വനിതാ ഡോക്ടർമാരുടെ അനുഭവങ്ങളും പോരാട്ടങ്ങളും

ഒരു ഡോക്ടർ എന്ന നിലയിൽ, രോഗികളുടെ വേദനകൾക്ക് സാന്ത്വനമേകാനും അവരുടെ ജീവിതത്തിൽ വെളിച്ചം പകരാനും കഴിയുന്നത് വലിയൊരു ഭാഗ്യമാണ്. ഈ മഹത്തായ തൊഴിലിൽ സ്ത്രീകളും പുരുഷന്മാരും ഒരുപോലെ അർപ്പണ ബോധത്തോടെ പ്രവർത്തിക്കുന്നുണ്ട്. എന്നാൽ, ഒരു വനിതാ ഡോക്ടർ എന്ന നിലയിൽ, എനിക്ക് ഉറപ്പിച്ചുപറയാൻ കഴിയുന്നത്, ഈ പാതയിൽ അവർക്ക് പലപ്പോഴും പുരുഷഡോക്ടർമാർക്ക് ഉപരിയായ ചില പ്രത്യേക വെല്ലുവിളികൾ നേരിടേണ്ടിവരുന്നുണ്ട് എന്ന വസ്തുതയാണ്. ഇത് അവരുടെ കഴിവിനെയോ പ്രതിബദ്ധതയെയോ കുറയ്ക്കുന്നില്ല, മറിച്ച് നമ്മുടെ സമൂഹത്തിൽ നിലനിൽക്കുന്ന ചില ചിന്താഗതികളും മനഃസ്ഥിതികളും അവർക്കുമേൽ അടിച്ചേൽപ്പിക്കുന്ന ചില പരിമിതികളാണ് പ്രശ്‌നം.

ഒരു പെൺകുട്ടി ഡോക്ടറാകാൻ തീരുമാനിക്കുമ്പോൾ തന്നെ, അവൾക്ക് പലപ്പോഴും കുടുംബത്തിൽ നിന്നും സമൂഹത്തിൽ നിന്നും ചില ചോദ്യങ്ങൾ നേരിടേണ്ടിവരും: 'ഒരു ഡോക്ടറായാൽ കുടുംബം നോക്കാൻ സമയം കിട്ടുമോ, ഭർത്താവിനെ വേണ്ടവിധത്തിൽ ശ്രദ്ധിക്കാൻ കഴിയുമോ, കുഞ്ഞുങ്ങളെ നോക്കാൻ കഴിയുമോ' എന്നിങ്ങനെ നൂറുനൂറു സംശയങ്ങളായിരിക്കും ബന്ധുക്കൾക്കും സമൂഹത്തിനും. ഈ ചോദ്യങ്ങൾ ഒരു പുരുഷഡോക്ടർക്ക് സാധാരണയായി നേരിടേണ്ടിവരാറില്ല.

