സ്വപ്നഭൂമി,
ഡയസ്​പോറയുടെ
നഷ്ടഭൂമി

2025- ൽ നിലവിൽവന്ന പുതിയ കുടിയേറ്റ നിയമങ്ങളും അതിന് പാശ്ചാത്തലമായി വർത്തിച്ച രാഷ്ട്രീയ സമ്മർദ്ദങ്ങളും അമേരിക്കയിലേക്കും ബ്രിട്ടനിലേക്കും കുടിയേറാനാഗ്രഹിക്കുന്ന ഇന്ത്യക്കാരെ പ്രതിസന്ധിയിലാക്കിയിട്ടുണ്ട്. സ്വതന്ത്രമായ കുടിയേറ്റ സ്വപ്നങ്ങൾക്ക് ഈ സാഹചര്യം വിലങ്ങുതടിയായിട്ടുണ്ട് എന്നതിൽ സംശയമില്ല. ഇന്ത്യക്കാർക്കുള്ള അമേരിക്കൻ- ബ്രിട്ടീഷ് വിസകൾക്ക് ഇനിമുതൽ എളുപ്പവഴികളില്ല എന്നർഥം.

വർഷങ്ങളായി ഇന്ത്യക്കാരുടെ പ്രധാന ലക്ഷ്യസ്ഥാനമായിരുന്ന അമേരിക്കയുടെ കുടിയേറ്റ നയങ്ങളിൽ സമീപകാലത്ത് നിരവധി മാറ്റങ്ങളുണ്ടായി:

ഇതെല്ലാം കണക്കിലെടുക്കുമ്പോൾ, അമേരിക്കയിലെക്ക്  ‘വിദേശികളെ സ്വാഗതം ചെയ്യുന്ന’ രീതി പ്രകടമായി മാറിക്കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നുവെന്നു പറയാം. ഇന്ത്യയിൽനിന്നടക്കം വരുന്ന വിദേശ വിദ്യാർത്ഥികളും കടുത്ത ആശയക്കുഴപ്പത്തിലാണ്. Optional Practical Training (OPT) എന്ന പഠനാനന്തര ജോലി അവസരം ഇല്ലാതെയാകും എന്ന ആശങ്കയിലാണ് വിദ്യാർത്ഥികൾ.

കുടിയേറ്റ നയങ്ങളിലെ രാഷ്ട്രീയം

പാകിസ്ഥാനും അഫ്ഗാനിസ്താനും ഉൾപ്പെടെ രാഷ്ട്രീയ അസ്ഥിരതയുള്ള പ്രദേശങ്ങളിൽ നിന്ന് മതപരമായ വിവേചനങ്ങളെ തുടർന്ന് കുടിയേറുന്നവരുടെ പ്രതീക്ഷയായിരുന്നു ഒരുകാലത്ത് അമേരിക്ക. എന്നാൽ ഇപ്പോൾ “Safe Third Country” നിയമം പ്രാബല്യത്തിൽ വന്നതോടെ, അഭയം തേടുന്ന വ്യക്തി നേരത്തെ എത്തിയ രാജ്യത്താണ് അപേക്ഷ നൽകണ്ടേത്. അവർക്ക് മുമ്പത്തെപ്പോലെ അമേരിക്കയിൽ അഭയം തേടാനുള്ള അപേക്ഷകൾ സ്വീകരിക്കുന്നതല്ല.

ബ്രെക്സിറ്റിനുശേഷം ബ്രിട്ടൻ സ്വന്തം കുടിയേറ്റ വ്യവസ്ഥകളെ പുനഃക്രമീകരിച്ച്, Points- based immigration system എന്ന രീതിയിലേക്ക് മാറി. ഇതിൽ ഭാഷ, ശമ്പളപരിധി, ജോലിയുമായി ബന്ധപ്പെട്ട പ്രാവീണ്യം എന്നിവക്ക് ഉയർന്ന മുന്‍ഗണനയുണ്ട്. ഇന്ത്യക്കാരെ സംബന്ധിച്ച് ഹെൽത്ത്‌ കെയർ, ഐ.ടി. മേഖലകളിൽ ജോലി നേടുന്നതിനുള്ള സാധ്യതകളുമുണ്ട്. പക്ഷേ, ഒരു കുടുംബമായി കുടിയേറാനുള്ള ശ്രമം കൂടുതൽ പ്രതിസന്ധിയിലാകും.

