും ചെയ്യേണ്ടത് അത്യാവശ്യമാണ്.
ഭിന്നശേഷിയുള്ളവർക്ക് സമൂഹത്തിന് വലിയ സംഭാവന നൽകാൻ കഴിയും. പാരാലിമ്പിക്സ് പോലുള്ള വേദികളിൽ മികച്ച പ്രകടനം നടത്തുന്ന കായികതാരങ്ങൾ, കലാരംഗത്തും സാഹിത്യത്തിലും മികവ് തെളിയിക്കുന്നവർ, ശാസ്ത്ര സാങ്കേതിക മേഖലകളിൽ മുന്നേറുന്നവർ - ഇവരൊക്കെ ഇതിന് ഉദാഹരണങ്ങളാണ്. ഈ വിജയഗാഥകൾ മറ്റുള്ളവർക്ക് പ്രചോദനമാകേണ്ടതുണ്ട്. ഡിസെബിലിറ്റിയുള്ള വ്യക്തികളെ സഹാനുഭൂതിയോടെ കാണുന്നതിനുപകരം, തുല്യ പൗരരായി അംഗീകരിക്കാനും അവരുടെ ശബ്ദം കേൾക്കാനും സമൂഹം തയ്യാറാകണം. ഈ ഉൾക്കൊള്ളൽ സമീപനത്തിൽ തെരഞ്ഞെടുപ്പ് പ്രക്രിയകളിലെ ഡിസെബിലിറ്റിയുള്ളവരുടെ പ്രാതിനിധ്യം അതീവ നിർണായകമാണ്. അവർക്ക് വോട്ടവകാശം വിനിയോഗിക്കാനുള്ള സൗകര്യങ്ങൾ ഉറപ്പാക്കുക മാത്രമല്ല, അധികാരസ്ഥാനങ്ങളിലേക്ക് അവർ കടന്നുവരുന്നത് നിയമനിർമ്മാണ പ്രക്രിയകളിൽ അവരുടെ ശബ്ദം പ്രതിഫലിക്കാൻ അത്യന്താപേക്ഷിതമാണ്. ഇത് അവർ നേരിടുന്ന പ്രശ്നങ്ങൾ നേരിട്ട് അധികാര കേന്ദ്രങ്ങളിൽ എത്തിക്കാനും, അതുവഴി പരിഹാര മാർഗ്ഗങ്ങൾ കണ്ടെത്താനും സഹായിക്കും. ഇതിലൂടെ കൂടുതൽ നീതിയുക്തവും സമഗ്രവുമായ നയങ്ങൾ രൂപീകരിക്കപ്പെടും.
READ: ‘തുല്യതയെക്കുറിച്ച് പറയുമ്പോൾ ഞങ്ങളെ കൂടി ഓർക്കൂ…’ ഭിന്നശേഷിക്കാരായ കായികതാരങ്ങളെ പുറന്തള്ളുന്ന കേരളം
ഈ ഡിസെബിലിറ്റി അഭിമാന മാസത്തിൽ, നിയമപരമായ സംരക്ഷണങ്ങൾക്കപ്പുറം, ഓരോ വ്യക്തിയും 'ഉൾക്കൊള്ളൽ' എന്ന ഈ മഹത്തായ ദർശനം ഹൃദയത്തോട് ചേർത്ത് പിടിക്കട്ടെ. പരസ്പര ബഹുമാനത്തോടെയും തുല്യതയോടെയും എല്ലാ മനുഷ്യർക്കും ഒരുമിച്ച് ജീവിക്കാൻ സാധിക്കുന്ന ഒരു ലോകം കെട്ടിപ്പടുക്കുമ്പോഴാണ് യഥാർത്ഥ വികസനം സാധ്യമാകുന്നത്.