പഠനകാലത്തുപോലും, ദീർഘനേരത്തെ പഠനവും ആശുപത്രിയിലെ പരിശീലനവും കുടുംബപരമായ കാര്യങ്ങളുമായി കൂടുതൽ ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിക്കാൻ അവർക്ക് ബുദ്ധിമുട്ട് ഉണ്ടാക്കും. ഒരു പുരുഷവിദ്യാർത്ഥിക്ക് പഠനത്തിൽ മാത്രം ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിക്കാൻ കഴിയുമ്പോൾ, ഒരു പെൺകുട്ടിക്ക് പലപ്പോഴും വീട്ടുജോലികളിലും മാതാപിതാക്കളേയും കുടുംബത്തേയും പരിപാലിക്കുന്നതിലും പങ്കാളിയാകേണ്ടിവരുന്നു. ഇത് പ്രധാനമായും വിവാഹിതരായ മെഡിക്കൽ വിദ്യാർത്ഥിനികളേയും ലേഡിഡോക്ടർമാരെയും ആണ് കൂടുതൽ ബാധി ക്കുക. ഇത് അവരുടെ പഠനത്തെയും മാനസികാരോഗ്യത്തെയും ബാധിക്കാം. വിവാഹ ത്തിനു മുൻപ് അവൾക്ക് ലഭിച്ചിരുന്ന 'കുട്ടി' എന്ന പരിഗണന വിവാഹശേഷം അവൾക്ക് 'കുടുംബിനി' എന്ന ഉത്തരവാദിത്വത്തിലേക്ക് മാറുന്നു എന്നു വേണമെങ്കിൽ പറയാം. സ്ത്രീസമത്വം പലപ്പോഴും പ്രസംഗത്തിലും എഴുത്തുകളിലും മാത്രമായി ഒതുങ്ങുന്നു. സ്ത്രീസമത്വം പ്രസംഗിക്കുന്ന പുരുഷൻമാർ പോലും പ്രായോഗിക ജീവിതത്തിൽ അതിനു കാര്യമായ വിലകല്പിക്കാറില്ല എന്നതാണ് സത്യം.

ഒരു ഡോക്ടറെന്ന നിലയിൽ ദീർഘനേരത്തെ ജോലി, രാത്രികാല ഡ്യൂട്ടികൾ, അടിയന്തര സാഹചര്യങ്ങളിൽ ലഭ്യമാകേണ്ടതിന്റെ ആവശ്യകത എന്നിവയെല്ലാം കുടുംബജീവിതവുമായി പൊരുത്തപ്പെടുത്താൻ അവർക്ക് വലിയ ബുദ്ധി മുട്ടാണ്. ഒരു വശത്ത് രോഗികളുടെ ജീവൻ രക്ഷിക്കേണ്ട ഉത്തരവാദിത്തം, മറുവശത്ത് കുടുംബത്തിന്റെ ആവശ്യങ്ങൾ. പലപ്പോഴും, കുട്ടികളുടെ സ്കൂൾ പരിപാടികൾ, കുടുംബത്തിലെ ആഘോഷങ്ങൾ.

ഒരു സാധാരണ അവധിദിനം പോലും അവർക്ക് നഷ്ടമാകാറുണ്ട്. ഒരു പുരുഷഡോക്ടർക്ക് ഈ കാര്യങ്ങളിൽ കുടുംബത്തിന്റെ പിന്തുണ ലഭിക്കുമ്പോൾ, ഒരു വനിതാഡോക്ടർക്ക് പലപ്പോഴും ഈ ഉത്തരവാദിത്തങ്ങൾ ഒറ്റയ്ക്ക് ചുമക്കേണ്ടിവരുന്നു. 'ഒരു നല്ല അമ്മ', 'ഒരു നല്ല ഭാര്യ' എന്ന സാമൂഹിക സങ്കൽപ്പങ്ങൾക്കനുസരിച്ച് ജീവിക്കാൻ ശ്രമിക്കുമ്പോൾ തന്നെ, 'ഒരു നല്ല ഡോക്ടർ' ആകാനുള്ള അവരുടെ ആഗ്രഹവും കഴിവും പലപ്പോഴും ചോദ്യം ചെയ്യപ്പെടുന്നു. ഇത് അവരുടെ കരിയർ വളർച്ചയെയും ബാധിക്കാം. ഉപരിപഠനത്തിനോ, പുതിയ സ്പെഷ്യാലിറ്റികൾ നേടുന്നതിനോ, അല്ലെങ്കിൽ ഗവേഷണങ്ങളിൽ ഏർപ്പെടുന്നതിനോ അവർക്ക് പലപ്പോഴും കുടുംബപരമായ കാരണങ്ങളാൽ പരിമിതികൾ നേരിടേണ്ടിവരുന്നു.