2024-ൽ ബ്രിട്ടീഷ് സർക്കാർ dependent visa നയത്തിൽ നടത്തിയ കർശന മാറ്റങ്ങൾ വലിയ തോതിൽ ആശങ്ക സൃഷ്ടിച്ചു. ആസ്തിയില്ലാത്ത, കുറഞ്ഞ ശമ്പളത്തിൽ ജോലി ചെയ്യുന്നവരുടെ കുടുംബ വിസയും നിരാകരിക്കപ്പെടുന്നു. ഇത് പഠനത്തിനായി വരുന്ന വിദ്യാർത്ഥികൾക്ക് വലിയ മാനസിക, സാമൂഹിക ആഘാതങ്ങളാണ് ഉണ്ടാക്കുന്നത്. നിരവധി ഇന്ത്യക്കാരും ആഫ്രിക്കൻ രാജ്യക്കാരും ഇതിനോട് ശക്തമായി പ്രതിഷേധം അറിയിച്ചിട്ടുണ്ട്. പുതുക്കിയ നിയമങ്ങൾ പ്രാബല്യത്തിൽ വരുമ്പോൾ Permanent residency കിട്ടണമെങ്കിൽ പത്തു വർഷം കാത്തിരിക്കേണ്ടി വരുമെന്നും കേൾക്കുന്നു.

അമേരിക്കയും ബ്രിട്ടനുമായി ഇന്ത്യയ്ക്ക് നിരവധി പുതിയ ഉഭയകക്ഷി കരാറുകളുണ്ടായിട്ടുണ്ട്. India–UK Migration and Mobility Partnership (MMP) പോലുള്ള കരാറുകൾ ഇന്ത്യക്കാർക്ക് വിദേശത്ത് പോകാൻ പുതിയ വഴി തുറക്കുന്നവയാണെങ്കിലും, യഥാർത്ഥ്യത്തിൽ അവ നിയന്ത്രണങ്ങൾ ഒളിച്ചുകടത്തുകയാണ് ചെയ്യുന്നത്.

ഇന്ത്യയിലെ കോൺസുലേറ്റുകൾ, പ്രത്യേകിച്ച് ചെന്നൈ, ഹൈദരാബാദ്, മുംബൈ എന്നിവിടങ്ങളിലെ യു.എസ് കോൺസുലേറ്റുകൾ, ഇപ്പോൾ വിസ അഭ്യർത്ഥനകൾ നിരാകരിക്കുന്നതിൽ 20 ശതമാനം വർധന രേഖപ്പെടുത്തി എന്നും കണക്കുകൾ സൂചിപ്പിക്കുന്നു.

ഡയസ്​പോറയുടെ
ആശങ്കകൾ

അമേരിക്കയിലെയും ബ്രിട്ടനിലെയും ഇന്ത്യൻ ഡയസ്പോറ ഇപ്പോൾ കടുത്ത സംഘർഷത്തിലാണ്. കുടുംബാംഗങ്ങളെ എത്തിക്കാൻ കഴിയാതെ വലയുന്നവരുടെയും പഠനം പാതിവഴിയിൽ നിന്നുപോകുന്നവരുടെയും കഥകളാണ്  സാമൂഹിക മാധ്യമങ്ങളിൽ നിറയുന്നത്. ഒരു കാലത്ത് ‘സ്വപ്ന രാജ്യങ്ങൾ’ എന്നറിയപ്പെട്ടിരുന്ന രാജ്യങ്ങളിലെ അവസ്ഥയാണിത്.