തൊഴിലിടത്തിലെ ലിംഗവിവേചനം ഒരു വനിതാ ഡോക്ടർ നേരിടുന്ന മറ്റൊരു പ്രധാന വെല്ലുവിളിയാണ്. തുല്യയോഗ്യതകളും അനുഭവ സമ്പത്തുമുണ്ടായിട്ടും, ശമ്പളത്തിന്റെ കാര്യത്തിലോ, സ്ഥാനക്കയറ്റത്തിലോ, അല്ലെങ്കിൽ നേതൃത്വപരമായ റോളുകളിലോ പുരുഷഡോക്ടർമാർക്ക് മുൻഗണന ലഭിക്കുന്ന സാഹചര്യങ്ങൾ നമ്മുടെ സമൂഹത്തിൽ ഇന്നും നിലനിൽക്കുന്നു.

പലപ്പോഴും കാര്യങ്ങൾ diplomatic ആയി കൈകാര്യം ചെയ്യാനും ക്ഷമയോടെയും നിപുണതയോടെയും പല കേസുകളും സ്ഥിതിഗതികളും കൈകാര്യം ചെയ്യാൻ സ്ത്രീ ഡോക്ടർക്ക് കഴിവ് കൂടുമെങ്കിലും ഒരു വനിതാ ഡോക്ടർക്ക് ഒരു ഡിപ്പാർട്ട്‌മെന്റിന്റെ തലപ്പത്തോ, ഒരു വലിയ ആശുപത്രിയുടെ ഭരണസമിതിയിലോ എത്താൻ പലപ്പോഴും പുരുഷന്മാരേക്കാൾ കൂടുതൽ കഷ്ടപ്പെടേണ്ടിവരുന്നു. അവരു ടെ കഴിവുകളെയും തീരുമാനങ്ങളെയും പലപ്പോഴും സംശയത്തോടെ വീക്ഷിക്കുന്ന ഒരു പ്രവണതയാണ് ഇതിനു പ്രധാന കാരണം. 'ഒരു സ്ത്രീക്ക് ഇത്രയും വലിയ ഉത്തരവാദിത്വം ഏറ്റെടുക്കാൻ കഴിയുമോ' എന്ന ചിന്താഗതി പലപ്പോഴും നേരിട്ട് ചോദിച്ചില്ലെങ്കിലും, അവരുടെ കഴിവിനെ വിലയിരുത്തുന്നതിൽ സ്വാധീ നം ചെലുത്താറുണ്ട്.

രോഗികളിൽ നിന്നുള്ള മനോഭാവവും ചിലപ്പോൾ വനിതാ ഡോക്ടർമാർക്ക് വെല്ലുവിളിയാകാറുണ്ട്. പ്രത്യേകിച്ച് ഗ്രാമീണ മേഖലകളിലോ, യാഥാസ്ഥിതിക ചിന്താഗതികളുള്ളവരിലോ, ഒരു പുരുഷ ഡോക്ടറെ സമീപിക്കാനാണ് പലപ്പോഴും താൽപ്പര്യം കാണിക്കുന്നത്. പ്രത്യേകിച്ച് ശസ്ത്രക്രിയ ആവശ്യമായ കേസുകളിൽ, കുറച്ചു complicated ആയ accident അല്ലെങ്കിൽ emergency case- കളിൽലേഡി ഡോക്ടർമാരെ സംശയദൃഷ്ടിയോടെ നോക്കുന്ന ഒരു സ്വഭാവമുണ്ട്. ചിലപ്പോൾ, രോഗികൾക്ക് ഒരു പുരുഷഡോക്ടറോട് സംസാരി ക്കാൻ കൂടുതൽ സ്വാതന്ത്ര്യം തോന്നുന്നതായും കാണാം. ഇത് വനിതാ ഡോക്ടർമാർക്ക് രോഗികളുടെ വിശ്വാസം നേടിയെടുക്കുന്നതിലും, അവരുടെ കഴിവ് തെളിയിക്കുന്നതിലും അധിക ഭാരം നൽകുന്നു.

സഹപ്രവർത്തകരിൽ നിന്നുള്ള സൂക്ഷ്മമായ വിവേചനങ്ങളും ചിലപ്പോൾ നേരിടേണ്ടിവന്നേക്കാം. ഒരു മീറ്റിംഗിൽ ഒരു വനിതാ ഡോക്ടർ ഒരു ആശയം അവതരിപ്പിക്കുമ്പോൾ അത് അവഗണിക്കപ്പെടുകയും, അതേ ആശയം ഒരു പുരുഷ സഹപ്രവർത്തകൻ പറയുമ്പോൾ അംഗീകരിക്കപ്പെടുകയും ചെയ്യുന്ന സാഹചര്യങ്ങൾ ഉണ്ടാവാം.

നിർഭാഗ്യവശാൽ, ലൈംഗികാതിക്രമങ്ങളും അനാവശ്യമായ ലൈംഗികച്ചുവയുള്ള പരാമർശങ്ങളും തൊഴിലിടങ്ങളിൽ വനിതാ ഡോക്ടർമാർക്ക് നേരിടേണ്ടിവരാറുണ്ട്. ഇത് അവരുടെ മാനസികാരോഗ്യത്തെയും തൊഴിൽപരമായ അന്തരീക്ഷത്തെയും കാര്യമായി ബാധിക്കുന്നു. ഇത്തരം സാഹചര്യങ്ങളിൽ പരാതിപ്പെടാൻ പോലും പലപ്പോഴും അവർക്ക് ഭയമാണ്, കാരണം അത് അവരുടെ കരിയറിനെ പ്രതികൂല മായി ബാധിക്കുമോ എന്ന് അവർ ആശങ്കപ്പെടുന്നു.

ഡോക്ടർമാരുടെ ജോലി ശാരീരികമായും മാനസികമായും ഏറെ സമ്മർദ്ദം നിറഞ്ഞതാണ്. ദീർഘനേരത്തെ ജോലി, ഉറക്കമില്ലായ്മ, അമിതമായ സമ്മർദ്ദം, രോഗികളുടെ മരണവും ദുരിതങ്ങളും നേരിട്ട് കാണേണ്ടിവരുന്നത്- ഇതെല്ലാം എല്ലാ ഡോക്ടർമാർക്കും വെല്ലുവിളിയാണ്. എന്നാൽ ഒരു വനിതാ ഡോക്ടർക്ക്, ഈ വെല്ലുവിളികൾ ഇരട്ടിയാണ്.

ഗർഭകാലത്തും പ്രസവശേഷവും ജോലിയും കുടുംബവും ഒരുമിച്ച് കൊണ്ടുപോകുന്നത് വളരെയധികം ക്ലേശകരമായ ഒരു കാര്യമാണ്. ഗർഭ കാലത്ത് ദീർഘനേരം നിന്ന് ജോലി ചെയ്യേണ്ടി വരുന്നത്, രാത്രികാല ഡ്യൂട്ടികൾ, അടിയന്തര ശസ്ത്രക്രിയകളിൽ പങ്കെടുക്കേണ്ടിവരുന്നത് എന്നിവയെല്ലാം അവരുടെ ആരോഗ്യത്തെയും ഗർഭസ്ഥ ശിശുവിന്റെ ആരോഗ്യത്തെയും ബാധിക്കാം. പ്രസവശേഷം, മതിയായ പ്രസവാവധി ലഭിക്കാതെ വരികയോ, ലഭിച്ച അവധിക്ക് ശേഷം ഉടൻ തന്നെ ജോലിയിലേക്ക് മടങ്ങേണ്ടിവരികയോ ചെയ്യുന്നത് മാനസികമായും ശാരീരികമായും അവരെ തളർത്തും. മുലയൂട്ടുന്ന അമ്മമാർക്ക് ജോലിസ്ഥലത്ത് മതിയായ സൗകര്യങ്ങൾ ലഭിക്കാതെ വരുന്നത് മറ്റൊരു പ്രശ്‌നമാണ്.