കുടിയേറ്റം ഒരു രാജ്യത്തിന്റെ സാമ്പത്തിക വളർച്ചക്കും സാമൂഹിക വൈവിധ്യത്തിനും അടിമുടി ആവശ്യമാണ്. കുടിയേറ്റത്തെ രാഷ്ട്രീയ ആയുധമായല്ല, മനുഷ്യജീവിതത്തിന്റെ നിയമപരമായ അവകാശമായി വേണം കാണാൻ. എന്നാൽ പുതിയ നിയമങ്ങളിലൂടെ രാജ്യങ്ങൾ ശക്തമായ മതിലുകൾ പണിയുകയാണ്. അതുകൊണ്ടുതന്നെ, ഇന്ത്യ പോലുള്ള രാജ്യങ്ങളിൽ നിന്നുള്ള കഴിവുള്ള യുവാക്കളും കുടുംബങ്ങളും ഇപ്പോൾ കാനഡ, ഓസ്ട്രേലിയ, യൂറോപ്യൻ യൂണിയൻ എന്നിവിടങ്ങളിലേക്കാണ് ശ്രദ്ധ തിരിക്കുന്നത്.

Also Read: ഭാവി തക‍ർക്കുന്നു ലോണെടുത്തുള്ള വിദേശപഠനം, ഏജൻസികൾ പറയാത്ത ചില യാഥാർത്ഥ്യങ്ങൾ

കുടിയേറ്റ നയങ്ങളിൽ വരുന്ന നിയന്ത്രണങ്ങൾ പല മേഖലകളിലും തിരിച്ചടികളുണ്ടാക്കുന്നുണ്ട്. ഹോളിവുഡിന്റെ കാര്യം ഉദാഹരണമായി എടുക്കാം.

ഹോളിവുഡിൽ പ്രതിഭാദാരിദ്ര്യമുണ്ടാകാൻ സാധ്യത കൂടുതലാണ്. ഇന്ത്യയടക്കമുള്ള വികസ്വര രാജ്യങ്ങളിൽനിന്നുള്ള അഭിനേതാക്കൾ, സംവിധായകർ, സാങ്കേതികവിദഗ്ധർ എന്നിവർക്ക് വിസ ലഭ്യത കുറയുന്നത് ചിത്രീകരണങ്ങൾക്ക് തടസ്സം സൃഷ്ടിക്കും. ഇത്, പ്രതിഭാശേഷിയുടെ സംഭാവനകളെയും പരിമിതപ്പെടുത്തും.

ജോലി വിസയുടെ നടപടിക്രമം സങ്കീർണ്ണമാകുമ്പോൾ ഷൂട്ടിങ്ങുകൾ നീളുകയും ചിലപ്പോൾ റദ്ദാക്കപ്പെടുകയും ചെയ്യുന്നു. അമേരിക്കയിലെ കർശന നിയമങ്ങളെ മറികടക്കാൻ പല ഹോളിവുഡ് നിർമ്മാതാക്കളും കാനഡ, ഓസ്ട്രേലിയ, കിഴക്കൻ യൂറോപ്പ് പോലുള്ള സുഗമമായ കുടിയേറ്റ നയങ്ങളുള്ള രാജ്യങ്ങളിലേക്ക് മാറുന്നു. കൂടാതെ  വിദേശ കലാകാരരെയും ടെക്‌നീഷ്യന്മാരെയും പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുന്നതിൽ തടസ്സമുണ്ടാകുന്നു. അതുകൊണ്ട്  വിവിധ ഭാഷ- സാംസ്കാരിക പ്രതിനിധാനം ഹോളിവുഡിൽ കുറയുന്നതിന് സാധ്യതയുണ്ട്.
ചുരുക്കത്തിൽ, ഹോളിവുഡിന്റെ അന്താരാഷ്ട്ര സ്വഭാവവും വൈവിധ്യവും വെല്ലുവിളിക്കപ്പെടുന്നു. സൃഷ്ടിയുടെ അതിരുകൾ വൻമതിലുകളായി മാറുന്ന കാഴ്ചയാണ് കാണാൻ പോകുന്നത്.