ഈ സമ്മർദ്ദങ്ങളെല്ലാം കാരണം, വനിതാ ഡോക്ടർ മാർക്കിടയിൽ മാനസികാരോഗ്യ പ്രശ്‌നങ്ങൾ, ഉത്കണ്ഠ, വിഷാദം, ബേൺ ഔട്ട് എന്നിവയുടെ നിരക്ക് കൂടുതലാണെന്ന് പഠനങ്ങൾ പറയുന്നു. സമൂഹത്തിൽ നിലനിൽക്കുന്ന 'ശക്തയായ സ്ത്രീ' എന്ന സങ്കൽപ്പം കാരണം, അവർക്ക് തങ്ങളുടെ പ്രശ്‌നങ്ങൾ തുറന്നുപറയാനോ സഹായം തേടാനോ പലപ്പോഴും മടിയാണ്. ഇത് അവരുടെ മാനസികാരോഗ്യത്തെ കൂടുതൽ വഷളാക്കുന്നു.

സുരക്ഷാ പ്രശ്‌നങ്ങളും വനിതാ ഡോക്ടർമാർക്ക് ഒരു പ്രധാന ആശങ്കയാണ്. രാത്രികാല ഡ്യൂട്ടികൾ, ഒറ്റപ്പെട്ട സ്ഥലങ്ങളിലെ ക്ലിനിക്കുകളിലോ ആശുപത്രികളിലോ ജോലി ചെയ്യേണ്ടിവരുന്നത്, അല്ലെങ്കിൽ രോഗികളുടെ ബന്ധുക്കളിൽ നിന്നോ കൂടെയുള്ളവരിൽ നിന്നോ ഉണ്ടാകുന്ന അക്രമങ്ങളും ഭീഷണികളും- ഇതെല്ലാം വനിതാ ഡോക്ടർമാരുടെ നേർക്ക് കുറച്ചു കൂടുതലാണ്. നിർഭാഗ്യവശാൽ, നമ്മുടെ നാട്ടിൽ ഡോക്ടർമാർക്ക് നേരെയുണ്ടാകുന്ന അക്രമങ്ങൾ വർദ്ധിച്ചു വരികയുമാണ്. ഇത്തരം സാഹചര്യങ്ങളിൽ ഒരു വനിതാ ഡോക്ടർക്ക് കൂടുതൽ അരക്ഷിതാവസ്ഥ അനുഭവപ്പെടാം. ഇത് അവരുടെ കരിയർ തിരഞ്ഞെടു പ്പുകളെയും, ചില പ്രത്യേക സ്ഥലങ്ങളിൽ ജോലി ചെയ്യാനുള്ള അവരുടെ താൽപ്പര്യത്തെ യും ബാധിക്കാം.

ഈ വെല്ലുവിളികളെല്ലാം ഉണ്ടായിട്ടും, നമ്മുടെ വനിതാ ഡോക്ടർമാർ അർപ്പണബോധ ത്തോടെയും സ്നേഹത്തോടെയും സേവനം ചെയ്യുന്നുണ്ട്. അവരുടെ ക്ഷമയും സഹാനുഭൂതിയും പലപ്പോഴും രോഗികൾക്ക് ഒരു വലിയ ആശ്വാസ മാണ്.

ഈ സാഹചര്യത്തിൽ, അവർക്ക് വേണ്ട പിന്തുണയും അംഗീകാരവും നൽകേണ്ടത് അവരുടെ സഹപ്രവർത്തകരു ടെ പ്രത്യേകിച്ച് സീനിയേഴ്‌സിന്റെയും സമൂഹത്തിന്റെയും ഗവൺമെന്റിന്റെയും കടമയാണ്.

▮
‘ IMA നമ്മുടെ ആരോഗ്യം’ മാസികയുടെ വരിക്കാരാകാം

ഈ പ്രശ്‌നങ്ങൾക്ക് പരിഹാരം കാണാൻ നമുക്ക് പല തല ങ്ങളിൽ പ്രവർത്തിക്കേണ്ടതുണ്ട്.

1) ഒന്നാമതായി, സ്ഥാപനപരമായ മാറ്റങ്ങൾ അനിവാര്യമാണ്. ആശുപത്രികളും ആരോഗ്യ സ്ഥാപനങ്ങളും വനിതാ ഡോക്ടർമാർക്ക് കൂടുതൽ സൗകര്യങ്ങൾ ഒരുക്കണം. ഉദാഹരണത്തിന്, കൂടുതൽ ഫ്ലെക്‌സിബിൾ ആയ ജോലിസമയം, മതി യായ പ്രസവാവധി, ശിശുപരിപാലനത്തിനുള്ള സൗകര്യങ്ങൾ, ജോലിസ്ഥലത്ത് ലൈംഗികാതിക്രമങ്ങൾ തടയാനുള്ള ശക്തമായ നയങ്ങൾ, പരാതി പരിഹാര സംവിധാനങ്ങൾ എന്നിവയെല്ലാം നടപ്പിലാക്കണം. തുല്യ ജോലിക്ക് തുല്യ വേതനം ഉറപ്പാക്കുകയും, സ്ഥാനക്കയറ്റങ്ങളിലും നേതൃത്വപരമായ റോളുകളിലും ലിംഗഭേദമില്ലാതെ കഴിവുകൾക്ക് മാത്രം പ്രാധാന്യം നൽകുകയും വേണം.

2) സാമൂഹികമായ ചിന്താഗതികളിൽ മാറ്റം വരണം. സ്ത്രീകളെയും പുരുഷന്മാരെയും തുല്യരായി കാണാനും, അവരുടെ കഴിവുകളെയും സംഭാവനകളെയും അംഗീകരിക്കാനും സമൂഹം തയ്യാറാകണം. കുടുംബപരമായ ഉത്തര വാദിത്തങ്ങൾ സ്ത്രീകളുടെ മാത്രം ഭാരമല്ലെന്നും, അത് പങ്കുവെക്കേ ഒന്നാണെന്നും പുരുഷന്മാർ മനസ്സിലാക്കണം. മാധ്യമങ്ങളും വിദ്യാഭ്യാസ സ്ഥാപനങ്ങളും ഈ മാറ്റത്തിന് ചുക്കാൻ പിടിക്കണം.

3) ഇതിന് പരിഹാരം കാണുന്നതിൽ പുരുഷ സഹപ്രവർത്തകരുടെ പങ്ക് വളരെ വലുതാണ്. അവർഎല്ലാ അർത്ഥത്തിലും വനിതാ ഡോക്ടർമാരുടെ ഉത്തമ സുഹൃത്തുക്കളായി മാറണം. അവരു ടെ കഴിവുകളെ അംഗീകരിക്കുകയും, അവർക്ക് പിന്തുണ നൽകുകയും, വിവേചനം നേരിടുന്ന സാഹചര്യങ്ങളിൽ അവർക്ക് വേണ്ടി സംസാരിക്കുകയും വേണം. ജോലിയുടെ ഭാരം പങ്കുവെക്കാനും, പരസ്പരം സഹായിക്കാനും അവർ തയ്യാറാകണം.

4) വനിതാ ഡോക്ടർമാർക്ക് മാനസികാരോഗ്യ പിന്തുണ നൽകേണ്ടത് അത്യാവശ്യമാണ്. അവരുടെ സമ്മർദ്ദങ്ങളെയും വെല്ലുവിളികളെയും കുറിച്ച് തുറന്നു സംസാരിക്കാനുള്ള വേദികൾ ഒരുക്കണം. ആവശ്യമെങ്കിൽ കൗൺസിലിംഗും മറ്റ് മാനസികാരോഗ്യ സേവനങ്ങളും ലഭ്യമാക്കണം.