എന്റെ മകൻ കായൽ കാനഡയിൽ ഒരു മീറ്റിങ്ങിനു പോയപ്പോഴുണ്ടായ അനുഭവം കൂടി പങ്കുവെക്കാം. അമേരിക്കയിൽ ജനിച്ചുവളർന്ന അവൻ ആമസോൺ പോലെയുള്ള ഷോപ്പേ ഫൈവ് എന്ന ഒരു കമ്പനിയിൽ മാനേജർ തസ്തികയിലാണ് ജോലി ചയ്യുന്നത്‌. കഴിഞ്ഞ ആഴ്ച്ച ടോറോന്റോയിൽ വെച്ച് അവരുമായുള്ള മീറ്റിങ്ങിനിടെയായിരുന്നു ആ അനുഭവം. അവൻ വാഷ്റൂമിലേക്കു പോയപ്പോൾ ഉള്ളിൽ ആരൊക്കെയോ  മലയാളം സംസാരിക്കുന്നതു കേട്ടു. ആരാണെന്നറിയാൻ ഒരാകാംക്ഷ. ഉടൻ അവൻ അങ്ങോട്ടു ചെന്നപ്പോൾ രണ്ടു ഇന്ത്യൻ യുവാക്കൾ ബാത്ത്റൂം വൃത്തിയാക്കുന്നു. അവന് പെട്ടന്നൊരു കൗതുകം തോന്നിയതുകൊണ്ട് ചോദിച്ചു,
"ആർ യു ഫ്രം കേരള?’’
‘‘യെസ് വി ആർ, ആർ യു മലയാളി?’’, അവർക്കും ആകാംഷയായി.
‘‘യാ മൈ ഡാഡ് ആൻഡ് മാം ഫ്രം കേരള’.
‘‘ഡു യു സ്പീക് മലയാളം?’’
‘‘നോ, ഐ ഡോണ്ട്, ബട്ട് അണ്ടർസ്റ്റാന്റ് ലിറ്റിൽ’’.
‘‘നാട്ടിൽ എവിടുന്നാ’’
‘‘മൈ ഡാഡ് ഈസ് ഫ്രം പൊൻകുന്നം’’, അവൻ  പറഞ്ഞു.
‘‘ഞങ്ങൾ പാലക്കാരാ, പഠിക്കാൻ വന്നതാ’’.
‘‘അപ്പോൾ അടുത്ത നാട്ടുകാരാണല്ലോ", അവൻ അങ്ങനെ പ്രതികരിച്ചപ്പോൾ അവർക്ക് സന്തോഷം തോന്നി. പക്ഷെ കായലിന് ഉടനെ മീറ്റിങ്ങിൽ തിരിച്ചു കയറണമായിരുന്നു. അതുകൊണ്ട് യാത്രപറഞ്ഞു പിരിഞ്ഞു.  

പത്തും പന്ത്രണ്ടും ലക്ഷം രൂപ കൊടുത്ത് സ്റ്റുഡന്റ് വിസയിൽ കാനഡയിൽ കുടിയേറുന്ന കുട്ടികളുടെ അനുഭവങ്ങളുടെ നേർകാഴ്ച്ചയാണ് യാദൃച്ഛികമായി കായൽ നേരിട്ടുകണ്ടത്. അങ്ങനെ ഒരുപാടു വിദ്യാർഥികളുണ്ടെന്നാണ് അറിയാൻ കഴിഞ്ഞത്. അവരെപ്പോലെ ധാരാളം കുട്ടികൾ പി ആർ കിട്ടുമെന്ന പ്രതീക്ഷയിൽ പഠിത്തവും ചെറിയ ജോലികളുമായി ജീവിതം തള്ളിനീക്കുന്നു. സ്റ്റുഡന്റ് വിസയിൽ വരുന്ന എല്ലാവരുടെയും അവസ്ഥ ഇതൊക്കെത്തന്നെയാണ്. എന്നിരുന്നാലും കേരളത്തിലേക്കാളും ജനസംഖ്യ കുറവുള്ള കാനഡയിലെങ്കിലും അമേരിക്കയിലേതുപോലെ കൂടുതൽ കർക്കശമായ നിയമങ്ങൾ ഉണ്ടാകാതിരിക്കട്ടെ എന്നു സമാധാനിക്കാം.