5) അവസാനമായി, ഈ വെല്ലുവിളികളെല്ലാം ഉണ്ടായിട്ടും ഡോക്ടർ എന്ന മഹത്തായ തൊഴിൽ തിരഞ്ഞെടുക്കാൻ ധൈര്യം കാണിക്കുന്ന ഓരോ പെൺകുട്ടിക്കും പ്രചോദനം നൽകണം. അവർക്ക് വേണ്ട മാർഗ്ഗനിർദ്ദേശങ്ങളും പിന്തുണയും നൽകി, ഈ പാതയിൽ മുന്നോട്ട് പോകാൻ അവരെ പ്രാപ്തരാക്കണം.

ചുരുക്കത്തിൽ, ഒരു വനിതാ ഡോക്ടർ നേരിടുന്ന വെല്ലുവിളികൾ കേവലം വ്യകതിപരമായ പ്രശ്‌നങ്ങളല്ല, മറിച്ച് നമ്മുടെ സാമൂഹികവും സാംസ്കാരികപരവുമായ ഘടനകളിൽ വേരൂ ന്നിയവയാണ്. ഈ വെല്ലുവിളികളെ തിരിച്ചറിയുകയും, അവയെ അഭിമുഖീകരിക്കാൻ കൂട്ടായി പ്രവർത്തിക്കുകയും ചെയ്യേണ്ടത് അത്യാവശ്യമാണ്. ലിംഗഭേദമില്ലാതെ എല്ലാവർക്കും തുല്യഅവസരങ്ങളും സുരക്ഷിതമായ തൊഴിലിടവും ഉറപ്പാക്കുമ്പോൾ മാത്രമേ, നമ്മുടെ ആരോഗ്യമേഖല കൂടുതൽ ശക്തവും മാനുഷികവുമാകുകയുള്ളൂ. എങ്കിൽ മാത്രമേ ഒരു ലേഡിഡോക്ടറുടെ കഴിവും ക്ഷമയും സഹാനുഭൂതിയും ധൈര്യവും സമൂഹത്തിന് ഉപയോഗപ്രദമാകുകയുള്ളൂ. ഓരോ വനിതാ ഡോക്ടറും നമ്മുടെ സമൂഹത്തിന് നൽകുന്ന സംഭാവനകൾ വിലമതിക്കാനാവാത്തതാണ്. അവർക്ക് അർഹിക്കുന്ന ബഹുമാനവും പിന്തുണയും നൽകി, അവരുടെ യാത്ര കൂടുതൽ സുഗമമാക്കാൻ നമുക്ക് ഓരോരുത്തർക്കും പ്രതിജ്ഞാബദ്ധരാകാം. കാരണം, അവരുടെ വിജയം നമ്മുടെ സമൂഹത്തിന്റെ വലിയ വിജയം കൂടിയാണ്.

READ: മെഡിക്കൽ വിദ്യാഭ്യാസം: വെല്ലുവിളികൾ,
മാറ്റൊലികൾ

അസ്വസ്ഥരാവുന്ന
യുവ ഡോക്ടർമാർ

പത്മവ്യൂഹത്തിനുള്ളിലെ ഡോക്ടർ;
തൊഴിൽപരമായ വെല്ലുവിളികൾ, പരിഹാരങ്ങൾ

സംഗീതം പോലെ
എന്നെ തഴുകിയ
ഡോക്ടർമാർ

വിവിധ ചികിത്സാരീതികളുടെ സംയോജനം:
ദുരന്തത്തിലേക്കുള്ള പടിവാതിൽ

വെല്ലുവിളികൾ നേരിടുന്ന
ഇന്ത്യൻ ഡോക്ടർ സമൂഹം